COLUMN – Een melaatse was in bijbelse tijden letterlijk een outsider, een man of vrouw die buiten de omheining van het kamp verbleef en met niemand contact had, dan hooguit met lotgenoten. Een uitzichtloze situatie. Maar Leviticus 14 vertelt over de weg naar herstel. De melaatse wordt naar de priester gebracht, die de geplaagde buiten het kamp tegemoet gaat. Dan volgt een complexe reinigingsprocedure.
Wanneer de Bijbel over melaatsen vertelt, is er vaak een relatie met kwaadsprekerij (Mirjam), hoogmoed (koning Uzzia) of hebzucht (Gehazi). Dat wat in iemand’s innerlijk verborgen is, breekt als het ware voor iedereen zichtbaar door naar de oppervlakte. In die zin zouden ook nu velen ‘melaats’ zijn.
De profeten trokken die lijn door naar
het volk. Ze waarschuwden ervoor, dat
het kwaad niet heel Israël zou aantasten.
De profeten trokken die lijn door naar het volk. Ze waarschuwden ervoor, dat het kwaad niet heel Israël zou aantasten. In Leviticus 14 wordt gesproken over een ‘aangetast huis’: iemand’s privé eigendom in Kanaän, maar zeker ook een metafoor voor de hele gemeenschap (lees Spreuken 15:25 en 27). Een huis kon gereinigd worden door stenen weg te breken, de pleisterlaag te verwijderen of, als het niet meer te redden viel, het helemaal te slopen.
Zo ging het volk voor lange tijd in ballingschap, maar sinds 1948 is Israël weer een land met een eigen regering. Naar alle waarschijnlijkheid kan Likudleider Benjamin Netanyahu na de nek-aan-nek-race met Benny Gantz van Blauw-Wit opnieuw een coalitie gaan smeden. Hij wordt daarmee tegelijk de langstzittende premier van Israël. Netanyahu gaf te kennen dat hij een rechtse regering wil vormen, maar óók de premier van héél Israël wil zijn.
In hoeverre dit bewaarheid wordt, moet de toekomst uitwijzen. In een bijdrage op ‘Kehila News Israel’ maakt de Messiasbelijdende Carolyn Hyde zich bezorgd over de bestaande verdeeldheid tussen religieuzen en seculieren: ‘Het is als de ijzer met lemen voeten van het beeld uit Daniël 2:33; maar de Steen, die zonder mensenhand zal losraken en de hele aarde zal vullen, is onze enige hoop. Dan zal men gaan zoeken naar Israël’s ware Koning.’
De Steen, die zonder mensenhand zal losraken en
de hele aarde zal vullen, is onze enige hoop.
Die Koning komt de melaatse tegemoet en zegt: ‘Ik wil het, word rein’ (Marcus 1:41). Hij leert ons om niet alleen elkaar geen kwaad te doen, maar om ook in onze huizen een middel te zien om dienstbaar te zijn in Zijn Koninkrijk.
Sybe de Vos
Column a.d.h. Leviticus 14:1-15:33 (wekelijkse Tora-lezing) en de actualiteit.
Afbeelding: bouwval. Illustratie: Sybe de Vos.
© Sybe de Vos | 13 april 2019
Sybe de Vos
© Sybe de Vos
12-04-2019
Onderwijs
https://www.sjoeal.nl