Dan kan je aan me denken

Column - Het is al weer een poosje geleden dat het volgende zich bij ons thuis voordeed. We hadden onze kleinzoon van 7 jaar op bezoek. Hij mocht 3 nachtjes bij oma en opa blijven slapen. Het een creatief kereltje. Hij vindt het heerlijk om zijn fantasie uit te leven op Lego en andere systemen waarmee je kunt bouwen.

Op een gegeven moment kwam hij bij ons met 4 dezelfde autootjes gemaakt van een soort kliksysteem. De vorm en de kleuren waren exact aan elkaar gelijk.

“Waarom 4 dezelfde autootjes?” was mijn vraag aan hem. Hij had het volgende antwoord. De autootjes waren bestemd voor onze voorkamer, onze woonkamer, onze keuken en onze slaapkamer.

Bij de drie eerst genoemden kon ik me wat voorstellen. Maar waarom een autootje voor de slaapkamer?
Ook daar had hij een antwoord op. “Opa, als je ’s nachts niet kunt slapen en je ziet dan het autootje, dan kan je even aan me denken.”

Je mag best weten dat dit mij wat ontroerde. Wat heerlijk om dit uit de mond van je kleinzoon van 7 jaar te horen!

Maar die woorden kwamen mij ook in andere zin bekend voor. “Doe dit tot Mijn gedachtenis”. Woorden uit de mond van Degene die mij lief heeft en Zich voor mij heeft overgegeven. “Dan kan je (even) aan Me denken”.

Willem van Leiden