De dichter Coleridge had iemand op bezoek, die beweerde dat het helemaal verkeerd was,om kinderen al jong een godsdienstige opvoeding te geven. ‘Je moet de kinderen helemaal vrijlaten, je moet ze geen godsdienst aanpraten.
Ze moeten onbevooroordeeld zijn, zodat ze, als ze volwassen zijn geworden, zelf hun keuzes kunnen maken en zelf kunnen beslissen of ze aan godsdienst willen doen of niet’. Coleridge ging hier niet meteen op in, maar even later vroeg hij zijn bezoeker, of hij zijn tuin wilde zien. Dit wilde de bezoeker we. Coleridge liet zijn gast een stuk tuin zien, dat vol zat met onkruid. ‘Wat is dit voor een tuin? Hier groeit alleen maar onkruid’ zei de bezoeker. ‘Dat is waar’ zei Coleridge, ‘maar de tuin heeft nog niet de leeftijd bereikt, dat zij zelf de dingen kan onderscheiden. En ik vond het niet eerlijk om aan de grond mijn voorkeur voor rozen of aardbeien op te dringen. Het onkruid heeft de gelegenheid aangegrepen om te groeien’. De Bijbel zegt: ‘Leer een kind van jongs af de juiste weg, en het zal er niet van afwijken,wanneer het oud geworden is’ (Spr.22:6).
07-11-2009
132
https://www.christelijknieuws.nl/Piet-Oudenampsen