Mozes ging verder met zijn toespraak. Hij zei tegen de Israëlieten: ‘Ik ben nu 120 jaar oud. Ik kan jullie niet langer leiding geven. Bovendien heeft de Eeuwige tegen mij gezegd dat ik de Jordaan niet mag oversteken’. Eigenlijk begint Deuteronomium 31 met: ‘dan gaat Mozes heen’. Hij neemt afscheid. Hij spreekt zijn slotwoorden en overhandigt de Torarol aan de priesters en de oudsten.
Het is niet, omdat hij krakkemikkig en seniel is geworden. In hoofdstuk 34:7 lezen we: ‘Hij was nog sterk, en zijn ogen waren nog goed.’ Hij mág niet mee. Er staat iemand anders klaar, die wél voor het volk zal overtrekken, Jozua. Er zal nog een lied klinken en Mozes zal aan alle stammen een zegen meegeven, maar dan valt het doek.
Aan het begin van deze week was er ook een afscheid. Het afscheid van het jaar 5779. Het jaar 5780 begon. RosjHasjana, ‘Joods nieuwjaar’, is in de Bijbel beter bekend als ‘Dag van het bazuingeschal’ (Leviticus 23:24). De dagen tussen deze dag en Grote Verzoendag heten de Tien Ontzagwekkende Dagen. Het zijn dagen van reflectie, herstel van relaties en terugkeer naar God. Men ziet uit naar het Loofhuttenfeest; God die komt wonen bij de mensen (Openbaring 21:3).
Maar ook niet-Joden besteden aandacht aan deze dag. Zo wenste een vertegenwoordiger van Hassan Rouhani, president van het anti-Zionistische Iran, de Joden in zijn land een ‘Gelukkig Nieuwjaar’. Niet de Joden, maar wel Israël wordt als de grote vijand gezien. Daarmee worden de Joden in hun land in een ernstig loyaliteitsconflict gebracht, dat al duurt sinds de Islamitische revolutie.
Dan was er nog een video van de engelse Labourleider Jeremy Corbyn die wat stof deed opwaaien. Traditioneel worden met RosjHasjana appels met honing gegeten. Daarom sprak deze felle anti-Zionist vanuit een groentewinkel ergens in Engeland de Joodse gemeenschap toe en wenste hen ‘Sjana Tova’ (een goed nieuw jaar), mét de aansporing: ‘laten we ons samen inzetten voor onze planeet, voor een groene revolutie’. Zodat toekomstige generaties ook nog van appels met honing kunnen genieten, was zijn gedachte. Over die andere ‘revolutie’ die hij voorstaat, hield hij wijselijk zijn mond.
Voor Netanyahu zijn de tien dagen letterlijk dagen van beslissing, zo kopte de Jerusalem Post vrijdag. Het ondervraging van zijn advocaten is in volle gang.
Gaat hij vrijuit, of wordt hij toch vervolgd en verdwijnt hij van het politieke toneel?
En zo nemen de Israëlieten afscheid van hun grote leider. Hij maakt plaats voor een ander. De Tora van Mozes wijst de weg, maar de Messias is het, die zijn volk voorgaat en doet terugkeren naar hun Oorsprong, de God van Israël. Zou het toeval zijn, dat Jozua, Jehosjoea in het Hebreeuws, dezelfde naam is als Jezus? Via de verkorte vorm ‘Jesjoea’, en het Griekse Jesous, kwam de naam door de verspreiding van de Blijde Boodschap in onze taal terecht. En niet alleen voor Israël, maar voor ieder die dat wil aannemen geldt:
Mijn ziel keert door Hem in mij terug, Hij leidt mij in sporen van gerechtigheid omwille van zijn naam. (Psalm 23:3 – Naardense Bijbel)
Sybe de Vos
Column a.d.h. Deuteronomium 31:1-30 (synagoge lezing) en de actualiteit. Afbeelding: Afscheid. Illustratie: Sybe de Vos.
© Sybe de Vos | 5 oktober 2019.
Sybe de Vos
Sybe de Vos
04-10-2019
Onderwijs
https://www.sjoeal.nl/