Een christen die altijd trouw de samenkomsten van de gemeente bezocht had, was opeens ontrouw geworden en kwam niet meer. Na een gebedssamenkomst, waar zijn afwezigheid gevoeld en betreurd werd, ging de voorganger naar zijn huis. De ontrouwe broeder zat in de kamer voor de open haard, die heerlijk brandde. Hij liet, wel wat verrast, de voorganger binnen en gaf hem een plaats naast hem voor de open haard.
Zo zaten ze een tijdje zwijgend naast elkaar. Toen nam de voorganger, zonder iets te zeggen, een tang, nam daarmee voorzichtig een brandend kooltje uit het vuur en legde dat naast de haard neer. Het kooltje brandde nog een poosje, doofde toen langzaam uit en werd koud. Het was nog een tijdje stil. Toen zei de ontrouwe broeder: ‘U hoeft niets meer te zeggen, broeder, ik heb de les begrepen. Ik beloof de volgende bijeenkomst weer aanwezig te zijn’.
‘Laten wij op elkaar acht geven tot aanvuring van liefde en goede werken; en laten wij onze eigen bijeenkomst niet verzuimen’ (Hebr.10:25).
25-05-2011
132