Ruim honderd bezoekers waren gisteren in Utrecht bereid na te denken over hun eigen aandeel aan onrecht in de wereld.
Tijdens het [r]echt-debat van ZOA-Vluchtelingenzorg ter ere van de Internationale Dag van de Mensenrechten werd de ongemakkelijke waarheid scherp duidelijk, maar kwamen ook concrete ideeën voor verandering op. Deze varieerden van de aanschaf van een aandeel in Shell tot een checklist op je keukenkastje.
Folkert Rinkema, de bedenker van de huidige ZOA [r]echt-campagne, riep de aanwezigen toe dat ons hart moet janken van het onrecht in de wereld en dat we daarom onze levensstijl totaal moeten veranderen. Managementtrainer Ben Tiggelaar zette echter alle goede bedoelingen op scherp door aan te tonen dat mensen nauwelijks in staat zijn hun gedrag te veranderen. Omdat hij vindt dat ieder mens de plicht heeft om te helpen, gaf hij daarbij concrete tips hoe je toch verandering ten goede kunt bereiken – als je maar echt wilt.
Kinderhanden
In twee debatronden kwamen alle grote thema’s uit de internationale samenwerking wel voorbij. Handelsbarrières, het ontbreken van goed bestuur in de Derde Wereld en van draagvlak in Nederland, opwarming van de aarde, hulp die niet effectief blijkt te zijn en enorme landbouwsubsidies in Europa dreigden even de moed in ieders schoenen te laten zinken. Debatleider Sywert van Lienden constateerde echter terecht dat ongrijpbare politieke en economische systemen je moedeloos kunnen maken, en trok de discussie meer op het persoonlijke vlak. Wat kun je zelf doen?
Eelco Fortuijn, oprichter van stichting Fairfood, was scherp. “We hebben hier allemaal kleren aan die door kinderhanden zijn gemaakt”, zei hij stellig. “Wij zijn rijk en zij zijn arm omdat wij veel spullen halen voor veel te weinig geld.” En ja, dan is het dus een dure plicht om recht te doen, want, zoals panellid Froukje Jansen zei: ‘Duur is het pas als het je wat kost.’ Hoewel actrice Hanna Verboom aangaf er ook wat voor terug te krijgen: “Ik word er blij van. Helpen is voor mij in die zin egoïstisch.” Iemand in het publiek merkte op dat die paar extra centen voor eerlijke thee het enorme verschil maakt dat iemand zijn kinderen naar school kan sturen. Perspectief-voorzitter IJmert Muilwijk riep op om een aandeel te kopen in bijvoorbeeld Shell, en daarmee een wereldwijd podium te krijgen voor kritische vragen tijdens aandeelhoudersvergaderingen.
Keukenkastje
Ben Tiggelaar sloot de avond af met een betoog over gedragsverandering. Houd het simpel en maak het expliciet. Een voorbeeld uit zijn eigen gezinsleven is de regel: ‘we kopen biologisch vlees of we kopen geen vlees.’ Duidelijke taal, en je hoeft niet ieder supermarktbezoek opnieuw te bedenken wat je doet. “En waarom geen lijstje op je keukenkastje waarop je aankruist of je die dag al je boodschappen fair hebt gedaan”, suggereerde hij. “Want het gaat er toch om dat we die naaste, die vluchteling, dat kind dat niet meer hoeft te werken voor jouw spijkerbroek, recht in de ogen kunnen kijken.”
Zelfs op politiek niveau vond een klein beweginkje plaats. Het aanwezige CDJA-bestuurslid Wilke van Beest werd door haar Perspectief-collega uitgedaagd om moederpartij CDA op het matje te roepen vanwege de weigering een motie tegen kinderuitbuiting te steunen. De hartelijke toezegging van Van Beest werd met applaus begroet.
11-12-2009
Hulpverlening
https://www.zoa.nl
