Hoe een PLO-sluipschutter liefde voor de Joden kreeg

Bij uitgeverij Gideon verscheen onlangs het boek ‘Arafat was mijn held’ waarin Tass Saada zijn levensverhaal vertelt. Een aangrijpend relaas van iemand die een enorme verandering in z’n leven meemaakt.

Eindelijk. Daar was hij. Ik bestudeerde zijn gezicht in het dradenkruis van mijn telescoop. Hij was het. Ik deed mijn best om kalm te blijven en dwong mijzelf letterlijk te stoppen met ademhalen. Voorzichtig haalde ik met mijn vinger de trekker een stukje naar achteren. Ik deed mijn ogen dicht, zodat ik het moment van de inslag niet zou zien en erdoor zou worden afgeleid. Toen, langzaam… heel langzaam… haalde ik de trekker over.

Ik opende mijn ogen om te zien of mijn kogel raak was geweest. Dat was hij! Deze man zou ons nooit meer lastig vallen. Ik sprong naar beneden en rende weg.

Zeventien jaar was Tass Saada. Geboren in een Palestijns vluchtelingenkamp in de Gazastrook. Opgegroeid en geradicaliseerd in Saudi-Arabië en Qatar. De stem van Yasser Arafat riep hem naar het slagveld. Haat was zijn drijfveer. De PLO-leider zijn held. Hij streed voor hem, was zijn chauffeur en doodde als jonge sluipschutter verscheidene politieke tegenstanders. Hij was bereid zijn leven te geven voor de Palestijnse zaak.

Vijfentwintig jaar later bad hij: ‘O God, zegen uw volk Israël. Heer, breng hen terug in het Beloofde Land. Laat hun zien dat U hun God bent.’

Voor meer informatie over Tass Saada, bezoek zijn website www.hopeforishmael.org

Joel C. Rosenberg schrijft in het voorwoord van het boek:

Tass Saada was een moordenaar. Daarom vond ik het heel moeilijk om het eerste deel van dit boek te lezen. Dit is niet Het kleine huis op de prairie. En ook niet The Sound of Music. Als je op zoek bent naar een luchtig, romantisch verhaal over het opgroeien in de adembenemende schoonheid van het Canadese Prince Edward Island, of over bergbeklimmen in Oostenrijk – zingend en wel – sla dit boek dan maar over, beste lezer. Dit boek is niet voor u bedoeld.

Tass en zijn vrienden vermoordden Joden in Israël. Ze doodden zowel soldaten als burgers. Ze vielen christenen aan in Jordanië. Soms gooiden ze handgranaten naar hun huizen. Soms beschoten ze met hun machinegeweren de huizen van godvrezende mensen. Ze probeerden ooit de kroonprins van een Arabisch land om te brengen. Ze slaagden bijna in hun poging. En ze deden het allemaal vrijwillig. Gretig. Tass zeker.

Zijn bijnaam in die dagen was Jazzar – ‘slager’. Hij was trots op deze geuzennaam. Hij is geboren in Gaza en opgegroeid in Saoedi-Arabië en aan de Perzische Golf, in een wereld van radicale islam en gewelddadig Palestijns nationalisme. Tegen de tijd dat hij een tiener was, kookte en kolkte hij van haat. Zijn familie was bevriend met de Saoedische koninklijke familie. Eenmaal ontmoette hij Osama bin Laden. Hij werd een persoonlijke vriend van Yasser Arafat, de man die hij lang als held beschouwde en voor wie hij van harte bereid was te doden. In deel één van het boek dat u nu in handen hebt, neemt Tass u mee naar de wereld waar hij ooit van hield. Dat is geen aantrekkelijke wereld. Voor mij was het zelfs zo pijnlijk dat ik bijna geen woorden kon vinden om die wereld adequaat te beschrijven. Als het verhaal van Tass daar eindigde, zou ik er absoluut niet over piekeren het bij u aan te bevelen, laat staan dat ik het voorwoord zou schrijven.

Maar zijn verhaal eindigt daar niet. Arafat was mijn held In zijn wonderlijke genade heeft God deze man een tweede verhaal gegeven. En een derde. Wat dan volgt, is het onvergetelijke verhaal van een jihadist die Jezus vond – van een gewelddadige revolutionair die op een dag radicaal veranderde door de kracht van de Heilige Geest en een man van vrede en mededogen werd. Ten diepste is dit een verhaal over de grootheid van onze geweldige God. Het is het verhaal van een man die verliefd werd op een Verlosser die zowel Arabieren als Joden liefheeft.

