Een kleine jongen had de gewoonte om naar de werkkamer van zijn vader te gaan om hulp en raad. Was zijn speelgoed stuk, was zijn potlood stomp, had hij een schrift nodig of wilde hij een prentenboek bekijken, altijd klopte hij aan bij dezelfde deur.
Zijn vader was altijd bereid om zich met hem te bemoeien. Hij mocht komen wanneer hij maar wilde. Hij vond altijd een luisterend oor en een helpende hand.
Op een keer, toen zijn vader het heel druk had, klopte hij weer aan de deur. ‘Wat wil je’? zei de vader. ‘Niets, pappa, ik wil alleen maar dicht bij u zijn’. En rustig ging hij in een hoekje zitten. Hij was tevreden, dat hij dicht bij zijn vader mocht zijn.
Gaan wij wel eens tot God zonder Hem iets te willen zeggen of te vragen? Alleen om de vreugde dicht bij Hem te zijn? Wij gaan tot Hem met al onze zorgen en dat is goed. Nooit zullen wij Hem te vaak ‘lastig vallen’. Hij is altijd bereid naar ons te luisteren. Niet altijd doet hij meteen wat wij van Hem vragen. Hij kan ons wel eens laten wachten, of ons iets weigeren. Maar nooit zal Hij ons wegsturen. Het is voor Hem een vreugde ons dicht bij Zich te hebben. Laten we het voorbeeld van die kleine jongen volgen. En ook eens tot God gaan zonder Hem iets te willen zeggen of te vragen.
Alleen om de vreugde dicht bij Hem te zijn.
17-05-2009
132