Joke Baars (1946) weet niet meer exact hoeveel Reveilweken ze meemaakte. Wat ze wel weet is dat de christelijke conferenties haar tot steun waren tijdens het ziekbed en rondom het overlijden van haar zoon én man.
Hoe ben je met de Reveilweken bekend geraakt?
“Eigenlijk is het een beetje het standaardverhaal. We werden door enthousiaste vrienden gevraagd om mee te gaan. Aanvankelijk wilden we onze vakantie er niet aan ‘opofferen’. Maar na aandringen van vrienden besloten we toch een conferentieweek een keer te proberen. En zoals bij zovelen, werden we besmet met het ‘Reveilvirus’. We zijn altijd naar de ‘grote Reveilweek’ gegaan, samen met de kinderen, twintig jaar lang zomer in zomer uit. Toen mijn man overleed in 2000 ben ik niet meer elke zomer gegaan, maar de laatste jaren kom ik er weer vaker. Samen met mijn dochter verzorg ik de opvang van de baby’s.”
Wat is je bijgebleven van je eerste Reveilweek?
“Het hele Reveilweek-concept was onbekend voor me. Dan kom je ook nog in een kleine groep terecht, terwijl ik helemaal niet zo’n groepsmens was. De allereerste Reveilweek is me bijgebleven, want iedere deelnemer kreeg de opdracht om een plekje voor zichzelf op het terrein te zoeken. Met die tijd apart moest je erachter zien te komen wat Gods bedoeling was voor jou tijdens die conferentieweek. Alleen? Ik? Samen met een vriendin wilde ik het omzeilen, maar uiteindelijk vond ik een plekje en de rust. Waar moest ik beginnen? Ik sloeg de Bijbel open en las Jesaja 58. Dat was precies de spijker op z’n kop. Het was een stuk waarvan ik dacht: ‘Wat wil God met mijn leven?’ Ik kreeg sterk het verlangen dat we ons huis moesten openstellen, maar verder kwam ik niet.”
“Terug in de kleine gespreksgroep deden we een rondje wat God duidelijk maakte aan de anderen tijdens de afgezonderde periode. Wonderbaarlijk had mijn man hetzelfde ervaren in zijn bezinningsmoment. Hij kreeg door dat ons huis een thuisplek mocht zijn voor anderen. Een week na de Reveilweek kwamen vrienden bij ons en vroegen of we openstonden voor de opvang van twee kinderen voor twee weken. Ik had op dat moment vier kinderen waarvan er drie naar de basisschool gingen.”
“Natuurlijk mochten ze komen, we hadden twee weken ervoor Gods stem tijdens de Reveilweek verstaan. Die twee weken opvang zijn uiteindelijk twee jaar geworden. De opvangperiode was soms zwaar, maar ook waardevol. De ontvangen bevestiging tijdens de Reveilweek hielp ons om vol te houden en daardoor ontving ik ook de kracht van God. Later hebben we meerdere kinderen opgevangen in ons huis. Dat heeft ook doorgewerkt naar onze kinderen, want mijn zoon wil met zijn vrouw graag een gezinshuis beginnen.” (Een gezinshuis is een kleinschalige vorm van hulp en zorg voor uit huis geplaatste jongeren.)
Welke Reveilweek kunt u zich goed herinneren?
“Eigenlijk zijn er twee Reveilweken die me bij blijven. De ene is vanwege mijn zoon Peter. Hij werd op achttienjarige leeftijd ernstig ziek en kreeg de diagnose kanker. Zijn laatste Reveilweek met ons was zo’n fijne en opbouwende tijd. Op zijn tekstkaartje van die betreffende Reveilweek stond de Bijbeltekst uit Psalm 27:5: ‘Hij laat mij schuilen onder zijn dak, op de dag van het kwaad. Hij verbergt mij veilig in zijn tent, Hij tilt mij hoog op een rots.’ Voor de zieke Peter was die Bijbeltekst een ontzettende bemoediging. Op zijn negentiende levensjaar is hij overleden. Veel jongeren van de Reveilweek waren ook op zijn begrafenis in januari van 1994.”
