Het schip de Logos Hope van Operatie Mobilisatie was in Cebu (Filipijnen) van 10 januari tot 14 februari 2012. Tobias, een van de deelnemers, schrijft: Eigenlijk voelde ik mij niet erg goed de eerste weken in Cebu. Ik was ziek, had nog geen plaatselijke vrienden gemaakt en ik begon een beetje somber te worden. In de derde week van het bezoek bad ik: ‘God geef me iets om elke dag dankbaar voor te zijn’.
Op de tweede dag nadat ik dit gebed uitgesproken had, wilde ik met twee vrienden de wal om even wat leuks te doen… maar het regende enorm. Niettemin besloten we om naar een sloppenwijk, die we eerder hadden gezien, te gaan en met een aantal jongens basketbal te spelen. (Normaal heb ik het niet zo op met basketbal, dus ik weet niet waarom we op dat idee kwamen). Kun je het je voorstellen: stromende regen en witte mensen (ze noemden ons “Americanos”). Dat trok veel toeschouwers.
Toen het donker werd en we naar het schip terug wilden gaan, vroegen we onze nieuwe vrienden mee te komen. Vijf jongens gingen met ons mee naar de Logos Hope. Omdat ze niet genoeg Engels spraken, vertaalde Joyce, een lokale vrijwilliger, onze gesprekken. We gave ze oa. een rondleiding. Aan het einde van onze tour kwamen we bij de displays van ‘de reis van het leven’ op het bezoekersdek. De reis van het leven is een moderne uitbeelding van het verhaal van de verloren zoon. Joyce vertelde hen het hele verhaal. Ik merkte dat één van hen, Marvin, zeer aandachtig luisterde. Aan het eind werden ze allemaal een beetje nerveus en Joyce kwam naar me toe en vertelde me dat “ze nu Jezus in hun leven willen ontvangen en dat wij nu met hen konden bidden “. Ik was overdonderd. Temeer toen we samen baden en de sterke aanwezigheid van God ervoeren!
De volgende twee uur luisterden de vijf jongens met grote aandacht naar onze getuigenissen, Bijbelverhalen en nog wat meer dingen in de plaatselijke taal Cebuano. Ik had nooit verwacht dat ze vol van aandacht voor ons waren.
De volgende dag gingen we met een andere vrijwilliger, Mart, weer naar de wijk toe om ze meer over God te vertellen. Het was 6 februari 2012, de dag van de aardbeving, en de hele stad was in rep en roer. We waren dan ook niet helemaal zeker wat we van ons bezoek konden verwachten. De kleine Bijbelstudie die we gepland hadden, bleek heel anders uit te pakken. Opeens stond ik voor 20 mensen uit de sloppenwijk te preken met Mart aan mijn zijde als vertaler. Wij hadden beiden nog nooit zoiets meegemaakt. Tijdens onze ‘les’ was er een naschok en iedereen die naar ons luisterde werd zenuwachtig. Maar toen ik hen vertelde dat Jezus al onze angsten wegneemt en wij niet bang hoeven te zijn, kalmeerden ze binnen tien seconden. Het was eigenlijk een wonder!
Vanaf die dag zijn we gaan bidden dat God iemand naar deze sloppenwijk stuurt die het ‘werk’ over kan nemen wat wij begonnen waren.
Drie dagen later, gingen we als gewoon weer naar de sloppenwijk voor een andere Bijbelstudie met de jongens (ze waren allemaal 14 tot 20 jaar oud en natuurlijk heel veel kinderen), toen Mart mij vertelde dat hij erover nadacht om door te gaan en deze groep regelmatig op te zoeken… Wat een geweldig antwoord op gebed. Mart had zo veel motivatie en creativiteit in huis, dat wij op het einde eigenlijk niets meer te doen hadden, dan maar met hem daar heen te gaan! Onze dagelijkse bijeenkomsten in de wijk Mabulu bestond uit zingen en gebed waarna we de groep opsplitsten in kinderen en oudere mensen. De kinderen leerden het Bijbelvers van de dag en deden een paar spelletjes of gingen verven. De ouderen luisterden naar Bijbelverhalen en onze uitleg daarover. Het klinkt bijna als een kerkdienst; en dat was het ook wel…. maar dat beseften we ons toen nog niet.
Toen we een week later uit Cebu vertrokken bestond de groep gelovigen uit elf mensen. Acht van hen waren nieuwe volgelingen van Jezus. Mart schreef me net dat het er nu nog meer zijn.
Dit was zeker de beste zendingservaring tot nu toe van mijn hele leven. Het verwondert me hoe we allemaal, de vrijwilligers en opvarenden, een rol speelden. Zonder elkaar was dit nooit gebeurd. Ik ben dankbaar voor de plaatselijke vrijwilligers Mart en Joyce, die de groep nu regelmatig bezoeken voor Bijbelstudies. Zelfs OM-Filippijnen heeft aangeboden hen te steunen. Natuurlijk was ik heel verdrietig om mijn nieuwe vrienden achter te laten, maar ik weet dat ze in goede handen zijn.
Douwe Scheepsma
Operatie Mobilisatie
10-03-2012
Evangelisatie
https://www.operatiemobilisatie.nl