De God van de Bijbel is heel duidelijk voor iedereen die het wil horen: Hij houdt van ons allemaal met een onmetelijke, eeuwige en onuitputtelijke liefde. Zijn liefde is zo verbazingwekkend, zo goddelijk, dat Hij ons allemaal – Joden én heidenen – het geschenk van zijn genade aanbiedt, door de dood en opstanding van zijn Zoon Jezus Christus, onze Heer. Hij wil ieder van ons adopteren in zijn gezin. Hij wil ons zegenen. Hij wil voor ons zorgen. Hij wil ons genezen en veranderen, zodat we op Hem gaan lijken. En dan wil Hij ons de kracht geven om tot zegen te zijn voor anderen. Tass zei ja tegen die liefde, en zijn leven veranderde voorgoed. Ik zal je je leesplezier niet ontnemen door alles al te verklappen. Het is genoeg te zeggen: Lees dit boek vlug! Ga zo snel mogelijk door het eerste deel, totdat je het omslagpunt bereikt.

Lees hoe God niet alleen het leven van Tass veranderde, maar ook dat van zijn gezin. Ga mee, als hij wordt geroepen voor de dienst van God, als hij het evangelie uitlegt aan Yasser Arafat, en ook als hij de boodschap van de liefde van Christus en van vergeving aan zijn ouders en broers vertelt, die hem allemaal willen doden. En als het verhaal verdergaat, lees dan hoe Tass en zijn lieve vrouw Karen de armen en hulpbehoevenden van Gaza en de Westoever proberen te bereiken in Jezus’ naam. Zie hoe Tass Joden leert liefhebben. Ik kan hier persoonlijk van getuigen. Tass en ik ontmoetten elkaar op een zaterdagavond in januari 2008. Ik was uitgenodigd om te komen spreken in een gemeente van Messiasbelijdende Joden in Jeruzalem.

De titel Voorwoord van mijn preek luidde: ‘Wat God onder moslims doet.’ Dit is geen doorsnee boodschap voor een Joods publiek. Maar na veel bidden raakte ik ervan overtuigd dat God mij opdroeg aan mijn Joodse vrienden te vertellen wat ik kort daarvoor in Amman aan mijn Jordaanse vrienden had verteld: We moeten serieus werk maken van het gebod van Jezus om onze naasten en vijanden lief te hebben. Dat kunnen we alleen als de kracht van de Heilige Geest door ons leven stroomt. En als we dat doen – als we Jezus’ woorden werkelijk gehoorzamen en zijn voorbeeld volgen – zullen mensen anders gaan denken.

Mensen zullen geshockeerd zijn als ze zien dat wij houden van degenen die ons haten. Ze zullen vragen stellen. Hun hart zal zachter worden. Ze zullen nieuwsgierig worden naar de God die wij dienen. En dan zullen ze deze God, hopelijk, persoonlijk willen leren kennen. We zien het op dit moment overal in het Midden-Oosten gebeuren. Er zijn de laatste tien tot vijftien jaar meer moslims tot geloof in Jezus Christus gekomen – vooral sinds 11 september – dan ooit tevoren in de geschiedenis van de mensheid.

En dit is de vraag voor alle Israëlische gelovigen en allen die zich een volgeling van Jezus Christus noemen: welke rol heeft de Heer voor ons bij de ondersteuning van onze broeders en zusters die vanuit een islamitische achtergrond tot het geloof in Christus komen? Hoe kunnen wij actief onze buren en vijanden liefhebben wanneer dat menselijkerwijs onmogelijk is? Dat was de boodschap die ik in Jeruzalem kwam brengen. En wie waren de eerste mensen aan wie ik die avond werd voorgesteld, toen ik het gebouw van de gemeente binnenkwam? Tass en Karen Saada. T

oen ik hoorde wie zij waren, kon ik het nauwelijks geloven. Zij vertelden mij in het kort hun levensverhaal en ik was diep geroerd. Daar stonden we: een vroegere helper van PLO-voorzitter Yasser Arafat en een vroegere helper van premier Benjamin Netanyahu. We omhelsden elkaar – zonder dat we probeerden elkaar te doden – in het hart van Jeruzalem. En dat allemaal dankzij het werk van Jezus, die ons hart had gevuld met liefde in plaats van haat. 12 Arafat was mijn held Ik had het gevoel dat dit het begin van een verhaal was en niet het eind. En daarom besloten we de volgende dag, samen met een aantal collega’s, naar de Israëlische stad Askelon te reizen.

