Wat begon met een christelijke krantenbijlage groeide uit tot hulp aan ruim 4000 kansarme gezinnen en circa 300 ouderen in Albanië. Monika Qerimi (47) is er sinds het eerste uur bij betrokken. Tijdens de ontmoetingsdagen van Zending over Grenzen afgelopen week vertelde zij circa 100 sponsors, donateurs en andere geïnteresseerden over de hulp in de praktijk.
In het Albanese Durrës, waar zij geboren en getogen is, staat Monika Qerimi bekend als ‘Monika i Misioni Pa Kufi’. Vanuit deze plaats coördineert zij al 21 jaar de hulp aan kansarme mensen. Het opengaan van de grenzen in 1992 betekende een keerpunt in haar leven: “Het was een schok om te zien hoe oneerlijk de Albanezen zo’n lange tijd waren behandeld.” Het maakte Monika strijdvaardig. Ze kwam in aanraking met Zending over Grenzen, die toen in de opstartfase was, zegde haar baan als docent Engels op en richtte zich volledig op het omzien naar mensen in armoede.
Geloof & daden
Samen met twee medewerkers richtte zij zich op het begeleiden van 50 arme gezinnen, het uitdelen van voedselpakketten en de christelijke krant ‘The Messenger of Hope’ (Nu: Si Jeno). Want: “Mensen in armoede hebben niet alleen voedsel voor het lichaam nodig, maar ook voor de ziel.” Een Bijbelgedeelte dat Monika erg aanspreekt is Jakobus 2:14-26. “Als je ziet dat iemand geen kleding heeft en elke dag eten tekort komt, dan stuur je hem niet weg met de woorden: ‘Het ga je goed! Kleed je warm en eet smakelijk!’. Geloof en daden zijn met elkaar verbonden. Handelen naar je geloof is de beste manier om de liefde van God te delen. Je daden zullen je getuigenis zijn.”
Kansen
De armoede in Albanië is nog altijd groot. “Het ontbreekt Albanezen niet aan potentie. Ik ken veel verhalen van Albanezen die naar het buitenland zijn gegaan en een beter bestaan hebben opgebouwd. Ze staan open voor nieuwe dingen en willen echt verbetering, maar ze moeten daarvoor wel de mogelijkheid krijgen.” Zending over Grenzen biedt kinderen een (vak)opleiding aan en helpt kansarme mensen zowel op materieel als op sociaal-emotioneel en geestelijk vlak.
Grootste probleem
“Als iemand al zoveel jaren aan de kant is geschoven, is overgave aan de armoede het grootste probleem. Wij vechten hiertegen om zo het sprankje levenslust in de mensen aan te wakkeren. Dat is vaak ons beginpunt in de gesprekken. We vertellen over andere mensen die in eenzelfde situatie waren en die eruit zijn gekomen, en we zoeken naar andere manieren om hen te bemoedigen. We willen de pijn van de armoede veranderen in kracht.” Herin staat Gods Woord centraal. “Veel Bijbelgedeelten gaan over armoede. Als je doet wat daarin staat, weet je dat het juist is!”
Betrokken
Hoewel Monika niet langer zelf direct gezinnen begeleidt, is zij nog altijd betrokken bij de mensen die hulp ontvangen. “Ik ga regelmatig kijken bij de gaarkeukens, zomerkampen en de andere hulpprogramma’s om de voortgang ervan te zien en met de mensen te spreken.” Daarnaast is zij net als de andere vrouwelijke collega’s actief bij de vrouwenbijeenkomsten die op het kantoor worden gehouden. “Dit is goed. Anders verlies je de binding met de mensen die je helpt. Het is tenslotte werk met mensen en niet met machines, zoals in een fabriek!”
Bemoediging
De ontmoetingen met mensen bemoedigen Monika ook in het werk dat zij samen met de andere elf teamleden doet. “Ieder persoon en elk project heeft iets positiefs in zich! Ook de verhalen van kinderen die opgroeiden in moeilijke omstandigheden thuis of in een kindertehuis en die nu een beter leven hebben geven haar hoop. “Zoals drie broers die hun vader zijn verloren en in diepe armoede bij hun moeder opgroeiden. Twee van de drie studeren aan de universiteit. Als je het gezin nu ziet, ken je ze niet meer terug. Zo is hun leven veranderd!”
Mieke Wallet-Groenewegen
11-04-2014
Buitenland
https://www.zendingovergrenzen.nl
