Weerzien - Christelijk Nieuws

COLUMN – Net als de broers van Jozef weer heelhuids en volgeladen met graan op weg naar huis zijn, wordt op de een of andere manier de zilveren drinkbeker van ‘die gouverneur uit Egypte’ bij Benjamin gevonden, en dreigt hij daar in Egypte achter te moeten blijven.

Alles lijkt verloren: eerst beschuldigd van spionage, nu van diefstal. Schijnbaar machteloos tegenover de grillen van deze vreemde heerser, staan ze opnieuw voor hem. Zullen hun gezinnen de honger in Kanaän nog wel overleven? Heeft God hen verlaten? Meer dan twintig jaren van angst en wroeging komen in alle hevigheid naar boven. Door hún schuld is Jozef er niet meer en lijdt Jacob nog steeds. Dan staat Juda op en pleit hartstochtelijk voor zijn broer Benjamin, maar vooral voor zijn vader. Hij biedt zichzelf aan in zijn plaats…

Vervolgens pakt alles totaal anders uit dan voorzien. Deze vreemde heerser stuurt al zijn dienaren weg en begint opeens keihard te huilen. En dan zegt hij: ‘Ik ben Jozef, leeft mijn vader nog?’ (Genesis 45:3) Hij blijkt hun eigen, verloren gewaande broer zelf te zijn!

Op het moment dat Jozef zichzelf bekendmaakt, verandert alles. De sluier wordt als het ware opgetild en alle puzzelstukjes vallen op hun plaats. De beker ís niet gestolen. En Benjamin is niet in gevaar. Jozef, hún broer, leeft! Ze hoeven niet schuldig te zijn aan zijn dood. Er is brood. Ze omhelzen elkaar… Alles zal goed komen.

Zo mag ons gebed zijn dat er in het komende jaar weer veel ‘ontmoetingen’ mogen zijn tussen de Redder van Israël en zijn eigen volk. Dat sluiers worden weggenomen. Ook bij de volken: Op deze berg vernietigt hij het waas dat alle volken het zicht beneemt, de sluier waarmee alle volken omhuld zijn. – Jesaja 25:7

Er wordt wel geprobeerd om te versluieren wie de Messias van Israël werkelijk is. Zo zei Mahmoud Abbas op de Palestijnse TV: ‘Kerst is een nationaal-religieus feest, niet alleen religieus. Het is de feestdag voor óns, Palestijnen.’ Zo wordt Jezus tot Palestijn verklaard en werd Hij in de afgelopen decembermaand op een Facebookpagina zelfs een ‘Islamitische martelaar’ genoemd. (bron: Palestinian Media Watch) Natuurlijk kwam Hij óók voor hen, maar Jezus kwam in de eerste plaats voor zijn eigen volk. Zelfs Joden, die Hem (nog) niet zien als Messias, beseffen dat, wanneer zij deze leugens ontmaskeren.

In deze tijd, met veel onduidelijkheid over hoe het verder zal gaan met Israël’s regering, waarin politiek links een rookgordijn van verdachtmakingen over de huidige premier Netanyahu heeft opgetrokken (wat is waar en wat niet?) is het uitzien naar integer leiderschap. In 1979 voorzegde een zekere rabbijn Kaduri een periode waarin er verkiezingen zouden zijn, maar geen regering; een periode waarin de komst van de Messias aanstaande zou zijn… Na zijn dood vond met een briefje waarop hij de naam van de Messias had geschreven: Jehosjoea (= Jezus).

Wat een weerzien! Jozef staat oog in oog zijn bloedeigen broer Benjamin. Hij kust al zijn broers hartelijk. En dan, als climax, de ontmoeting met zijn vader Jacob! Er vloeien tranen van pure blijdschap…

Goedertierenheid en trouw ontmoeten elkaar, gerechtigheid en vrede kussen elkaar. Trouw komt op uit de aarde, gerechtigheid ziet uit de hemel neer. (Psalm 85:11-12)

Sybe de Vos

Column op basis van Genesis 44:18-47:27 (de wekelijkse synagogelezing) en de actualiteit. Afbeelding: Weerzien: Sybe de Vos. © Sybe de Vos | 4 januari 2020.