Missionaire Wereldwerker zijn. Wat houdt dat precies in? Gert en Brenda van den Bos weten er alles van. Zij woonden vier jaar in Lesotho, een enclave in Zuid-Afrika en kwamen in 2012 weer naar Nederland. De Verre Naasten ondersteunde een deel van hun werk daar via het Missionaire Wereldwerkers Programma.
‘Tijdens het plannen en de voorbereidingen treffen voor de reis naar Lesotho werden we erop geattendeerd dat De Verre Naasten ons kon helpen en steunen. Na een gesprek met De Verre Naasten kregen wij te horen dat ze ons wilden ondersteunen als Missionaire Wereldwerkers. De Verre Naasten heeft ons erg geholpen door onder andere het ondersteunen en scherp houden van onze thuisfrontcommissie (TFC). Daarnaast hielpen en stimuleerden ze ons om een vluchtplan te maken voor als het verkeerd zou gaan in Lesotho, om een jaarverslag te schrijven, enzovoorts. Ze hielpen vooral bij het regelen van praktische zaken. Ook de begeleiding rondom de terugkeer naar Nederland was erg goed. Het ging vooral via de TFC. De steun was dus veelal indirect voor ons, maar erg waardevol. Daarnaast heeft De Verre Naasten ons vier jaar lang financieel ondersteund om ons werk mogelijk te maken. Daar zijn wij erg dankbaar voor.’
‘We zien onszelf als werkers van God, een onderdeel in het grote plan wat Hij met een ieder van de jongeren daar heeft. God gebruikt ons in hun leven. Het is belangrijk om er voor de jongeren te zijn en dan zien wat er verder gebeurt. De jongeren zijn vaak wel bekend met het geloof omdat ze ermee zijn opgevoed. Ruim 90 procent van de inwoners van Lesotho is christelijk, maar vaak alleen in naam. Niet in woord en daad. Door de jongeren te helpen, kregen wij een kans om te vertellen waarom we ze willen helpen en hen iets over God te vertellen.’
“Vier jaar lijkt heel lang, maar achteraf hebben we het eigenlijk als kort ervaren. Wat wij het meeste gemist hebben zijn familie en vrienden. Je bent natuurlijk ver weg en kan niet even langs voor een kopje koffie. In Nederland kan je overal met de fiets naartoe, dat is in Lesotho zo anders. Ook de feestdagen hebben we gemist, Sinterklaas en kerst bijvoorbeeld. Daarnaast misten we het feit dat je in Nederland ’s avonds gewoon naar buiten kan. In Lesotho ben je in het donker minder veilig. Je leven of bezittingen zijn sneller een doelwit. Als we ‘s avonds ergens naar toe moesten, gingen we altijd met de auto. Deuren op slot en zelfs voor een rood stoplicht stopten we niet. Ook het gemak waarmee je in Nederland zaken kan regelen is echt fijn. Als het zwart op wit staat dan gebeurt het ook. In Lesotho hangt het af van degene die je achter het loket treft.”
‘Heel ver vooruit kijken doen wij eigenlijk niet. We richten ons eerst maar op de komende paar jaren. We zijn beiden nu aan het werk. Brenda als logopedist en Gert als missionair diaconaal werker in een wijkwinkel voor de buurtbewoners. Misschien dat we later nog wel een keer naar het buitenland gaan, maar we zien wel wat God op ons pad brengt.’
De Verre Naasten
De Verre Naasten
27-08-2013
Buitenland
https://www.deverrenaasten.nl