Wetenschappers ontdekken verborgen ondergrondse wateropslag

De aarde was ooit helemaal bedekt met water, meldt het Bijbelboek Genesis. Zelfs de hoogste bergtoppen verdwenen onder de golven. ‘Onzin’, zeggen critici. ‘Op aarde is véél te weinig water om dat voor elkaar te krijgen.’ Wie heeft gelijk?

Recente studieresultaten zijn in het voordeel van de Bijbel. Het blijkt namelijk dat er zoveel water in de aarde zit dat je er drie oceanen mee kunt vullen! In het augustusnummer van Weet Magazine wordt deze studie verder besproken.

Zondvloed

Volgens Steven Jacobsen van de Northwestern University in Evanston (VS) zit er veel meer water in de aarde dan verwacht. In het populair-wetenschappelijke blad Weet Magazine staat dat hij zegt: „Wanneer al dat water op de aarde zou liggen, zouden alleen de bergtoppen er nog bovenuit steken.” Christenen die een wetenschapper zoiets horen zeggen, zullen al snel denken aan de geschiedenis in het zevende hoofdstuk van Bijbelboek Genesis, vers 11. Daar staat dat de sluizen van de hemel werden geopend en dat alle fonteinen van de grote afgrond openbraken, toen de zondvloed begon. Het water kwam dus met bakken uit de lucht en spoot tegelijkertijd ook omhoog; net zolang totdat alle hoge bergen bedekt waren.

Ringwoodiet

Dat er zoveel water in de aarde zit concluderen onderzoekers op basis van het watergehalte in het mineraal ringwoodiet. Dat is 1,5%; een percentage dat misschien laag lijkt, maar volgens Jacobsen moeten er enorme hoeveelheden ringwoodiet in de aarde zitten. Dat betekent dat er ook aanzienlijke hoeveelheden water in de aarde zijn opgeslagen.

Jacobsen heeft gegronde redenen om aan te nemen dat er gigantisch veel ringwoodiet diep in de aarde zit. Hij gebruikte tweeduizend seismometers om schokken die na aardbevingen vrijkomen te meten. Door de snelheid van de seismische golven op verschillende dieptes te bepalen, ontdekte hij door welk type gesteente de golven heen gingen. De waterlaag werd zichtbaar doordat de golven aanzienlijk vertraagden. Het duurde langer om door nat gesteente te gaan dan door droog gesteente.

Zweet

In zijn laboratorium stelde Jacobsen het materiaal bloot aan hoge druk en temperaturen, zoals je die ook op 700 kilometer diepte in de aarde tegenkomt. Jacobsen legt uit wat er dan gebeurt: „Het gesteente vertoont water aan de buitenzijde, tussen de korrels, bijna alsof het zweet”.

Jacobsen is nog niet klaar met zijn onderzoek. Tot nu toe is alleen bekend dat er veel waterhoudend ringwoodiet onder de Verenigde Staten ligt. Hij wil graag onderzoeken of dat op heel de aarde zo is. Ook is er meer onderzoek nodig om te bepalen hoe het water precies in het gesteente zou zijn gekomen.