Wanneer een predikant vele jaren aan een gemeente is verbonden, kan er een moment komen dat het goed is dat hij naar een volgende gemeente gaat. Zo wordt dat soms gezegd. Maar het kan ook gebeuren dat een predikant een leven lang in dezelfde gemeente staat en tot zegen blijft voor de gemeente. Zo iemand was dominee Virgil Amundson.
Hij was tot afgelopen oktober predikant van de Full Gospel Church (FGC), op het platteland van Wisconsin.
Hij vertelt dat hij in al die jaren heeft gezien dat God grote en machtige daden heeft gedaan. De gemeente is geestelijk en in aantal gegroeid. Hij dacht jaren geleden te vertrekken, maar een belofte van God hield hem in deze gemeente.
De FGC-gemeente staat in de kleine plattelandsgemeente Shell Lake, met 1300 inwoners. De samenkomsten worden elke week bezocht door 275 tot 300 mensen. De gemeente heeft een groot gebouw, dat schuldenvrij is. Dat is op zich al een wonder. Maar het meest opmerkelijke is wel dat deze gemeente 60 zendelingen in 37 landen steunt met aanzienlijke bedragen.
‘Het allerbelangrijkste is het investeren in mensen,’ aldus Amundson. ‘Dat is het principe van Gods Woord. Wat je zaait, zul je oogsten. Zaai hoop, zaai aanmoediging, zaai leven…’
Godvrezende ouders
Amundson had Godvrezende ouders. Hij groeide op in Rice Lake, 25 kilometer bij Shell Lake vandaan. Ze waren aangesloten bij een kleine pinkstergemeente, waar zijn vader oudste was. Op een gegeven moment koos de jonge Amundson ervoor die kerk te verlaten en de wereld in te gaan.
Op een nacht vond zijn vader hem in drankfeest en nam hem mee naar huis. Hij belde de dominee, die direct langskwam. Toen dominee Warner arriveerde, veroordeelde hij de jonge Virgil niet en ging hij ook niet in op wat Virgil die avond had gedaan.
Nee, hij vroeg hoe het met hem ging en probeerde een gesprek aan te gaan. Maar omdat Virgil niet nuchter was, was een gesprek nauwelijks mogelijk. De dominee begon toen voor hem te bidden en zei: ‘Alles komt goed, Virgil.’
Dominee Warner werd Virgil’s geestelijke vader. Hij kwam tot geloof, begon te dienen in de kerk en gaf Bijbelstudies. Na drie jaar voorganger in Barronett te zijn geweest, begon hij als predikant in Shell Lake. In zijn begintijd kwamen er ongeveer twaalf mensen in de samenkomsten. Hij hield wekelijks drie preken en had daarnaast nog een baan om in het levensonderhoud van zijn gezin te voorzien. Ondertussen kreeg hij steeds meer oog voor Gods heiligheid.
Een worsteling met God
Tijdens een januarinacht was hij erg ontmoedigd en ging hij naar de kerk om te bidden. Hij worstelde met God. ‘God, als U niets doet, stop ik hier,’ riep hij het uit in zijn gebed. Terwijl hij huilend op de grond lag, zag hij plotseling in een visioen een groot gebouw, gevuld met mensen. Hij sprak toen de woorden: ‘Dit huis zal vol zijn en de lippen van de mensen zullen vol van dank zijn.’
Vanaf dat moment begon er iets te veranderen. Iemand uit het stadje met huwelijksproblemen, Roy Slater, kwam naar hem toe om hulp. Roy werd zijn eerste bekeerling in Shell Lake. De kerk begon te groeien, het werk van de Heilige Geest.
In 1978 werd een stuk land gekocht en kon een nieuwe kerk worden gebouwd, met een zaal voor 250 mensen, die later werd uitgebreid tot 350 mensen. In 2005 kon een nieuwe gemeente worden gesticht in Turtle Lake. Sinds 2011 houdt de Shell Lake FGC twee zondagochtenddiensten, om verdere groei mogelijk te maken.
Grote nadruk op de zending
De grootste zegen van deze gemeente is zichtbaar in de nadruk op zending, die in het DNA van de gemeente zit. Sinds 1987 wordt er elk jaar een zendingsconferentie georganiseerd. Meer dan 60 zendelingen in 37 landen worden wereldwijd gesteund met gebed, bemoediging en financiële steun.
Amundson is er geen voorstander van dat voorgangers na een aantal jaar weer naar een andere gemeente gaan. Hij benadrukt de waarde van een langdurige verbintenis met de gemeente waar God een voorganger geplaatst heeft. ‘Een langer verblijf in een gemeente kan dromen verwezenlijken. Veel predikanten vertrekken weer voordat de vrucht zichtbaar wordt.’
Hij wijst er ook op dat het niet altijd gemakkelijk is om lang in een gemeente te staan. ‘Een van de belangrijkste dingen is wel dat je moet leren anderen te vergeven. Zorg ook voor je emotionele gezondheid en voor interesses buiten de kerk. En geef je gezin, je familie hoge prioriteit.’
(Bron: Ministry Today)
Dirk van Genderen is columnist, publicist en spreker. Eerder was hij eindredacteur van Visie, het programmablad van de EO. Elke week schrijft hij een nieuwsbrief die ook op z’n site wordt gepubliceerd en elke maand schrijf hij een commentaar in Het Zoeklicht. Bezoek zijn website via de link onderaan dit item.
Dirk van Genderen
01-02-2017
Kerk
https://www.dirkvangenderen.nl
