Binnenvaartschippers hebben te maken met veel knelpunten. De Nederlandse staat moet daarom in actie komen, volgens SGP-Kamerlid Chris Stoffer. Lees hieronder zijn bijdrage aan het overleg in de Tweede Kamer. Afgelopen jaar is onder binnenvaartschippers gepolst hoe zij aankijken tegen de gang van zaken op het water. Ik wil een paar punten uit deze Belevingsmonitor aanstippen.
Achterstallig onderhoud
Schippers zien een belangrijk knelpunt bij achterstallig onderhoud. Dit is onlangs ook door de Algemene Rekenkamer onderstreept. Rijkswaterstaat heeft onvoldoende budget voor goed beheer en onderhoud van bruggen en sluizen. Het volume uitgesteld en achterstallig onderhoud loopt jaar in jaar uit omhoog. In de praktijk is dit helaas merkbaar. Het aantal stremmingen als gevolg van storingen neemt toe. Alleen al in Zuid Nederland had je in 2019 in een periode van 2,5 maande 140 stremmingen. Het regeerakkoord wil een modal shift. Dit werkt echter averechts. Gaat de minister ervoor zorgen dat het onderhoudstekort terugloopt in plaats van oploopt?
Bediening sluizen
Binnenvaartschippers hebben de bediening van sluizen en bruggen zienderogen zien verslechteren door de centralisatie van de bediening. Er kan tegelijkertijd maar één deur geopend worden. Bij verschillende sluizen is geen 24-uurs bediening meer. De wachttijden kunnen zo fors oplopen. De minister trekt eenmalig 5 miljoen euro hiervoor uit. Prima. Maar hoe wil zij met eenmalig budget structureel resultaat boeken?
Boetes
De Inspectie zit binnenvaartschippers op de huid. Verschillende schippers hebben te maken gehad met stevige boetes. Voor elke overtreding staat een vast boetebedrag. Dat frustreert, omdat er grote verschillen zitten tussen bedrijven en gelopen risico’s. Schippers geven ook aan dat wegvervoerders zich veel minder vaak moeten verantwoorden. Onderzoekers adviseren matigingsbeleid. De minister wil dit maar heel beperkt invullen. Dat vindt de SGP geen recht doen aan de werkelijkheid. Wil de minister ook rekening houden met recidive en de mate waarin risico’s zijn ontstaan?
CCR/Vergroening
De binnenvaart staat voor een grote opgave. Ik noem de CCR-regels en de emissie-eisen. Zeker voor kleinere binnenvaartschepen is dit nauwelijks te doen. De Kamer heeft gevraagd om souplesse voor kleine binnenvaartschepen, net zoals in Duitsland. Daar wordt bij keuringen verschil gemaakt tussen schepen met en zonder personeel. Als ik het goed heb begrepen, bieden de CCR-regels ontheffingsmogelijkheden. Wil de minister in overleg gaan met sectororganisaties over invulling hiervan?
Omliggende landen, zoals België, subsidiëren vergroening van de vloot, Nederland niet. Hoe staat het met de Green Deal voor vergroening van de binnenvaart? Wordt financiële steun en een gelijkwaardigheidscertificaat voor motoren op basis van periodieke metingen aan de pijp daarin geregeld?
Ook de aangescherpte geluidseisen zijn voor kleine schepen nauwelijks te doen. Ik heb begrepen dat een periodieke evaluatie van de CCR -regels is toegezegd, maar dat dit niet wordt uitgevoerd. Gaat de minister hier werk van maken?
Laten we kleine binnenvaartschepen zoveel mogelijk in de vaart houden. Juist zij kunnen de haarvaten van ons vaarwegennet bedienen. Een belangrijke schakel in de modal shift.
Varend ontgassen
De minister werkt toe naar een verbod op varend ontgassen. Een groot knelpunt is de beschikbaarheid van ontgassingsinstallaties. Het is lastig om voor een ontgassingsinstallatie een vergunning te krijgen. Ik heb begrepen dat Nederland de gassen beschouwt als afval, terwijl de internationale scheepsafvalstoffenverordening dat niet doet. Dat brengt, onnodig, extra eisen met zich mee. Ik zag al een innovatieve verwerkingsmethode langskomen met hergebruik van de gassen. Dan helpt het als die gassen niet langer als afvalproduct gezien worden. Gaat de minister op dit punt actie ondernemen?
SGP – Chris Stoffer
© Henk-Jan Oudenampsen
31-05-2019
Samenleving
https://www.sgp.nl