Daar bezochten we een ziekenhuis waar zowel Joden als Arabieren worden behandeld die gewond zijn geraakt tijdens de voortdurende schermutselingen langs de grens die het gebied al zo lang teisteren. Tijdens onze ontmoeting met de directie van het ziekenhuis boden we allebei een cheque aan namens onze organisaties, zodat zij het broodnodige medische materiaal konden aanschaffen. Toen de artsen en directieleden ons vroegen waarom wij gekomen waren, vertelden we hun allebei ons verhaal. Tass legde uit dat hij een paar kilometer zuidelijker was geboren en opgroeide met het verlangen elk van de aanwezigen in de kamer te doden. ‘Werkte u echt voor de PLO?’ vroeg een dokter. Tass knikte. ‘Wat is er dan gebeurd? Waardoor bent u veranderd?’ vroeg een ander. Tass gaf Jezus Christus alle eer.

Hij vertelde in het kort hoe God zijn hart had veranderd en hem liefde had gegeven voor het Joodse volk. En toen verraste hij ons allemaal. Hij vroeg het ziekenhuispersoneel om vergeving voor het kwaad dat hij en het Palestijnse volk hun al die jaren hadden aangedaan. Het was een indrukwekkend moment. Iedereen huilde. De Israëli’s hadden zoiets nog nooit meegemaakt, en ik eerlijk gezegd ook niet. Wanneer u dit boek leest, wilt u dan alstublieft bidden voor Tass en Karen en hun gezin en team.

En vraag ook aan anderen of ze voor hen willen bidden. Bid voor hun veiligheid. Bid voor blijvende moed. Bid voor wijsheid en onderscheidingsvermogen. Bid hun Kolossenzen 4:2-4 toe: Blijf bidden en blijf daarbij waakzaam en dankbaar. En bid dan ook voor ons, dat God deuren voor ons opent om het mysterie van Christus te verkondigen waarvoor ik gevangen zit, en bid dat ik het mag onthullen zoals het moet. Voorwoord 13 Bid dat God deuren opent voor de Saada’s om het goede nieuws van Christus’ radicale liefde te verkondigen aan nog veel meer mensen in Gaza, op de Westoever en overal in de moslimwereld.

Bid ook dat de Heer hen zegent met de lichamelijke, geestelijke en emotionele kracht en energie om zijn werk te kunnen doen. En dat Hij hen zegent met de financiële middelen die zij nodig hebben om het evangelie te verkondigen en voor de armen te zorgen. En vraag ten slotte ook aan God wat Hij van u verwacht. Houdt u van uw naasten? Maakt u leerlingen van alle volken, zoals Jezus ons opdraagt in Matteüs 28:18-20? Bidt u voor het Palestijnse volk, en voor moslims overal ter wereld, dat zij nieuw leven en nieuwe hoop vinden in Jezus? Investeert u in organisaties als Hope for Ishmael? U en ik leven in een opmerkelijk deel van de geschiedenis. Voordat Jezus terugkomt, trekt God de Vader mannen, vrouwen en kinderen naar zich toe als nooit tevoren. God doet verbazingwekkende dingen onder moslims, die nooit eerder zijn voorgekomen. Zullen we met Hem meedoen? Zullen we meedoen aan een geestelijke revolutie, waardoor mensen worden gered en echte vrede stichten in Jezus’ naam? Ik kan me persoonlijk geen mooier avontuur voorstellen. Dat u op het punt staat dit boek te gaan lezen, betekent misschien dat u er net zo over denkt.

–Joel C. Rosenberg Washington, DC juli 2008 Joel C. Rosenberg is de oprichter van The Joshua Fund. Dat is een humanitaire organisatie met als missie ‘Israël en de buurlanden te zegenen in de naam van Jezus, gebaseerd op de woorden in Genesis 12:1-3’. Daarnaast is hij schrijver van zes boeken, waaronder de New York Times bestsellers The Last Jihad en Epicenter: Why the Current Rumblings in the Middle East Will Change Your Future.

03-08-2010
Buitenland
https://www.hopeforishmael.org

Christelijk Nieuws
ChristelijkNieuws.nl maakt gebruik van cookies