Het was een groots moment toen op dinsdagavond 1 augustus 1978 een groot koor in den Haag begon te zingen: ‘Samen in de naam van Jezus heffen wij een loflied aan, want de Geest spreekt alle talen en doet ons elkaar verstaan’. De première van een lied dat nu, 38 jaar later, deel uitmaakt van het liederenrepertoire van een groot aantal kerken en gemeenten.
De componist en tekstdichter van dit lied, Charles Groot, was van 1968 tot 1976 als pianist en spreker betrokken bij de toen zeer bekende en veel gevraagde gospelformatie The Lighters. Na beroepen te zijn naar Enschede, werd hij in het voorjaar van 1978 benaderd door de heer van Ameron, voorzitter van de Broederschap van Pinkstergemeenten. Namens het organiserend comité van de derde Pinkster Europa Konferentie vroeg hij of ondergetekende een themalied wilde schrijven. Aldus gebeurde en door de muziekcommissie van de PEK werd ‘Samen in de naam van Jezus’ goed ontvangen. Het zou door een grote groep mensen gemakkelijk aan te leren zijn en in de drie coupletten waren de hoofdthema’s van de conferentie verwerkt: 1. eenheid in verscheidenheid; 2. de nood van de wereld, Europa in het bijzonder; 3. ontmoeting en lofprijzing.
PEK-konferentie
Van 29 juli tot 6 augustus 1978 kwamen duizenden pinkstergelovigen uit alle delen van Europa naar de Houtrusthallen in Den Haag. Voorafgegaan door samenkomsten met David Wilkerson, bekend geworden door zijn verfilmde boek ‘Het kruis in de asfaltjungle’, begon op 1 augustus de eigenlijke conferentie.
Er was een groot gemengd koor samengesteld, waarin leden van Pinkstergemeenten uit het hele land participeerden. Onder de inspirerende leiding van de Haarlemse dirigent Co de Jong, begeleid door Hans Lieberton aan de piano en ondergetekende aan het orgel, zette het PEK-koor die eerste augustus de toon. Omdat er in het conferentieboekje een Engelse, Franse, Duitse en Zweedse versie van het lied was opgenomen, kon er die avond metterdaad in ‘alle talen’ gezongen worden: ‘Samen zingen en getuigen, samen leven tot Zijn eer’.
Bekendheid
De muziekorganisatie GMI bracht een LP uit met daarop bijdragen van medewerkers aan de conferentie, zoals Adrian Snell, de Challengers, de Burning Candles en ook twee liederen van het PEK-koor. Universal Songs bracht als eerste het lied in druk uit. Niet lang daarna maakte het deel uit van de Opwekkingsbundel. Youth for Christ en de Near East Ministry namen het op in hun eigen liedbundel. Het lied kreeg een plekje in de (herziene) bundel van Johannes de Heer en in de Evangelische liedbundel. Andere zangboeken volgden, zoals bv. ‘Op toonhoogte’.
Helaas kon het geen genade vinden bij de samenstellers van het Liedboek 2013. Meer dan 1000 liederen maar geen plaats voor het bij velen zo geliefde lied.
Door de jaren heen is ‘Samen in de Naam van Jezus’ op heel wat LP’s en CD’s vastgelegd. In hoeveel talen het lied inmiddels gezongen kan worden, is mij niet bekend. Er bestaat o.a. een Friese versie, in 1990 gemaakt door een Hervormde collega, Ds. Tjitte Wever.
Wie zich op het wereldwijde web begeeft, ontdekt dat de beginregel van het lied regelmatig als thema is gebruikt tijdens allerlei bijeenkomsten of als ‘kop’ in tijdschriften, met name rondom Pinksteren. Ook in boektitels zijn regels verwerkt. Dr. Evert van de Poll koos de eerste regel ‘Samen in de Naam van Jezus’ als titel voor zijn schitterende boek over evangelische liturgie en muziek. Drs. Pieter van Kampen gebruikte de tweede regel ‘Want de Geest spreekt alle talen’ voor zijn boek over het multi-cultureel kerk-zijn.
