Danielle Koudijs is initiatiefnemer van ‘Power to the Mama’s’, een online platform voor christelijke moeders die op zoek zijn naar eerlijke, echte en oprechte verhalen over het moeder zijn. Christelijknieuws.nl is benieuwd naar het verhaal achter deze beweging en stelde Danielle een aantal vragen.
Danielle, je hebt een behoorlijk druk leven, werk, gezin, kerk, blog, hoe combineer je dat toch allemaal?
Haha, ik zit inderdaad niet stil nee. Nou ben ik daar ook niet zo goed in. Ik houd ervan om bezig te zijn, dingen te doen die me energie geven. Sinds de kinderen er zijn is de tijd om die dingen te doen wel een stuk minder. Ik heb daardoor keuzes moeten leren maken, want alles tegelijk kan niet meer. Ik vraag me nu steeds af: wat is het meest belangrijk? Gezin staat – hoe cliché – op nummer 1. Daarna komt m’n werk en Power to the Mama’s, maar zeker ook ruimte om te ontspannen. En tijd met m’n man doorbrengen is natuurlijk ook belangrijk. Het is elke keer opnieuw bekijken wat er wel en niet kan, welke behoeften er zijn en wat ik nodig heb om in balans te blijven. De dynamiek in het gezin is leidend: als het daar goed en prettig is, dan is er ruimte om andere dingen te doen. Ik heb bijvoorbeeld ook een jaar m’n werk op een laag pitje gezet omdat onze jongste (Jesse) steeds ziek was. Voor mij best een stap terug, want ik vind werken en ontwikkelen leuk. Maar het was noodzakelijk, dus dan is het goed om te doen. Ik heb gemerkt dat zolang ik dingen in gebed doe en met God doe, het wel goed komt. Gelukkig gaat het met Jesse nu heel goed en kan ik weer volop aan de bak!
Waarom Power to the Mama’s? Er waren toch al veel bestaande alternatieven? Wat maakt jullie uniek?
Een initiatief als Power to the Mama’s was er in mijn ogen nog niet. Er zijn wel meer christelijke mama-blogs, maar in de tijd dat ik begon met bloggen vond ik geen Nederlands blog dat me aansprak. Ik vond het te algemeen, te zoet of te veel een dagboek van een persoon. Allemaal hartstikke mooi en geliefd bij anderen, maar ik miste gewoon wat eerlijkheid. Right in your face verhalen over het moederschap, zonder opsmuk of het mooier maken dan het is. De rauwe emoties en gevoelens tonen zonder het af te doen met ‘maar ik ben dankbaar en blij dat ik moeder mag zijn’. Natuurlijk is dat zo, maar als je middenin een storm, ziekteperiode van je kind, burn-out of andere pittige tijd zit, is het soms ook gewoon even klote. Die eerlijkheid las ik niet overal in de christelijke blogs die ik destijds kon vinden. Wel bij seculiere, waar ik al voor schreef. Op het moment dat ik Power to the Mama’s startte, zat ik zelf ziek thuis (na de geboorte van de jongste volgde een pittige tijd, wat er uiteindelijk voor zorgde dat ik oververmoeid en bijna burn-out thuis kwam te zitten). In die tijd sprak God in mijn hart: “Ga die eerlijke, oprechte verhalen maar delen. Want er zijn meer mama’s die hiermee te maken hebben en Mijn kracht kunnen gebruiken. Mijn Power to the Mama’s!” En zo ontstond er een wordpress site en een Facebookpagina en begon ik van me af te schrijven. Het gaf me structuur en een doel op de dagen dat ik alleen thuis was. Én het hielp me met de Bijbel bezig zijn en die praktisch te verwerken in stukken die andere moeders weer konden bemoedigen. En zo is Power to the Mama’s groter geworden, werkt er nu een heel team vrijwillig mee aan het platform, zijn we stille tijd challenges gaan maken en ben ik boeken en andere producten gaan maken met als doel moeders te bemoedigen met eerlijke, oprechte verhalen en Zijn Woord en Waarheid. Die combi van activiteiten maar vooral de eerlijkheid en herkenbaarheid maakt Power to the Mama’s denk ik uniek. Dat is tenminste wat volgers zeggen. 😉
Nog maar twee generaties terug was het heel normaal dat de vrouw thuis voor de kinderen zorgde en de man buitenshuis werkte, (vaak nog met Bijbelse onderbouwing). Moeten we eigenlijk niet terug naar die tijd?
Als dat betekent dat ik niet meer mag schrijven en werken niet. 😉 Ik geloof zeker dat het goed is voor kinderen om in hun jonge jaren meer thuis te zijn met hun moeder of vader. Maar de tijden zijn veranderd. Nog maar twee generaties terug was het leven ook anders ingericht. Was het minder moeilijk om een huis te kopen op een salaris. Lag de lat minder hoog in de maatschappij. Ging de wereld een stuk minder snel doordat er nog (bijna) geen internet was. Ik ben absoluut voor een tijd waarin we minder moeten, maar vind het persoonlijk wel fijn dat ik de ruimte heb om mezelf te ontwikkelen en ook om te werken. Ik werk nu in totaal 3 dagen in de week en vaak nog twee avonden. Wat ik meer dan genoeg vind. Als de baby er is en ik weer ga werken, werk ik de avonden eerst even niet.
