Lange tijd was het volk Israël gelegerd bij de berg Sinaï, midden in de woestijn. De eerste hoofdstukken van het boek Numeri* gaan over de voorbereidingen die getroffen werden om verder op reis te gaan naar het beloofde Land. Want dat was de eindbestemming.
De Levieten worden voorbereid op hun taak om straks de Tabernakel te demonteren en later weer op te bouwen. Dat moest zorgvuldig gebeuren, want God zelf woonde in hun midden. Mensen die iets schuldig waren, moesten dat vereffenen en onreinen worden uit het kamp weggestuurd. Mannen die ontrouw bij hun vrouw vermoedden kregen een ritueel aangereikt om niet het recht in eigen hand te nemen en voor mensen die op een speciale manier God wilden dienen was er een bijzondere gelofte mogelijk. Tenslotte brengen de hoofden van de legers inwijdingsgaven voor de Tabernakel…
De voorbereidingen zijn praktisch, maar vooral ook geestelijk van aard. God kan alleen onder een gereinigd volk wonen. Maar als dan de zegen komt, komt die ook ten volle! De priesters mogen het volk zegenen met een speciale zegen, waarin Gods bescherming, zijn genade en vooral zijn sjalom (lees: vrede, heelheid, volkomenheid en meer) centraal staan. Driemaal wordt Zijn Naam daarbij aangeroepen. Ongekende vrede zou het vervolg zijn (Jesaja 60:17 Ik stel de vrede aan als wachter) als Israël God zou gehoorzamen.
Als je nadenkt over die sjalom, dan is er in ons Europa nog steeds geen oorlog (na 75 jaar), maar onze samenleving is qua christelijke waarden zozeer uitgehold, dat niet sjalom, maar de angst en verdeeldheid regeert. Ik zag een interview met de Deense theologe Iben Thranholm**, die onze samenleving een spiegel voorhoudt. Ze zegt daarin: ’we zijn in een diepe geestelijke crisis beland, omdat we ons afgekeerd hebben van onze christelijke wortels. We willen de democratische waarden graag exporteren naar andere landen op de wereld, maar weten zelf niet meer waar we geestelijk staan. Het geloof is teruggedrongen binnen de muren van kerken en gemeenschappen en mag in de maatschappij geen rol meer spelen.’
Tegelijkertijd zien we dat Joden zich steeds onveiliger voelen in onze Europese samenleving. Deze week was er een bericht dat veel jonge Duitse Joden naar Israel vertrekken vanwege het toenemend antisemitisme. Jodenhaat, die mede veroorzaakt wordt door de opkomende Islam, die wèl duidelijke antwoorden geeft. Tenzij er in onze Europese landen bekering op grote schaal is, zal het duister hier alleen maar toenemen.
Maar er is hoop. Ik las een bericht van de organisatie Shuva Global. Israëlische artsen behandelden tot nu toe kinderen uit 59 verschillende landen, inclusief meer dan 2.500 Palestijnse patiënten. De subkop luidde: ‘Israël zal een licht voor de volken zijn’. Ondanks alles wat er in Israël nog uit uitgewerkt moet worden: de tweedeling in de maatschappij, de huidige onzekerheid omtrent de politieke koers die het land moet varen, de raketinslagen die deze week vanuit Gaza plaatsvonden in Sderot terwijl de mensen zich daar een speelbal voelen van de politieke krachten.
We verwachten uiteindelijk de Vredevorst die ook gezegd heeft: ‘Ik Ben het Licht voor de wereld’. Wanneer we Hem volgen, hoeven we niet in het donker rond te lopen. Vlak voordat Hij de aarde verliet, hief Hij zijn handen en zegende Hij zijn volgelingen, die Zijn boodschap over de hele wereld zouden uitdragen. Dat is nog steeds gaande. En Hij zal terugkomen, op dezelfde manier als Hij weggegaan is. (Handelingen 1:11) Ondertussen, mag de sjalom van God, die alle begrip te boven gaat, onze harten en gedachten bewaken in de Messias van Israël (Fillipenzen 4:7).
Sybe de Vos
* Numeri = ‘Getallen’. De hebreeuwse benaming is ‘In de woestijn’
** Zie: Europe: Deep Spiritual Crisis – Iben Thranholm, Herland Report TV (HTV)
Link: https://www.youtube.com/watch?v=KhC-iYn0FZU&feature=youtu.be
Column a.d.h. Numeri 4:21-7:89 (synagoge lezing) en de actualiteit.
Afbeelding: zegenende priesterhanden. Illustratie: Sybe de Vos.
© Sybe de Vos | 15 juni 2019
Sybe de Vos
© Sybe de Vos
16-06-2019
Onderwijs
https://www.sjoeal.nl