Laila woont met haar moeder en twee zusjes in een huis met één kamer in een dorp op een besneeuwde berghelling. In hun huis is het bijna net zo koud als buiten. Als het waait, komt ijskoude lucht door de kieren langs de ramen naar binnen. De bewoners rillen ervan.
In dit deel van Afghanistan zijn de winters zeer streng en langdurig; ze houden bijna een half jaar aan. De temperatuur daalt regelmatig tot -30 °C en door de zware sneeuwval zijn dorpen soms maandenlang van de buitenwereld afgesloten. Er is weinig voedsel. De families hebben geen andere keuze, ze moeten de winter uitzitten in hun koude huizen en hopen dat ze in de zomer genoeg voedsel hebben verbouwd.
Laila is duidelijk bezorgd en ongelukkig. Het enige dat ze voor de winter hebben, is een halve zak meel in een hoek van de keuken. Er zit voor niet meer dan een maand meel in.
Ze is nog maar negen, maar ze heeft een hoge prijs moeten betalen voor die zak meel. Ze is zes weken niet naar school geweest om haar moeder te helpen de zak meel bij elkaar te krijgen. Ze heeft tarwe gemaaid en over de gladde berghelling op en neer gesjouwd.
“Ik wil naar school, maar ik moet werken om voor eten te zorgen,” zegt Laila. “Ik mis school. Ik wil graag leren en met mijn vriendinnen spelen.”
Ondanks het meel dat Laila heeft helpen verdienen, zijn de zorgen van de familie nog lang niet voorbij. Ze hebben voorlopig brood, maar dat is dan ook alles. Brood, de hele dag, elke dag, de hele winter door. In deze regio zijn weinig groenten. De afgelegen boerengemeenschappen eten dus vrijwel uitsluitend brood en aardappels. Zo’n zetmeelrijk en voedingsstofarm dieet leidt tot een slechte gezondheid en chronische ondervoeding.
We werken in afgelegen gemeenschappen zoals die van Laila om de impact van de winter te verzachten. We leren vrouwen hoe ze hun eigen groenten kunnen kweken en houdbaar kunnen maken. Zo krijgen de gezinnen het hele jaar door meer voedingsstoffen binnen. We nemen kwetsbare boeren in dienst om dammen en greppels aan te leggen, waarmee de verwoestende voorjaarsoverstromingen voorkomen kunnen worden. Ze krijgen een eerlijk loon, zodat ze eten kunnen kopen om hun gezin voor te bereiden op de winter.
We constateerden dat de familie van Laila zonder hulp de lange winter niet door zou komen. In november hebben we Laila’s moeder geld gegeven om eten te kopen voor de winter. “Ik gebruik het geld om eten te kopen voor mijn kinderen en brandstof om dit huis te verwarmen,” zegt Laila’s moeder. “Zonder dit geld zouden we niets hebben.”
Dankzij de steun van vrijgevige donateurs zoals u hoeven Laila en haar zusjes zich geen zorgen meer te maken of ze genoeg te eten krijgen in de winter.
Medair
Medair
09-03-2015
Hulpverlening
https://www.medair.org