Op een kruispunt van twee wegen stond een zigeunerin, die een stok in de lucht gooide en die op de grond liet vallen. Dit deed ze drie keer achter elkaar.
Een voorbijganger vroeg nieuwsgierig: ‘Waarom gooit u die stok in de lucht’?
Zij antwoordde: ‘Om te weten welke richting ik moet gaan; ik neem de weg die de stok mij aanwijst’.
‘Maar waarom gooide u de stok dan drie keer in de lucht’?
‘Omdat hij me de weg aanwees, die ik niet wilde gaan’.
We kunnen lachen om zo veel bijgeloof, maar laten we voorzichtig zijn.
Wij lijken veel op deze zigeunerin. Wij bepalen vaak eerst zelf onze eigen weg en daarna vragen we aan God of Hij ons wil leiden en of Hij ons de weg wil wijzen, die we moeten gaan. We moeten leren vertrouwen op God de zegt: ‘Ik geef inzicht en wijs de weg die je moet gaan. Ik geef raad op jou rust mijn oog’ (Psalm 32:8).
20-12-2011
132