Anatoly Kirillov uit Moldavie: Ooit zat ik zelf in een kindertehuis

“Ik had nooit durven dromen dat ik teamleider zou worden in Moldavië voor Zending over Grenzen. Het is de hand van God die mij heeft geleid tot op de dag van vandaag” vertelt Anatoly Kirillov. Hij weet als geen ander wat sommige kinderen doormaken in Oost-Europa.

De 43-jarige teamleider van hulporganisatie Zending over Grenzen in Moldavië is voor de tweede keer in Nederland en voelt zich vereerd om gast te zijn op de jaarlijkse ontmoetingsdagen voor sponsors en donateurs. Hij begint met het uitspreken van een dankwoord naar ‘de mensen in het westen’ omdat zij hen niet zijn vergeten en zegt: “U heeft een groter hart dan onze overheid!” Vervolgens vertelt hij zijn levensverhaal en de toehoorders luisteren geboeid.

Militaire dienst

Anatoly groeit op in een kindertehuis in Chisinau. Zonder ouders. “Het was nooit in mij opgekomen dat ik kinderen in een kindertehuis zou gaan helpen. Ik groeide namelijk zelf op als wees in een kindertehuis. Veel kinderen in mijn tijd eindigden op straat en in de criminaliteit. Maar dat wilde ik niet, dus ik ging in militaire dienst want daar had je onderdak en kreeg je te eten. Een echte opvoeding kreeg ik daar niet. Maar ik geloofde in het systeem en voelde dat ik iets moest terug doen voor het land dat mijn ouders had beschermd en mij had opgevangen als wees.” Maar ditzelfde systeem laat hem niet gaan als hij na zijn diensttijd verder wil met zijn leven. In plaats daarvan moet hij een aantal jaren hard werken voor de Russen, want zij hadden immers zijn diensttijd betaald. Anatoly: “Ik voelde altijd dat de Sovjet Unie mij had opgevangen en beschermd maar later ontdekte ik dat het God was die mij al die tijd had beschermd.”

Hebreeuws

En deze God leert hij kennen tijdens zijn studie Hebreeuws. Anatoly wil eigenlijk Engels studeren aan de Universiteit van Moldavië, maar hij komt niet door de loting. Op datzelfde moment biedt de universiteit een nieuwe studie aan: Hebreeuws en Jiddish. Een sterk verlangen groeit in zijn hart -ook al is hij op dat moment nog geen christen- en hij kiest voor deze studie. Op bijzondere wijze wordt deze gefinancierd door de rector van de Tel Aviv-Universiteit in Israël. Laatste vindt het namelijk zo bijzonder dat er in Moldavië op universiteitsniveau Hebreeuws wordt onderwezen dat hij deze studie financieel wil ondersteunen. Als Anatoly aan het eind van zijn derde studiejaar als enige student overblijft, wordt het te duur voor de Universiteit van Moldavië om één student te onderwijzen. Het management stelt voor dat Anatoly zijn studie vervolgt aan de universiteit in Tel Aviv. Hij moet dan wel zelf voor zijn vliegtuigticket zorgen. Op bovennatuurlijke wijze krijgt hij diverse donaties: van vrienden en van diverse stichtingen. Lachend vertelt Anatoly over deze periode: “Ik heb in deze periode God leren kennen. Om de Hebreeuwse taal goed te leren moest ik Joodse literatuur en geschiedenis lezen. De bijbel werd mij door de docenten aangeraden. Niet zozeer als geestelijk boek, maar als een boek met oude literatuur. De meeste van hen waren namelijk atheïstisch. Maar ik nam de woorden heel serieus en ontdekte dat de God van de bijbel de Schepper is van het universum.” Vandaag de dag geeft Anatoly –naast leiding aan zijn team van Zending over Grenzen- Hebreeuwse les aan Joodse kinderen in Chisinau. “Ook die van de rabbijn!”, voegt hij lachend toe.

Huidige situatie

De huidige politieke en maatschappelijke situatie in zijn vaderland is er één van verdeeldheid en dat stemt Anatoly somber. “Het parlement is verdeeld. Er is niet één partij die een meerderheid heeft. Er is altijd conflict en daar lijkt geen einde aan te komen. De mensen die de leiding hebben, gaan niet voor het volk, maar voor hun eigen belang.” Ook in deze tijd groeien veel kinderen op zonder ouders en zonder opvoeding. Maar niet omdat ze wees zijn, zoals Anatoly destijds werd, maar omdat ouders hun kinderen achterlaten. De reden hiervoor is dat ze op zoek gaan naar werk in het buitenland en kinderen achterlaten bij grootouders of soms zelfs bij buren. Anatoly: “Ze hopen werk te vinden in het buitenland en denken voor een korte periode weg te zijn. Maar het blijkt altijd langer te duren. Hierdoor groeien kinderen op zonder ouders. Veel kinderen bedelen op straat en kunnen nergens heen.” Anatoly laat zich hierdoor echter niet ontmoedigen. Hij weet uit eigen ervaring dat God ook voor hem zorgde als wees en dat ook voor deze kinderen zal doen. “Er ligt een grote uitdaging voor ons. Maar met uw hulp en Gods hulp geloof ik dat we deze kinderen kunnen helpen. Ook willen we hen leren dat ze, wanneer ze groter zijn, óók anderen zullen helpen!”

Jeannette Coppoolse – Zending Over Grenzen
Zending over Grenzen
26-05-2016
Hulpverlening
https://www.zendingovergrenzen.nl

Christelijk Nieuws
ChristelijkNieuws.nl maakt gebruik van cookies