Wouter Klop: van automotive-branche naar de zending

Steeds vaker kom je zijn naam tegen. Op evenementen, jeugdavonden, kerkdiensten, met regelmaat is Wouter Klop de aangekondigde spreker of verzorgt hij samen met zijn band de muziek. Hij is 29 jaar oud en groeide op in Capelle aan den IJssel. Woont daar nog steeds in de buurt en is inmiddels getrouwd met Annjo. Sinds juni is hij de trotse vader van een prachtige zoon: Manoah.

Wie is deze Wouter en wat drijft hem om zich zo actief in te zetten op het christelijke erf en hoe is dat gekomen? Wouter: ‘Ik heb Commerciële Economie gestudeerd waarna ik in de automotive-branche terecht ben gekomen. Een mooie tijd heb ik gehad maar ik kreeg wel steeds meer het gevoel om iets nuttigers te willen doen: handen en voeten geven aan m’n geloof in de praktijk. Samen met m’n beste vriend, die dezelfde wens had, zijn we een periode ingegaan van gebed en oriëntatie. We hadden het verlangen om naar Afrika te gaan, de armen helpen. Spannend, ik had m’n carrière namelijk wel anders in gedachte. Na wat gezocht te hebben op internet kwamen we uit bij Operatie Mobilisatie. We hebben een afspraak gemaakt en waren direct enthousiast over deze organisatie.’

Levensveranderende ervaring

In de periode daarna heeft God hen op bijzondere wijze bevestigd dat zij ook echt moesten gaan en heeft Hij voorzien in de financiën in een bijzonder korte tijd. Ze hebben zes maanden in Afrika geleerd en gewerkt en veel van God mogen zien in de praktijk tijdens outreaches en bijbelstudies: een levensveranderende ervaring!

Terug in Nederland wist Wouter niet goed wat hij moest doen: ‘Er zijn zeker christenen nodig in het bedrijfsleven, maar ja, ook bij christelijke organisaties. Uiteindelijk heb ik twee jaar bij De Hoop (christelijke verslavingszorg) gewerkt als fondsenwerver maar de organisatie OM zat in m’n bloed en bleef aan me trekken. Het was wel weer een hele overstap maar al de “obstakels” die ik dacht te hebben heeft God in één dienst allemaal weggevaagd waardoor ik heb besloten om de overstap terug naar OM te maken.’

Emmeloord

Wouter gaat in Nederland vanuit het kantoor van OM in Emmeloord aan de slag. Sinds jaren speelde hij al in een praiseband Firewall, en had hij weleens een toespraak gehouden tijdens bijeenkomsten. Hij had gemerkt dat dát juist zijn passie had: jongeren motiveren in hun geloof en mobiliseren voor zending vanuit zijn eigen ervaring en enthousiasme. En die passie mocht hij vanuit OM gaan gebruiken in kerken, bij jeugdavonden, bij evenementen, enz. Ook ging hij zich bezig houden met communicatie-zaken voor OM-Nederland.

Nu, inmiddels 2,5 jaar later, zegt Wouter: ‘Ik heb veel geleerd en ik zie dat God mij heeft gevormd, heeft laten groeien. Zowel in spreektechniek als op geestelijk vlak. Het mooie is dat ik dat ook in mijn band Firewall terug zie. Zowel geestelijk als muzikaal mochten we groeien. Tsja… vanuit de autobranche tot spreker/muzikant. Als je me dat begin 2006 had gezegd, had ik je waarschijnlijk uitgelachen in m’n kostuum met stropdas vanuit m’n dikke auto.’

‘Je beschikbaar stellen voor God kán gekke (lees: mooie) dingen teweeg brengen’, zegt Wouter. ‘Voor de één in Afrika, voor de ander op zijn of haar huidige plek misschien wel in de automotive-branche. Voor mij is dat, op dit moment, bezig zijn vanuit OM.’

Zendelingen-status

‘Ben ik dan bijzonder als “zendeling”? Nee. Ik geloof niet zo zeer in “zendelingen-status” als je voor een zendingsorganisatie in binnen- of buitenland werkt. God roept elke christen om de liefde van Jezus, op welke manier dan ook, uit te dragen. En dat kan ook niet anders als Jezus in je leven komt en de Heilige Geest gaat door je werken dan gáán anderen iets aan je merken. Misschien met vallen en opstaan maar Hij wil ons inzetten: Hij vraagt geen superieure geestelijke kwaliteiten of dappere stappen: hij vraagt om een beschikbaar en open hart. ‘Hier ben ik, zend mij’, volgens mij ben je dan een zendeling.’

