Dirk Koffeman woonde en werkte negen maanden in Chili. De zoon van Jan en Ieda Koffeman, evangeliseerde in de miljoenenstad Santiago, de hoofdstad van Chili. Een bijzondere periode in één van de vuilste steden van de wereld. Begin juni kwam hij terug naar Nederland.
Lang van huis weg zijn om te evangeliseren was niet nieuw voor Dirk. Eerder voer hij al vijf maanden mee op de Logos Hope naar onder andere Curaçao en Bonaire. Daarvoor deed hij de Bijbelschool en ontdekte hij zijn roeping voor het zendingswerk. De negen maanden naar Chili maakten onderdeel uit van een trainingsprogramma. De groep bestond uit mensen vanuit de hele wereld. Dirk werd ingezet op drie fronten: daklozen, kinderen en drama en evangelisatie. Het werk met de daklozen bestond uit het uitdelen van soep en brood. ‘De hoofdtaak is echter het opbouwen van een relatie met de mensen. Als er een relatie is, kan er makkelijker getuigd worden.’ Het werk was lastig. Dirk had vaak te maken met dronkenschap en agressie. Toch kwamen er langzamerhand meer mogelijkheden. ‘Eén van de mensen waar we contact mee hadden, kregen we zover dat hij naar een afkickkliniek ging.’
Twee dagen per week werkte Dirk in een kindertehuis en verzorgde hij samen met de groep een soort ‘zondagsschoolprogramma’. Zingen, poppenkast en knutselen waren activiteiten om de kinderen te vermaken. Ook hier zag Dirk veel leed. De meeste kinderen kwamen uit probleemgezinnen en vertoonden moeilijk gedrag. Toch zag hij veranderingen na negen maanden. ‘Het zelfbeeld van de kinderen is vaak beschadigd. Als ze leren dat ze een kindje van God mogen zijn, zie je ze veranderen. Liefde en aandacht zijn zo belangrijk. De directeur verwoordde het zo mooi. Hij zei: ‘we geven de kinderen nu een fundament waar ze later altijd op kunnen blijven bouwen’. Het is bijzonder om te zien dat God ook in deze kinderen werkte.’
Een andere manier om het evangelie te verspreiden was door middel van drama en evangelisatie, in kerken en op straat. ‘We deden toneelstukjes of spraken mensen op straat aan. Dan vroegen we wat een bepaalde Bijbeltekst voor hen betekende. Hier kwamen mooie gesprekken uit voort. Eén vrouw was teleurgesteld in de kerk, maar beloofde na een gesprek toch weer een keer heen te gaan. Het was een goed gesprek en spannend voor mij, want het was de eerste keer dat ik zelf Spaans sprak zonder tolk.’
Dirk vond het een geweldige tijd. Sowieso spraken de natuur en de Chileense cultuur hem ontzettend aan. ‘Ik ben geen prater en geen held in evangeliseren. Het is bijzonder om dan van mensen te horen dat je hen hebt geraakt door het spelen van een clown in een toneelstukje. Of door de preek die ik mocht houden. Het is fijn om te weten dat God mij kan gebruiken in de levens van andere mensen.’
Dirk is nu thuis om uit te rusten van de intensieve periode. Wat hij vooral fijn vindt, is dat hij weer zijn eigen taal spreekt. De bedoeling is dat Dirk in september weer voor twee jaar meegaat met de Logos Hope. Hij is hiervoor afhankelijk van giften. De komende tijd geeft hij presentaties om zijn werk toe te lichten.
De drie doelen die gesteld zijn aan de training – ervaring opdoen in de zending, de cultuur leren kennen en God beter leren kennen – zijn volgens Dirk behaald. ,,Ik heb ervaring opgedaan door fulltime aan het werk te zijn met evangelisatie, met alle stress en verantwoordelijkheid die daarbij hoort. Ik vind het land geweldig. Ik zou graag terug willen, maar God heeft me nu op een andere weg gezet. Bovenal heb ik God aan het werk gezien op manieren die ikzelf nooit voor mogelijk had gehouden.’
Mensen die Dirk Koffeman financieel willen steunen, kunnen dit doen via rekeningnummer 11.42.32.938 ten name van Operatie Mobilisatie, onder vermelding van Support Dirk Koffeman.
Operatie Mobilisatie
Privebezit Koffeman
21-08-2012
Evangelisatie
https://www.operatiemobilisatie.nl
