Duizend internationale juristen steunen Israel inzake de nederzettingen

Alweer enige tijd geleden riepen ruim duizend juristen uit de hele wereld de EU op om de richtlijn inzake etikettering van Israëlische producten uit Judea, Samaria en Oost-Jeruzalem in te trekken. Met het oog op de beide berichten die u hierboven al las en vanwege de voortdurende actualiteit van deze kwestie besteed ik nogmaals aandacht aan deze oproep, omdat het zaken helder maakt.

Volgens de juristen zijn de nederzettingen van Israel in deze gebieden namelijk wel wettig. Ze vinden dat de EU juridisch foute en onjuiste aannames gebruikt met betrekking tot zowel de wettigheid van de Israëlische nederzettingen als de status van de wapenstilstandslijnen van voor 1967 en de grens van Israel.

Israel en het Joodse volk hebben volgens hen wel degelijk wettelijke rechten op de gebieden Judea en Samaria, met inbegrip van de internationaal erkende rechten van het Joodse volk als de inheemse bevolking van het gebied.

In hun schrijven onderbouwen de juristen uitgebreid hun standpunten. Zo stellen ze onder meer: ‘De reeds lang gehuldigde opvatting van de EU over de onwettigheid van de Israëlische nederzettingen is een onjuiste interpretatie van de betreffende bepalingen van het internationaal recht en in het bijzonder artikel 49 van de Vierde Conventie van Geneve.’

‘De EU negeert volledig de overeenkomst die het zelf als getuige heeft mede-ondertekend: de Israëlisch-Palestijnse interim-overeenkomst uit 1995 (Oslo II).’

De wettelijke rechten van het Joodse volk

‘De wettigheid van de aanwezigheid van Israel in het gebied komt voort uit historische, inheemse en wettelijke rechten van het Joodse volk om zich te vestigen in het gebied, zoals vastgelegd in rechtsgeldige en bindende internationale juridische besluiten, die erkend en aanvaard zijn door de internationale gemeenschap. De rechten kunnen niet worden ontkend of betwist.’

Ze verwijzen naar de San Remo Verklaring uit 1922, die unaniem door de Volkerenbond is aangenomen. Deze onderschrijft de oprichting van een nationaal tehuis voor het Joodse volk in het historische gedeelte van het land Israel, met inbegrip van Judea, Samaria en Jeruzalem, evenals de Joodse bewoning daar.

Dit werd vervolgens internationaal bekrachtigd in het Mandaat van de Volkerenbond. De voortdurende rechtsgeldigheid hiervan, tot op de dag van vandaag, is vastgelegd in artikel 80 van het Handvest van de Verenigde Naties. Dat herbevestigt de geldigheid van alle eerder aan staten en volkeren toegekende rechten in reeds bestaande internationale besluiten, inclusief die van de Volkerenbond.

Misleidend en historisch en juridisch onjuist

De conclusie met betrekking tot de grenzen van Israel zoals erkend door de EU is niet minder misleidend en historisch en juridisch onjuist, aldus de verklaring van deze 1000 juristen. ‘De wapenstilstandslijnen van voor 1967 ( de zogenoemde groene lijn) zijn nooit als grenzen beschouwd. De resolutie van de VN-Veiligheidsraad 242 in 1967, die is gesteund door de Europese leden van de Veiligheidsraad, riep op tot ‘veilige en erkende grenzen’ om de wapenstilstandslijnen van 1967 te vervangen.

Door hardnekkig te blijven verwijzen naar de wapenstilstandslijnen van voor 1967 ondermijnt de EU de toekomstige onderhandelingen over dit onderwerp door vooraf de uitkomst daarvan te voorzien. Dit geldt ook voor het herhaalde gebruik door de EU van de terminologie ‘bezette Arabische’ of ‘Palestijnse gebieden’, om te verwijzen naar Judea en Samaria. Dit heeft geen enkel feitelijke of juridische basis. Het gebied is nooit zodanig aangewezen.’

De conclusie is helder: ‘In alle oprechtheid kan de EU niet veronderstellen dat zij schone handen houdt bij de bewering dat zij een onpartijdige rol in het onderhandelingsproces wil spelen. De EU heeft partij gekozen en ondermijnt met haar acties tegen Israel het onderhandelingsproces. De positie en de acties van de EU tegen Israel zijn des te meer ongelukkig in het licht van de tragische Joodse geschiedenis in Europa. Die kan niet worden genegeerd of vergeten.’

Onder de ondertekenaars zijn voormalig Israëlisch minister van Justitie professor Yaakov Ne’eman, voormalig Israëlisch ambassadeur bij de VN dr. Meir Rosen, de Britse barones professor Ruth Deech, professor Eliav Shochetman en professor Talia Einhorn, en verder rechtsgeleerden uit de VS, Australië, België, Bolivia, Brazilië, Canada, Zwitserland, Chili, Tsjechië, Griekenland, India, Ierland, Italië, Mexico, Malta, Nederland, Noorwegen, Nieuw-Zeeland, Peru, Singapore, Taiwan, Zuid-Afrika, Zweden, en natuurlijk Israel.