Firewall ambassadeur OM

Wouter: ‘Toen ik bij OM kwam werken werd m’n band Firewall ambassadeur van deze zendingsorganisatie. De bandleden staan allemaal achter het werk van OM. Vorig jaar hebben we een tour gedaan vanuit OM met als thema “Wat is Gods wil voor je leven”. In de loop van de jaren hebben we mogen meewerken aan kleine jeugddiensten tot grote gospelevenementen en samengewerkt met bekende artiesten en bands. Daarnaast boeken kerken regelmatig een OM Praise Event: een muzikaal en afwisselend programma over het wie, wat, waarom en hoe van zending. Vooral jongeren hebben vaak een bepaald beeld over zending: grijze mannen met een bijbel in de rimboe. Dat is inderdaad zending maar er zijn ook zoveel andere mogelijkheden, juist voor jongeren!

Zending is niet saai

Wouter: ‘Als ik kijk hoe ikzelf terugkom van een zendingsreis maar ook als ik kijk naar de deelnemers van bijvoorbeeld een zomeractie van OM dan zou ik dat iedereen aanraden! Zo’n reis is niet alleen levensveranderend voor de mensen die je mag bereiken met het evangelie maar ook voor jezelf. Naast het feit dat het vaak heel gezellig is en je internationale vriendschappen opbouwt. Tijdens een OM Praise Event willen we die boodschap door laten klinken en met elkaar veel bekende praise- en worshipliederen zingen. Heerlijk om met elkaar God groot te maken en gaaf dat de muziek daarvoor zo’n ideaal middel is.’

Muzikaal breed bezig

‘Naast de volledige band ben ik ook regelmatig op stap met een kleinere muzikale setting. Soms dat ik zelf op piano speel met een zangeres er bij of soms met piano, driestemmig zang, gitaar en wat drums. Die kleinere settings vind ik vaak ook heel intiem. We gebruiken dan ook vaak luisterliedjes, verhalende, herkenbare liedjes over het leven met God. Juist in zo’n kleine setting wordt dat heel intens. Ook werk ik regelmatig samen met singer-/songwriters die liedjes hebben die aansluiten bij een bepaald thema waar ik in een dienst over spreek. Dus muzikaal ben ik vrij breed bezig. Overigens zing ik zelf niet. Ik speel piano, leid de aanbidding, maar er is altijd wel een zanger(es) bij. In de muziek kan ik veel uiting geven aan m’n geloof: in aanbidding en lofprijzing.’

Is praise een trucje geworden?

Is het praise/worshipgebeuren in de evangelische wereld een ‘maniertje of trucje’ geworden is? Wouter: ‘Daar moeten we zeker voor waken! Alhoewel ik vind dat een bepaalde manier (of noem het trucje) waarop je dingen doet of inzet of aanpakt niet slecht hoeft te zijn. Wat belangrijk is, is dat je motivatie altijd zuiver is en puur. Binnen het begeleiden van lofprijzing en aanbidding gaat het erom om God groot te maken. Het publiek te dienen zodat onze muziek een middel is (geen doel!) om God groot te maken (want dat is het doel!). Als daar een bepaalde manier voor is waarbij je dat doel bereikt lijkt het mij niet verkeerd. Die zuiverheid en dienende houding vinden we als band heel belangrijk! In onze gebedstijd voorafgaand aan een optreden leggen we dat ook altijd in Gods handen: geen Firewall- of Wouter Klop-show, maar laat de Heilige Geest Zijn werk doen. Elk optreden gaat dan ook weer anders dan ingepland.’

Thuis en op het podium

‘Klinkt heel vroom en natuurlijk doet het me ook echt wel wat als een bepaald nummer muzikaal weer kwalitatief heerlijk klinkt, als de zaal vol zit, als het publiek uit z’n dak gaat en als er applaus is. Maar daarvoor staan we niet op het podium! Dat is niet het doel! Het gaat om aanbidding van God, niet alleen op het podium maar ook daar buiten. Ben ik dezelfde Wouter als ik thuis ben als dat ik ben op het podium? Of heb ik op het podium opeens allemaal geestelijke trucjes? Goede vragen die ik me altijd weer wil stellen. Een uitdaging, dat soms wel! Maar juist die openheid en kwetsbaarheid brengt ons, wellicht door de herkenning, in gebed met broeders en zusters om het allemaal maar nederig bij Hem neer te leggen en elkaar te bemoedigen en te motiveren om de juiste weg te gaan. En dan maar samen te zingen (al dan niet op het podium): Jesus, You’re the reason that I live, you’re the reason that I sing!’

Meer weten over het werk van Wouter Klop of de praiseband Firewall?

Kijk op: Facebook.com/BandFirewall