Het grote gebod - Christelijk Nieuws

COLUMN – Israël kreeg een grote opdracht mee: ‘Wees heilig, want Ik, jullie God, ben heilig’. (Leviticus 19:1) Vervolgens worden er tientallen bepalingen en rechtsregels besproken die dat gebod verder uitwerken. Wat

betekent het om als een heilig volk te leven?

We vinden bepalingen die te maken hebben met allerlei facetten van het leven, met name in het land Israël. Boeren moesten ervoor zorgen dat er na het oogsten nog wat overbleef op de akker, de wijngaard of de boomgaard. ‘De hoeken van het veld’ mochten niet meegenomen worden, zodat de arme en behoeftigen ook nog wat hadden om van te leven. Zo kon Ruth op de velden van Boaz achter de maaiers aanlopen om graan te verzamelen. Een principe dat ook op allerlei andere gebieden kan worden toegepast. Verder lezen we over het verbod op afgoderij, waarzeggerij en tovenarij, eerlijkheid in zakelijke transacties en seksuele moraal. Eigenlijk allemaal dingen die vandaag de dag nog steeds belangrijk zijn. De heiligheid van het leven staat daarbij steeds centraal.

En, tenslotte, heel opmerkelijk, vinden we hier ook het beroemde gebod om je naaste lief te hebben als jezelf: ‘U mag geen wraak nemen of een wrok koesteren tegen uw volksgenoten, maar u moet uw naaste liefhebben als uzelf.’ (Leviticus 19:18) Jezus verwijst naar dít gebod, in de bergrede (Matteus 5:44). Hij noemt het zelfs één van de twee belangrijkste geboden. Afgelopen woensdag was het in Israël Jom haZikaron (dag van de herinnering). Alle diegenen die vanaf de onafhankelijkheid in 1948 tot nu zijn omgekomen, werden herdacht. Waaronder ook de levens van messiasbelijdende Joden. De recente doden vanwege de raketaanvallen vanuit Gaza, konden daarbij worden opgeteld.

De dag erop, met Onafhankelijkheidsdag, werd het 71-jarige bestaan van de staat Israël gevierd. Maar wel vieren door pijn en moeite heen. De totstandkoming van de staat Israël kan bijna niet los worden gezien van de verschrikkingen die daarvoor plaatsvonden. Want hoewel met de Nazi’s werd afgerekend, waren de demonen van de Jodenhaat en Antizionisme nog steeds rond. De felheid waarmee bijvoorbeeld wordt geprobeerd het Songfestival in Tel Aviv te boycotten, spreekt boekdelen. Toch laat ook een tegenbeweging van zich horen: de ‘Creative Community for Peace’ is ‘gewijd aan het bevorderen van de kunsten als een middel tot vrede en het verdedigen van artistieke vrijheid’. En dat is mooi. Toch ligt de roeping van Israël niet in het zijn zoals de andere volken, maar juist in het ‘anders’ zijn. ’Apart gezet’, maar ook: ’totaal anders’. Gelovigen in Jezus worden ook ‘heiligen’ genoemd, maar niet als eindstation. Ook zij worden daartoe aangespoord, door o.a. de apostel Petrus: Maar zoals Hij Die u geroepen heeft, heilig is, word zo ook zelf heilig in heel uw levenswandel, want er staat geschreven: Wees heilig, want Ik ben heilig. (1 Petrus 1:15-16).

Sybe de Vos

Column a.d.h. Leviticus 19–20 (synagogelezing) en de actualiteit.

Afbeelding: Het grote gebod. Illustratie: Sybe de Vos.