Beker - Christelijk Nieuws

‘Neem voor de Israëlieten wraak op de Midjanieten’, is de laatste opdracht die Mozes van God krijgt. Daarna zit zijn taak erop en zal hij sterven. Toch aarzelt hij niet en stuurt 12.000 soldaten (duizend uit elke stam) de strijd in. Ook Pinchas, de priester, gaat mee met de heilige voorwerpen en de trompetten. Zo wordt Midjan verslagen. Iedereen

wordt gedood, behalve de vrouwen die nog maagd zijn…

Bij het lezen van dit soort verhalen uit de Bijbel, voelen we ongemak. Waarom zou God wraak willen? Hij heeft toch gezegd, dat we ons niet moeten wreken? Romeinen 12:19 geeft het antwoord: ‘Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, zegt de Eeuwige’. ‘Wraak’ betekent ‘het recht herstellen’, ‘een rechtvaardig oordeel vellen’. Duizenden van Israël waren omgekomen vanwege de afgoderij bij Baäl Peor (Numeri 25:9).

Maar waarom werden de Midjanieten gestraft en bleven de Moabieten buiten schot? Die waren toch de aanstichters? Eén van de verklaringen is, dat Midjan zich met een conflict bemoeide dat hen niet aanging; maar Moab had wel reden om bang te zijn. In dat opzicht valt – in de hedendaagse situatie – de Arabieren die direct met Israël te maken hebben minder te verwijten dan de landen die zich met het conflict bemoeien en Israël veroordelen. Neem

Europa. Neem Iran…

In dat opzicht valt – in de hedendaagse situatie – de

Arabieren die direct met Israël te maken hebben minder

te verwijten dan de landen die zich met het conflict

bemoeien en Israël veroordelen.

Kortgeleden schreef buitenlandredacteur Jan van Benthem in het ND over de steeds dreigender wordende verwevenheid van Iran met de organisaties Hamas en Hezbollah. Hij citeert Iran’s geestelijk leider Khamenei: ‘Niet zoveel jaren geleden moesten de Palestijnen vechten met stenen. Maar nu zijn ze uitgerust met precisieraketten, een hele vooruitgang’. Hij doelt daarmee op hun levering van raketten aan Hezbollah en Hamas. Het volgende conflict zal

daardoor ‘onvergelijkbaar’ veel groter worden, vooral in het aantal slachtoffers, zo besluit het ND het artikel.

De Jerusalem Post spreekt in een recent artikel zelfs over een oorlog, die op drie fronten gevoerd moet worden: Gaza, Libanon en Syrië. En wat is de connectie volgens de krant? Iran, Iran, Iran. En dat terwijl de oude naam van Iran, Perzië, in de Bijbel een heel gunstige klank heeft. Het was koning Cyrus die de Israëlieten, na hun ballingschap, hielp om terug te keren naar hun land en het Huis van God te herbouwen. In 1935 werd de naam veranderd in Iran (‘land van de Ariërs’) en sinds de islamitische revolutie is het regime sterk anti-zionistisch en anti-christelijk. Maar vele ogen in Europa lijken daarvoor gesloten te zijn.

Mooi is dat juist vele Iraniërs de weg

tot de God van Israël hebben gevonden,

door Messias Jezus.

Mooi is dat juist vele Iraniërs de weg tot de God van Israël hebben gevonden, door Messias Jezus. Hij, die zal komen op een wit paard en een rechtvaardig oordeel velt. Zeg maar, ‘wraak’ neemt. (Openbaring 19:11-16) Hij is het óók bij wie elk mens mag schuilen tegen het oordeel dat over de volken komt. Hij was het die als eerste de beker van Gods wraak – over de zonde van de mensheid – tot op de bodem heeft leeggedronken. (Johannes 18:11) Daarom heeft God Hem ook de allerhoogste Naam gegeven.

Ondertussen geldt voor ons: Wreek uzelf niet, geliefden, maar laat ruimte voor de toorn, want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, zegt de Eeuwige. (Romeinen in 12:19)

Sybe de Vos

Column a.d.h. Numeri 30:1-36:13 (synagoge lezing) en de actualiteit.

Afbeelding: Beker. Illustratie: Sybe de Vos.