“De laatste Reveilweek van mijn man in 2000 staat me ook nog bij. Achteraf gezien was het de laatste keer dat we samen een gespreksgroep leidden. Hij zat in een moeilijke periode in verband met onze thuisgemeente. Hij kreeg de Bijbeltekst uit Mattheus 25:23 wat gaat over de gelijkenis van de talenten: ‘Zijn heer zei tegen hem: “Voortreffelijk, je bent een goede en betrouwbare dienaar. Omdat je betrouwbaar bent gebleken in het beheer van een klein bedrag, zal ik je over veel meer aanstellen. Wees welkom bij het feestmaal van je heer.”’
“God had gezien hoe moeilijk hij het had rondom zijn positie in de gemeente. Het was voor hem een bemoediging om deze Bijbeltekst te ontvangen. Later is de laatste zin: ‘Wees welkom bij het feestmaal van je Heer’ werkelijkheid geworden. Twee maanden na de Reveilweek kreeg hij darmkanker. Die Bijbeltekst was een voorbereiding op wat komen zou gaan. In november van 2000 is hij na een ziekbed van een jaar overleden.”
“Die persoonlijke Bijbelteksten die we kregen zijn voor ons een signaal dat God bij onze levens is betrokken. Dat geeft ons de moed om door te gaan. Voor mijn man destijds als voorbereiding op het afscheid nemen en voor mij als opmaat om naar Israël te gaan.”
Israël? Vertel!
“Vroeger bezocht ik een avond waarbij Eberlé-Gotlib* sprak. Een Jodin die een Bijbelstudie verzorgde over het boek Openbaringen. Dat opende mijn ogen en daar is mijn voorliefde voor Israël ontstaan. Naderhand kwam ik erachter dat mijn vader een Joodse achtergrond heeft. Toen ik daarachter kwam wilde ik graag Israël bezoeken, maar durfde niet. Helemaal niet na het overlijden van mijn man. Maar niets is veranderlijker dan de mens. Drie jaar na zijn overlijden heb ik meegedaan aan het Baanbrekers-project van de NEM. Het was uit mijn comfortzone en het was een pittige tijd, mede omdat mijn Engels was weggezakt en de gehandicapten moeilijk uit hun woorden kwamen. Ondanks dat het moeizaam ging, was het ook een goede tijd. Mijn man zei altijd tegen me: “Er zit altijd veel meer in je dan je denkt.” En na die reis heb ik ongeveer tien andere Baanbreker-reizen gemaakt om voor een periode van drie maanden te werken bij de NEM-uitvalsbasis in Jeruzalem.”
Hebben de Reveilweken jouw geloofsleven versterkt?
“Jazeker, in het begin werden we opgebouwd vanuit de Bijbel. En vervolgens gingen we het geleerde ook in onze levens integreren. Niet alleen geestelijk hadden de Reveilweken een uitwerking, maar ik kreeg ook een andere kijk op mezelf. Ik was altijd timide en dacht dat ik een heleboel dingen niet kon. Helemaal toen ik alleen kwam te staan, was dat aan de orde. Maar God ziet meer in mijzelf dan dat ikzelf dacht. Dat is een lang proces geweest en de Reveilweken hebben daar zeker een positieve rol in gespeeld.”
Ben je de komende Reveilweek in Pagedal erbij?
“Bij leven en welzijn wil ik graag gaan met mijn dochter, haar man en kinderen. Ik slaap dan in een tentje met mijn kleinkinderen. Al ben ik 73 jaar, kamperen met familie tijdens de Reveilweek is een waardevolle tijd. Daar kijk ik nu al naar uit!”
In 2020 worden vier Reveilweken georganiseerd. Lees er meer over op: > reveilweken
Near East Ministry – Jairo Pijnacker Hordijk
Near East Ministry
30-01-2020
Evangelisatie
https://www.nemnieuws.nl