Marten Hiemstra is 22 jaar en woonde in Ureterp in Friesland. Hij is afgestudeerd als grafisch vormgever en was van plan om nog een studie in dezelfde richting te doen tot hij hoorde over de grote vraag naar vrijwilligers voor het zendingsschip Logos Hope van Operatie Mobilitatie.
Hij leeft, werkt en woont nu voor 2 jaar op een schip samen met een internationale crew van 400 anderen om over de wereld te reizen en mensen te vertellen over de liefde die God voor ons heeft.
In de afgelopen weken was het schip in Liberia. Marten werkt mee aan verschillende kinderprogramma’s.
Marten: De laatste dag in Firestone hebben we een kinderprogramma gedaan. Toen we aankwamen in het zelfde schapenschuurtje waar we ook het programma voor de ouders hadden gedaan was het VOL met kinderen. We gingen dingen klaar te zetten en ik begon te spelen op de gitaar wat iedereen wel even bezig hield. Na 15 minuten startten we de kinderen liedjes te leren. Daarna begon het programma. De kids en ook de ouders vonden het erg leuk. Ik speelde verschillende keren gitaar en was figurant toen het David/Goliath verhaal werd verteld. Na afloop gaven we elk kind een aantal boeken en elk gezin.
Ik werk met ongeveer 30 anderen in afdeling “Dek” en mijn dagelijks werk bestaat nu uit roest wegwerken, schilderen, beveiliging van het schip, wekelijkse oefeningen in brandjes blussen en spelen met reddingsboten, laden en lossen, afval, het besturen van groot hydrolisch speelgoed en het sturen van het schip. Daarnaast heb ik 1 dag vrij en 1 dag in de week is helemaal gericht op het in contact komen met mensen, soms op het schip, soms aan wal. In mijn vrije tijd speel ik in een van de bands, zing ik in een koor en ouwehoer ik met vrienden. Leven op een schip is niet altijd even makkelijk maar de vriendschappen en het gezamenlijke doel dat we voor ogen hebben maakt het absoluut waart!
Na Liberia(Afrika) zijn we naar de Canarische Eilanden gevaren! Heel erg raar want het zijn echt twee extremen terwijl het maar 7 dagen varen bij elkaar vandaan is. Ik en een maat liepen in de eerste haven, Las Palmas, weer voor het eerst sinds een half jaar door een westers winkelcentrum wat wel even raar was. We merkten dat we niet meer gewent waren om in zoiets rond te lopen en gebombardeerd te worden met honderden reclame borden voor bikini merken en strandvakanties. Ook konden we weer door de stad lopen zonder dat iedereen ons aan keek. Gek om van zo’n groot arm land naar zo’n ontwikkeld klein eilandje te varen.
17-12-2010
Buitenland
https://www.martenhiemstra.nl