Wat ik en mijn man wel heel duidelijk hebben is dat we onze kinderen niet meer dan 2 tot 2.5 dagen per week bij een opvang willen hebben. Mijn man heeft bijvoorbeeld ook een deel ouderschapsverlof om thuis te kunnen zijn met de kids. Dat vinden we fijn, dat onze kinderen veel thuis kunnen zijn. Dat is belangrijker dan onze drang tot zelfontplooiing of wensen op materieel en financieel vlak. Thuis leg je als ouders een belangrijke basis voor je kinderen, dat kan niemand anders beter doen. Maar helaas bestaan er genoeg voorbeelden van gezinnen waarbij ouders door omstandigheden beide moeten werken, terwijl ze liever anders zouden willen. Ik zou denk ik het liefst koers zetten naar een tijd dat er altijd een keuze is en je niet gedwongen wordt dingen te doen die je niet wilt voor je gezin.
Je bent getrouwd met iemand uit een heel muzikale familie. Hou jij ook van muziek? Vertel!
Ja, die Koudijs familie kan aardig muziek maken! Je wordt daarop geselecteerd hè, als je met een Koudijs wilt trouwen… nee gekheid. Gelukkig niet zeg. Maar feit is wel dat ik ook aardig muzikaal ben. Ik had in de tijd dat we aan het daten waren verteld dat ik kon zingen. Jos geloofde dat niet direct, maar ging op zoek naar bewijs. “Want er zijn er zoveel die zeggen dat ze kunnen zingen,” zei hij later. Maar gelukkig duurde het niet lang om hem te overtuigen. Samen met Jos heb ik op een aantal bruiloften gespeeld (hij speelt gitaar en basgitaar) en ook met de Moorvalley Vocal Band (waar mijn schoonvader in zingt) heb ik een paar keer mogen optreden. In de kerk speelden we tot vorig jaar allebei in het aanbiddingsteam, maar daar ben ik mee gestopt omdat het te druk werd in combinatie met gezin en werk. Schrijven paste beter in het plaatje. Zingen ga ik wel weer oppakken, ik mis het enorm. Hoop dat als onze derde (december 2018 verwacht) een half jaar of een jaar is, er meer ruimte is om muziek te maken. Heb namelijk nog een aantal liedjes liggen die ik nu echt eens wil afschrijven en wil opnemen.
Wat motiveert jou in je leven, waar krijg jij echt energie van en waar word je blij van?
Wat mij motiveert is het leven zelf. Ik heb er eentje van God gekregen, en die wil ik zo goed mogelijk benutten. Vroeger deed ik daardoor veel te veel, kon ik niet kiezen en pakte ik alles wat ik kon aan. Daar werd ik onrustig van. Ik vind ook gewoon veel dingen leuk, wil niks missen. Nu heb ik wel geleerd dat de grootste voldoening zit in dingen met aandacht doen. Dat vraagt geduld, wat niet mijn sterkste eigenschap is. Maar ik leer steeds meer op dat vlak en kan steeds meer rust vinden in dat wat ik kan doen, waar ik tijd voor kan maken. Een groot deel van de tijd gaat naar het gezin. Ik krijg daar echt niet altijd energie van (want opvoedperikelen en huishouden zijn niet altijd leuk), maar kan wel enorm genieten van mijn zoons die het leven ontdekken, zich ontwikkelen en alles zo’n beetje nog onbevangen tegemoet gaan. Ik zie daar zoveel moois van Gods schepping in. Daarover (en over andere dingen) schrijven, daar krijg ik bijvoorbeeld veel energie van. Concepten uitwerken voor mooie organisaties op mijn werk, daar krijg ik energie van. Tijd met vrienden en familie en het doen van leuke dingen, daar krijg ik ook energie van. Eigenlijk kun je wel zeggen dat ik energie krijg van dingen die anderen ook blij kunnen maken. Maar soms word ik nog blijer van niks, van stilte of een mooi lied. Ik houd heel erg van kleinkunst liedjes. Wende Snijders, Herman van Veen, sommige liedjes van Brooke Fraser, Stef Bos, Toon Hermans… ze hebben vaak van die rake teksten die me even met twee benen op de grond zetten. Net als sommige passages of quotes uit de Bijbel. Om dat soort momenten kan ik enorm dankbaar zijn. Daar word ik blij van want dat geeft me ook weer focus, hoe gek dat ook klinkt. Ik kan namelijk nogal doorrennen. Stilte en mooie teksten zetten me even stil en laten me kijken naar dat wat er echt toe doet.
Wat kunnen we de komende tijd van je verwachten? Heb je plannen en dromen?
Plannen en dromen genoeg! Maar eerst krijgen we in december ons derde kindje. Een meisje dit keer. Ik ben echt ontzettend benieuwd naar dit mini-mensje en ga eerst tijd steken in haar leren kennen.
Deze week begint mijn zwangerschapsverlof. In de eerste twee weken ga ik mijn plannen en dromen met betrekking tot Power to the Mama’s voor komend jaar op papier zetten. Er staan in ieder geval al een paar mooie dingen op stapel: twee Faith Mama Relax weekenden in Italië (in mei en september 2019), een nieuwe Mom’s Night Out XL met een te gekke spreekster, mama-cabaret en een bekende naam in worship land. Binnenkort volgt er meer nieuws over deze avond en in januari begint de kaartverkoop. Ook kom er een nieuw boek in 2019. Als dat tenminste lukt met de baby. 😉 In maart begin ik weer met werken en mag ik ook daar weer een hoop mooie dingen maken voor andere organisaties. Tegen die tijd eerst maar eens zien hoe dat gaat. Voor de rest gaan we zien waar tijd voor is!
Meer weten?
Wil je trouwens niks missen over de Mom’s Night Out XL of andere activiteiten van Power to the Mama’s? Schrijf je dan in voor de updates. Dan krijg je maximaal twee keer per maand de leukste en nieuwste nieuwtjes in je mailbox, met regelmatig wat extra’s zoals een gratis download of shoptegoed voor de webshop. Inschrijven kan hier.
Redactie Christelijknieuws
Power to the mamas
26-10-2018
Samenleving
https://www.powertothemamas.nl