De vlag uit

Eén van de meest bijzondere wetten die aan het oude Israël werd gegeven, was die over het sabbats- en jubeljaar. Na zes jaar ploegen, zaaien en oogsten, lagen de akkers, boomgaarden en wijngaarden er in het zevende jaar rustig bij. Het sabbatsjaar was aangebroken. Alleen dat wat ieder nodig had kon van het land gehaald worden. Ieder voor zich, maar ook de dienaren, werknemers, vreemdelingen en zelfs de dieren.

En als er dan zeven sabbatsjaren voorbij waren, werd het nog mooier. Het vijftigste jaar werd uitgeroepen als Jubeljaar. Op de Grote Verzoendag in dat jaar werd er op de ramshoorn geblazen om vrijheid af te kondigen. Ieder mocht dan terugkeren naar zijn oorspronkelijke eigendom, en als je schulden had werden die kwijtgescholden en wie zich voor geld had moeten verkopen, kreeg z’n vrijheid terug. Wat een bevrijding!

De idee erachter was dat het land aan

de God van Israël toebehoort.

De idee erachter was dat het land aan de God van Israël toebehoort. … het land mag niet voor altijd verkocht worden, want het land behoort Mij toe. U bent immers vreemdelingen en bijwoners bij Mij (Leviticus 25:23).

In Lucas 4:18 spreekt Jezus daarover, als Hij in de synagoge van Nazareth uit de profetenrol van Jesaja (Jesaja 61) voorleest: ‘De Geest van de Heer rust op mij, want Hij heeft mij gezalfd. Om aan armen het goede nieuws te brengen heeft hij mij gezonden’. Dat goede nieuws is vandaag de dag des te harder nodig. Zeker voor het land.

Sinds donderdag razen er als gevolg van een hittegolf allerlei branden door het land (in het midden en zuiden van het land). Hamasterroristen stuurden vanuit Gaza tenminste tien ballonnen Israël in om brand te veroorzaken. De inwoners van Moshav Mevo Modi’in moesten geëvacueerd worden. Zeker zestien huizen stonden in vuur en vlam. Torarollen van nabijgelegen plaatsen werden in veiligheid gebracht. Ironisch genoeg gebeurde dit tijdens de Joodse feestdag Lag ba’omer, waarop traditioneel vreugdevuren worden ontstoken.

Gelukkig waren er ook goede berichten: de Duitse regering kenmerkte vorige week officieel de BDS-beweging (Boycot, Desinvestering en Sancties) als niet alleen anti-zionistisch, maar ook anti-semitisch. In ons land was het Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib, die Denk-leider Kuzu ontmaskerde als verspreider van nepnieuws. De laatste provoceerde onnodig Israëlische militairen met een Palestijnse vlag, op een plek waar geen enkele vlag welkom is, om zo Israël in een kwaad daglicht te stellen.

In ons land was het Tweede Kamervoorzitter

Khadija Arib, die Denk-leider Kuzu ontmaskerde

als verspreider van nepnieuws.

Het gaat nog altijd om land, dat van Hem is. Israëls roeping was, om vrijheid te proclameren, licht voor de volken te zijn. Eén ding is zeker: eens zal de banier van de Messias van Israël daar staan en zal er niet meer om getwist worden van wie het land is. Dan wordt vrijheid afgekondigd.

Want op die dag zal de Wortel van Isaï er zijn, Die zal staan als banier voor de volken. Naar Hém zullen de volken vragen. Zijn rustplaats zal heerlijk zijn. (Jesaja 11:10)

Sybe de Vos

Column a.d.h. Leviticus 25:1-26:2 (synagoge lezing) en de actualiteit.

Afbeelding: Banier. Illustratie: Sybe de Vos.

© Sybe de Vos | 25 mei 2019

Sybe de Vos
© Sybe de Vos
24-05-2019
Onderwijs
https://www.sjoeal.nl

Christelijk Nieuws
ChristelijkNieuws.nl maakt gebruik van cookies