Achter de voordeur

Wanneer je kennis maakt met mensen, dan kun je soms de indruk krijgen dat het hen allemaal voor de wind gaat en dat ze weinig problemen kennen in hun leven. Toch gaan moeilijkheden aan bijna niemand voorbij; daar kom je vaak achter als je mensen wat beter leert kennen. Ook de wat minder prettige eigenschappen van mensen blijven vaak voor de buitenwereld verborgen.

Dat het ook andersom kan kun je lezen in onderstaand verhaaltje dat voorkomt in één van de romans van de joodse schrijver Chaim Potok. Het gaat over een kunstenaar die veel schilderijen maakte voor rijke mensen. Hij verdiende er veel geld mee, maar leefde zelf heel sober. Hij was niet bepaald geliefd bij de mensen, want ondanks zijn rijkdom gaf hij nooit geld aan liefdadigheidsinstellingen. De kunstenaar kwam te overlijden en een week na zijn dood gebeurde er iets heel bijzonders. De arme mensen in zijn woonplaats gingen naar de bakker en de slager, waar ze altijd gratis brood en vlees kregen. Vanaf nu moesten ze er echter voor betalen. In al die jaren daarvoor had de kunstenaar namelijk in het verborgene het eten voor de arme mensen betaald.

Toen ik dit verhaal las moest ik denken aan de woorden van de Here Jezus die hij uitsprak in zijn bekende toespraak, die vaak de bergrede wordt genoemd. Hij roept de mensen, en ook ons, op om het goede te doen zonder dat dat altijd voor de buitenwereld zichtbaar is. Ik moet bekennen dat het bij mij vaak andersom gaat, en misschien vergaat het jou ook wel zo. Het is wel prettig als mensen zien als ik een goede daad verricht en mijn minder prettige eigenschappen probeer ik zoveel mogelijk achter de voordeur te houden.

Wanneer je de bergrede gaat lezen, overigens zeer aan te bevelen, dan bestaat de kans dat je er overspannen van zou worden. De dingen die de Here Jezus ons voorhoudt zijn toch gewoonweg niet haalbaar. En misschien was dát nou juist ook wel de bedoeling van zijn woorden: ons te laten zien dat we het uit onszelf niet kunnen. Dat we tot de conclusie komen dat we Hem daarvoor nodig hebben. Als we dat gaan ontdekken, dan mogen we onze knieën buigen voor de Here Jezus en wil hij ons de Heilige Geest als helper geven.

Teksten om hierbij te lezen:

De bergrede: Mattheus hoofdstuk 5-7

en in het bijzonder hoofdstuk 6 vers 1 t/m 18

29-09-2013
187

Christelijk Nieuws
ChristelijkNieuws.nl maakt gebruik van cookies