Regels uit het lied werden en worden in berichten en advertenties aangehaald bij zowel bij feestelijke als droevige momenten in het leven van jongeren en ouderen. Voor sommigen was/is het het lied van hun leven.
Opgeheven handen
Veel evangelische christenen – je vindt ze in alle kleine en grote kerken – doen van harte wat het derde couplet zegt: ‘Vader met geheven handen breng ik U mijn dank en eer’. Dat zo ’n regel ook wel eens voor ‘moeilijkheden’ kan zorgen, bleek tijdens een koorzangavond van de EO begin jaren tachtig. De programmamaker had deze zin veranderd in: ‘Vader met gevouwen handen breng ik U mijn dank en eer’. Dat kan natuurlijk ook, maar het laat wel zien dat de daad bij het (gezongen) woord voegen niet altijd vanzelfsprekend was en is. Tijdens mijn cursus ‘Muziek en zang in de gemeente’ zeg ik het met een kwinkslag wel eens zo: ‘Dat we ons in de kerk op het gebied van zingen vaak zo houterig gedragen komt misschien wel, doordat onze voorouders zo lang op klompen hebben gelopen’!
Maar de tijden veranderen. Onze kinderen en tieners zijn in hun geloofsbeleving al heel wat vrijer dan veel van hun ouders.
Samenbindend
Toen in het laatste kwart van de vorige eeuw het ‘ik-gerichte-denken’ steeds meer terrein won, bleek ‘Samen in de Naam van Jezus’ een ‘bijeenbrengend’ lied te zijn. Een stimulans om de oecumene van hoofd, hart en handen gestalte te geven.
Tijdens een fusie-bijeenkomst van de voormalige RPF en het GPV maakte het lied indruk. ‘Samen bidden, samen zoeken naar het plan van onze Heer’ is voor een christelijke politieke partij als de ChristenUnie het best denkbare uitgangspunt!
Het lied klonk ook in januari 2010, toen een breuk tussen de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt en de Nederlands Gereformeerde kerk van Barneveld-Voorthuizen, na veertig jaar werd hersteld.
In oktober van dat jaar omsingelden Christelijke studenten de Domkerk in Utrecht. Hand in hand zongen ze ‘Samen in de Naam van Jezus’ als protest tegen de kerkelijke verdeeldheid.
Beluisterd door de Koninklijke familie
Tijdens Koninginnedag 2007 werd, met de Koninklijke familie als aandachtige toehoorders, het lied door de gezamenlijke koren van Woudrichem gezongen. Omdat het laatste couplet achterwege bleef, heb ik Hare Majesteit de complete tekst toegestuurd. Dat leverde een bedankje op van de particulier secretaris, uiteraard namens de koningin, nu prinses Beatrix.
Ontmoeting
Zeker is dat het lied uitstekend paste bij wat de organisatoren van de PEK-konferentie in 1978 voor ogen stond. Het blad ‘Woord en Geest’ sprak over ‘een groot Europees gezin, een in onze Heer’. En daaronder: ‘een weg tot behoudenis’. Dat laatste vooral niet vergeten: ‘Jezus Christus, mijn Verlosser, Middelaar’!
Waar de geloofsbeleving van de individuele mens dikwijls zo centraal staat, kan dit lied ons blijven aansporen om elkaar over kerkmuren heen te zoeken en te ontmoeten. Immers, ‘de weg is open, naar de Vader, naar elkaar’. En is het niet bijzonder om met overtuiging te belijden:
’t Werk van God is niet te keren, omdat Hij er over waakt. En de Geest doorbreekt de grenzen die door mensen zijn gemaakt’? Dat laatste is nog maar beperkt zichtbaar en hoorbaar, maar ‘Samen in de naam van Jezus’ wekt ons op, om daar steeds weer en steeds meer handen en voeten, hart en stem aan te geven!
Ds. C.A.E. Groot, em. predikant Barneveld
Reageren? caegroot@ziggo.nl
Ds. Charles A.E. Groot
Privebezit C.A.E. Groot
31-08-2016
Muziek