Dienaar - Christelijk Nieuws

COLUMN – Vanaf een rokende berg Sinaï, temidden van stemmen en bliksemstralen klinken Tien Woorden. Woorden van bevrijding. ‘Ik ben de Eeuwige, uw God, die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis, geleid heb.’ Dus niet langer slaven, maar vrij!

Voordat het bloed van het verbond vloeit, dat met de God van Israël gesloten wordt, brengt Mozes al de woorden en rechtsregels die God genoemd heeft, over aan het volk. Deze regels gaan voornamelijk over de verhouding van de een tot de ander. Israël, een ‘loslopend zooitje ongeregeld’, moet een geordende en gezonde samenleving worden.

Het meest bijzondere daarbij is dat de aandacht daarbij allereerst uitgaat naar de slaaf. Terwijl in oud-oosterse wetboeken aan de positie van dienaren misschien nog een allerlaatste paragraaf was gewijd, gaat Gods aandacht daar als eerste naar uit! Israël is een vrij volk geworden… ze mogen nooit meer in een positie van slavernij verzeild raken, zoals ze in Egypte hadden doorgemaakt. En ze mogen dat elkaar beslist niet aandoen. Zelfs de vreemdeling niet. En hoe moeilijk is dat voor mensen bij wie de slavernij nog diep van binnen verankerd is?

Zo maande de Syrische journalist Thaer Al-Nashef voor Al-Jazeera zijn Arabische kijkers om geen geloof te hechten aan de ‘belachelijke’ samenzweringstheorieën over Israël die in de meeste Arabische landen de ronde doen. Israël zou een grote vinger in de pap hebben bij het aanstellen van dictatoriale leiders in deze landen, omdat de Joden zouden streven naar wereldheerschappij (volgens ‘de Protocollen van de Wijzen van Sion’ die daar nog steeds als warme broodjes over de toonbank gaan). Hij zei verder: ‘Israël is niet de oorzaak van de ‘achterlijkheid en corruptie’ van de Arabische landen, ze zijn er zelf verantwoordelijk voor. Maar ze zouden kunnen profiteren van de uitgebreide Israëlische expertise. Hoe is het mogelijk dat ze zover zijn gekomen? Stel je voor! Als vluchtelingen uit vele landen verbannen, lange tijd als ‘slaven’ levend in de verstrooiing. Maar ze lieten de wereld zien dat ze niet slechts vreemdelingen of slaven zijn, maar een volk dat in staat is om het onmogelijke te doen. Wij zouden dus moeten leren van dit voorbeeld van het Joodse volk’, aldus Al-Nashef. (bron: United with Israel)

Toch stelde Amnesty International in een pas gepubliceerd rapport het excessieve geweld en mensenrechtenschendingen tegen protesteerders van regimes in Arabische landen zoals Irak, maar ook Iran, gelijk aan het optreden van het Israëlische leger tegen de zogenaamde ‘demonstranten’ uit de Gazastrook. Dat de ‘protesteerders’ in die Gazastrook daartoe door hun eigen dictatoriale regime werden opgezweept, ontgaat de schrijver van dit rapport blijkbaar. (bron: United with Israel)

Arabieren die in Israël wonen hebben in ieder geval mogelijkheden om hogerop te komen. Zo was er het bericht dat de eerste hijab-dragende moslimvrouw de rang van luitenant bij de Israëlische politie heeft verworven. De woordvoerder van Netanyahu inzake Arabische media, Ofir Gendelman, twitterde: ‘Ik deel graag verhalen over Arabische Israëli’s, omdat die niet vaak worden gehoord in de internationale media. Proficiat Sabreen Saadi!’ (bron: Jerusalem Post)

De aandacht van de God van Israël gaat in ieder geval uit naar onderdrukten, armen en vreemdelingen. Het slavenvolk mag een relatie aangaan met de Allerhoogste macht in hemel en op aarde. Na het slachten van offers, zien Mozes, Aäron en zijn twee zonen en zeventig van de oudsten God en mogen eten en drinken voor Zijn aangezicht.

Voor Arabieren en voor elk ander volk staat de deur naar de vrijheid open. Hoe makkelijk worden we slaven van onze eigen hebzucht, genotzucht, ons werk, ons huis, onze drang naar status. Wat is werkelijke vrijheid? De Messias is een dienaar van de Joden geworden om hun te tonen dat God trouw is en om de beloften aan de aartsvaders te vervullen, maar hij is ook gekomen om de volken in staat te stellen God te loven om zijn barmhartigheid, zoals geschreven staat: ‘Daarom zal ik u prijzen onder de heidenen, psalmzingen ter ere van uw naam.’ (Romeinen 15:8-9).

Sybe de Vos

Column op basis van Exodus 21:1-24:18 (naar de wekelijkse synagoge lezing) en de actualiteit. Afbeelding: Dienaar: Sybe de Vos. © Sybe de Vos | 22 februari 2020.