Wij verbloemen de waarheid graag met mooie woorden en soms vermakelijke uitdrukkingen. Eufemismen, noemen we deze uitspraken. Zo heeft de dierenarts niet ‘de kat van onze buren afgemaakt,’ nee, de arts heeft het beestje laten inslapen.
Wanneer wordt gezegd dat iemand aan het ‘zakkies plakken’ is, dan wordt daarmee bedoeld dat iemand in de gevangenis zit. Als een makelaar in een advertentie zet dat een woning ‘aangepast moet worden aan de huidige woonwensen’, ga er dan maar vanuit dat de woning flink gerenoveerd moet worden. Euthanasie betekent letterlijk ‘zachte dood’, maar in werkelijkheid is het een drama over een afschuwelijk beëindiging van iemands leven.
Het gebeurt ook wel dat we zaken sterk overdrijven. Uitdrukkingen van dit soort noemen we ‘dysfemisme’. Wanneer iemand nogal ongeduldig wacht op iemand anders – zeg maar tien minuten lang! – dan zou het maar zo kunnen dat de wachtende persoon zegt: ik sta al eeuwenlang op jou te wachten. En wanneer iemand tegen mij zegt dat ik zo mager ben als een lat, of zo vet als modder, dan zegt dat feitelijk niets over mijn lichaamsgewicht. Hooguit dat iemand mij mager vindt – of dik.
Het is maar goed dat de Bijbel heldere taal spreekt wanneer het gaat over belangrijke zaken zoals leven en dood, vrijspraak en oordeel, hemel en hel. Dan weten we ten minste waar we aan toe zijn. Zo staat er in de Bijbel: ‘Er is geen mens rechtvaardig, zelfs niet één,’…’uiteindelijk wordt ieder mens het zwijgen opgelegd en staat de hele wereld schuldig voor God.’ Maar er staat ook geschreven: ‘Wie in de Zoon gelooft heeft eeuwig leven, wie de Zoon niet wil gehoorzamen zal dat leven niet kennen; integendeel, Gods toorn blijft op hem rusten.’
Dat is nog eens duidelijke taal, een onverbloemde waarheid!
Meer lezen van Bert? Klik op de externe link:
12-01-2011
133
https://www.johannes-multimedia.nl/product_info.php/products_id/4146