Jessica Cope, medewerker van Medair: ‘Ik was al maanden in Syrië toen ik mijn eerste vergunning kreeg om naar een van de Medair-projectlocaties te reizen. Onze getalenteerde Syrische medewerkers voeren het grootste deel van het werk uit, omdat zij gemakkelijker toegang krijgen tot families in nood. Toen ik de kans kreeg om te reizen, greep ik die graag aan om de mensen in Artouz op te zoeken en met eigen ogen te zien hoe ons eerste gemeenschappelijke waterproject uitpakte.’
‘Terwijl we vanaf het kantoor naar het zuiden reden, viel me op hoe snel de omgeving veranderde. De glanzende hoogbouw van Damascus ging al na enkele minuten over in rommelige huisvesting, waar arme of ontheemde Syriërs illegaal wonen. We moesten langs verschillende militaire controleposten voordat we in Artouz aankwamen. ‘
‘Aan de rand van de stad wonen ontheemde Syriërs in half-afgebouwde gebouwen zonder stromend water. Ze moeten op een centrale locatie water halen en het naar huis dragen, maar de toevoer is beperkt en water in open containers kan verontreinigd raken, waarna het niet langer veilig drinkbaar is.’
‘Daarom heeft Medair vier bronnen en een grote opslagtank gerepareerd en verbeterd. Ook hebben we een generator geleverd om de watervoorziening in de stad te verbeteren. Om de Syriërs in half-afgebouwde gebouwen te helpen, hebben we 175 kwetsbare families wateropslagpakketten gegeven, met daarin ondermeer een watertank.’
‘De nieuwe watertank van deze familie stond in groot contrast met de twee roestige vaten die ze voorheen gebruikten voor hun water. In één van de gebouwen ontmoette ik families die samen een kleine tank deelden, waarin slechts voor twee dagen water kon. Nu bundelen ze hun Medair-tanks tot een centraal systeem waarmee ze met het hele gebouw voldoende water hebben voor een week. Telkens weer zag ik de impact die zulke basale dingen kunnen hebben op het dagelijks leven.’
‘Ik bleef denken aan één man, Ilias, die ook zo’n hulppakket van Medair had ontvangen. Hij had echter problemen die groter waren dan een watertank kon verhelpen.’
‘Ilias is bejaard, chronisch ziek en gehandicapt. Door het conflict is hij zijn huis kwijtgeraakt. Nu woont hij op de eerste verdieping van een kaal betonnen gebouw. Zonder rolstoel kan hij zich niet verplaatsen, daarom zit hij vast op zijn verdieping. Ilias was blij met de watertank, maar de houten pallets waarop de tank gemonteerd moet worden, heeft hij gebruikt om frames te maken waarmee hij de gaten in de muren met dekens afdicht.’
‘Hij had veel pijn en kon niet naar een ziekenhuis gaan of een ambulance bellen. Daarom hebben wij een ambulance voor hem laten komen. Terwijl ik daar stond, zag ik hoe het conflict levens compleet op de kop zet. Hij zat daar maar alleen, hij kon niets doen en kon nergens naartoe.’
‘Onderweg terug naar het kantoor vroeg ik me af hoeveel mensen zoals Ilias er achter de muren van de kale gebouwen schuilen. Hoe extreem en levensbedreigend zullen de wintermaanden voor deze mensen worden?’
‘Dankbaar voor alles wat ik heb kwam ik thuis, nog meer doordrongen van de noodzaak om lijdende mensen te helpen. Het kleine beetje dat we kunnen doen, heeft een blijvende impact. ‘
Via de link onderaan dit item kunt u doorklikken naar de site van Medair voor meer informatie over de projecten in Syrië.
Medair
Medair
05-01-2017
Hulpverlening
https://www.medair.org