De exodus uit de christelijke kerken in Nederland neemt zodanige vormen aan, dat voor het voortbestaan van veel kerkgemeenschappen moet worden gevreesd. Volgens Henk de Roest, hoogleraar praktische theologie aan de Protestantse Theologische Universiteit, sluiten de komende tien jaar 1100 Nederlandse kerken hun deuren.
Wie de christelijke kerk met het oog van een marketeer zou bezien, kan nauwelijks anders dan tot de conclusie komen, dat het een verloren zaak is. De neergang is niet te stoppen, de exploitatie is ten dode opgeschreven.
Die ontwikkeling vormt een schril contrast met het evangelie, een boodschap van hoop, die ziet op een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, een leven na dit leven en een boodschap, die verkondigd moet worden aan ‘alle volk, stam, taal en natie’.
Zijn de Samen op Weg kerken samen de weg kwijtgeraakt? Prof. Kuitert, grondlegger van de christelijke twijfel in Nederland formuleert het als volgt: “de grote cultuuromslag is vooral ingezet door de techniek en veel meer nog door de wetenschap, zoals het idee, dat de schepping niet echt gebeurd is. Daardoor is bij velen het geloof in God gaan rammelen, want als God geen Schepper en Regeerder meer is, wat moet je dan nog? Het geloof houdt het dan nog twee decennia vol. Daarna stapt de mens over op spiritualiteit. We zitten nu midden in die fase.”
Ds. Hendrikse, de auteur van de boeken “Geloven in een God, die niet bestaat” en “God bestaat niet en Jezus is zijn zoon”, gaat volgens Kuitert niet ver genoeg in zijn afwijzing van het christelijk geloof.
Kuitert: “Hij zou moeten zeggen, dat de hele Bijbel een verhaal is, en het daarbij laten. In die verhalen leggen mensen van vroeger zichzelf aan zichzelf uit. Daaruit kun je veel halen, zoals spirituele kracht, maar meer niet.”
Kan een kerk, die zich baseert op het gedachtegoed van dergelijke voorgangers nog rekenen op serieuze volgers?
Het begin van de christelijke twijfels is de afwijzing geweest van het scheppingsverhaal, zoals de Bijbel ons dat vertelt. Over God die de hemel en de aarde in 6 dagen gemaakt heeft en die de zevende dag van de week instelde als monument van die schepping.
Wie niet kan geloven in een God, die daartoe in staat is of in een boek, dat deze wordingsgeschiedenis als een vaststaand feit presenteert, heeft weinig te zoeken in een kerkgemeenschap, die zich daarop baseert.
Als er geen zesdaagse schepping geweest is en geen zondeval, de mens niet gedegenereerd is maar geëvolueerd tot een steeds beter wezen, moet worden vastgesteld dat het tegendeel van het Bijbelverhaal waar zou zijn. Zonder zondeval is er geen noodzaak voor een Verlosser, laat staan een verlossingsplan. Of een wekelijkse voorgeschreven rustdag. Met het schrappen van de eerste 5 boeken van Mozes, ontvalt niet alleen het fundament aan de Bijbel, maar ook aan de christelijke kerk. Een boodschap van nostalgie vermengd met twijfel kan het misschien nog enkele jaren volhouden, maar is letterlijk ten dode opgeschreven.
Waarom laten christenen zich hun oude, rotsvaste zekerheden afnemen door een wankele theorie, die op geen enkele wijze sluitend verklaart, waar de oorsprong van het leven ligt, wat we van het leven mogen verwachten en of er een toekomst is na onze dood?
De brede afwijzing van het scheppingsverhaal heeft zich meester gemaakt van christenen, die zich tot enkele jaren geleden nog felle pleitbezorgers toonden van de zesdaagse schepping. Denk aan prof. Ouweneel en EO coryfee Andries Knevel. Ze kijken naar het scheppingsverhaal en reageren daar inmiddels op, zoals Petrus deed toen hij liep op het water.
De vooraanstaande zoöloog prof. dr. Walter Veith, die doceerde aan de Universiteit van Pretoria, was een overtuigd evolutionist en op die gronden evenzeer overtuigd van het atheïsme. Tot hij meer en meer aanwijzingen vond voor de onmogelijkheden van de evolutietheorie en de waarschijnlijkheid van het Bijbelse scheppingsverhaal.
Dat kostte hem zijn baan als hoogleraar, maar het bracht hem tot het geloof als de zekerheid van de dingen, die we maar beperkt waarnemen.
Hij werd lid van de Zevende-dags Adventisten, die wekelijks de sabbat onderhouden als monument van de zesdaagse schepping. En die het Genesisdieet zo serieus nemen, dat ze volgens diverse wetenschappelijke onderzoeken een gemiddelde levensverwachting hebben van 89 jaar, 10 jaar langer dan de gemiddelde Amerikaan.
Die 10 jaar langer leven vormt slechts één kleine aanwijzing voor het feit, dat het Bijbelboek Genesis geen sprookjes bevat, maar waarheid, die leidt tot zeer meetbare resultaten.
De Duitse filmer Henry Stober raakte zo geïnspireerd door het pleidooi van dr. Walter Veith voor het serieus nemen van het Bijbelse scheppingsverhaal, dat hij het met een wetenschappelijke inleiding van Veith op indrukwekkende wijze verfilmde. Steeds meer christenen raken ervan overtuigd, dat de reformatie van 2012 begint bij het Genesisdieet. De christelijke kerk staat op een splitsing van wegen, zoals geformuleerd door Stephen Hawking. Er zijn maar twee mogelijkheden: “God als metafoor of het geloof in een alwetende Schepper, die de kosmos bestiert”.
Wie kiest voor de eerste mogelijkheid, moet zich verzoenen met steeds leger wordende kerken. Wie de tweede mogelijkheid een faire kans geeft, zal niet alleen geconfronteerd worden met mogelijkheden tot persoonlijke groei en kerkgroei, maar tevens ontdekken, dat de Bijbel niet alleen het verleden verklaart, maar ook de toekomst. Het is aan de christelijke kerken om te bepalen of er ook toekomst is voor hen.
De film De Schepping zal vanaf 11 maart worden vertoond in een groot aantal theaters en bioscopen in Nederland.
Apeldoorn, 22 februari 2012
Projectgroep De Schepping
Ds R. K. de Raad
22-02-2012
Kerk
https://www.de-schepping.eu