Nick Stam (25) uit Nieuw-Lekkerland werkt in het dagelijks leven op de meest luxe jachten. Als audiovisueel technicus installeert hij met zijn collega’s entertainmentsystemen voor de rijksten ter wereld. Voor de afwisseling gooide hij het in september over de andere boeg: drie weken werken aan boord van de Africa Mercy.
Nick, hoe ben je bij Mercy Ships terechtgekomen?
“Door de jaren heen hoorde ik zo nu en dan over de organisatie. Iemand uit mijn woonplaats is verschillende keren mee geweest aan boord. Op een gegeven moment dacht ik: misschien is dit ook wel wat voor mij. Vervolgens ben ik gaan googlen en heb me aangemeld om als audiovisueel technicus mee te gaan.”
Wat maakt jou enthousiast over Mercy Ships?
“Het mooie resultaat dat met het schip wordt neergezet. Levens van personen veranderen. Mensen die helemaal in de put zaten, zie je weer stralen, krijgen hun eigenwaarde weer terug. Dat vind ik ontzettend mooi!”
Welke werkzaamheden verrichtte je zoal?
“Op maandagochtend start de week met een meeting in de International Lounge, de grote zaal aan boord. De camera’s, projectoren, de band en het geluid werden door mijn collega’s en mij geregeld. Ook op donderdag- en zondagavond zijn er gezamenlijke meetings. Verder kreeg ik de taak om alle tv’s aan boord in te stellen. Het schip was namelijk net in Kameroen aangekomen. Bij activiteiten voor de bemanning, zoals een movienight of Nintendo-event, hielp ik met het regelen van de beamer, geluidssetje et cetera. Maar ook de wat minder opvallende taken, als het leegruimen en opruimen van rekken met apparatuur achter de schermen. Of het bestellen van nieuwe spullen. Geen dag aan boord is hetzelfde!”
In wat voor team kwam je terecht aan boord?
“Als audiovisueel technicus maak je deel uit van het team Information Services, bestaande uit zo’n acht mensen, met name ICT’ers.”
Hoe zag je jouw rol in het grote geheel?
“Als ik kijk naar wat ik kon doen in de periode aan boord, had ik liever iets langer gegaan zodat ik wat meer had kunnen betekenen. Door wat persoonlijke pech in de voorbereiding kwam het helaas uit op slechts drie weken. Eerst heb je twee dagen introductie, en voor je een beetje bent ingewerkt is de eerste week al voorbij. Gelukkig heb ik toch zeker m’n ding kunnen doen. Alles wat ik deed, hoefde een ander niet te doen. En je draagt direct of indirect bij aan het mooie werk aan boord. De computer van de chirurg moet bijvoorbeeld ook werken, anders kan er niet geopereerd worden.”
Had je in je werk ook contact met de patiënten?
“Een keer heb ik voor de ‘dress ceremony’ een geluidssetje opgezet. Bij deze ceremonie geven de vrouwen, die geopereerd zijn aan een fistel, hun getuigenis. In mijn vrije tijd ben ik een keer mee geweest naar de dentalscreening, waarbij patiënten geselecteerd worden voor de tandartskliniek. En tijdens de firedrill, waarbij iedereen van boord moet, zag ik ook de patiënten. Ik heb ze niet opgezocht in het ziekenhuis, omdat ik me dan niet zo’n goede houding wist te geven.”
Mercy Ships is een christelijke organisatie, wat merkte je daarvan op de Africa Mercy en hoe sta je zelf in het geloof?
“Ik ben zelf wel gelovig, maar er niet heel erg mee bezig. Toch vind ik het wel fijn om voor een christelijke organisatie te werken, vanwege de normen en waarden die worden nagestreefd. Ik was benieuwd hoe het aan boord zou gaan. Ik vond dat je er open in gelaten werd. Natuurlijk zijn er de gezamenlijke meetings, maar voor de rest kun je er een eigen invulling aan geven. Dat vond ik prettig.”
Hoe was het om met meerdere mensen een kamer te moeten delen?
“Dat vond ik geen probleem. We zaten met vijf mannen in een zespersoonskamer. Als je het niet goed kan vinden met een ‘cabinmate’, dan kan dat voor frustratie zorgen, maar daar heb ik totaal geen last van gehad. Het had zelfs een voordeel: bij ontbijt, lunch of diner had je al snel iemand bij wie je kon aanschuiven.”
Heb je nog iets van Kameroen kunnen zien?
“Ik was er twee weekenden, dus heb niet heel veel kunnen bekijken. Wel twee keer een trip gemaakt, dus toch een indruk gekregen van het land. Een off-the-roadtrip met 4×4’s, dat was gaaf. En ik heb een vissersdorpje bezocht. De armoede en de manier van leven vond ik onwerkelijk. Je snapt niet dat het bestaat en dat mensen zo kunnen leven. Soms denk ik: wat lopen we dan in Nederland vaak te tobben met z’n allen.”
Wat zijn je mooiste en minst leuke herinneringen?
“Het minst leuk? Wachten op het vliegveld. Verder kan ik geen minpunten bedenken. Gewoon een prima tijd gehad aan boord. Wel jammer dat ik geen herstelde patiënten van boord heb zien gaan. Het zien van de patiënten met hun aandoeningen, afwijkingen zette me wel stil. Echt een verschil met Nederland, waar we het zo goed hebben met de medische zorg.”
Zou je werken op de Africa Mercy aanbevelen bij anderen?
“Ja, sowieso. Je kunt echt iemand z’n leven veranderen, direct of indirect. En dat in je eigen functie. Mooiste is natuurlijk in je eigen beroep, maar dat hoeft niet. Ik had een kamergenoot die in het dagelijks leven informatietechnicus is, maar aan boord in de wasserette werkte. Op de Africa Mercy zijn wel meer dan 150 verschillende beroepen, dus er is voor iedereen wel wat te doen.”
Dit interview is met vriendelijke toestemming van Mercy Ships geplaatst. Voor meer informatie over het werk van Mercy Ships klik op de link onderaan dit item.
Mercy Ships
Mercy Ships
01-12-2017
Hulpverlening
https://www.mercyships.nl
