Lees of bekijk hier de bijdrage van SGP-fractievoorzitter Kees van der Staaij aan het 37e plenaire debat over het coronavirus. De persconferentie gisteravond begon met verbindende, begripvolle woorden van de premier: wees een beetje mild voor elkaar, ook bij verschil van inzicht. Dat onderschrijf ik en dat onderstreep ik.
Ook het beroep dat werd gedaan op iedereen om de basisregels na te leven en serieus te nemen, delen wij voluit. Maar toch, wat een contrast was dat met de verdergaande voorstellen die in het tweede deel van de persconferentie naar voren kwamen, waarbij voor ons gevoel toch vooral de coronapas als reddingsboei werd aangeklampt. Dat gaf een gevoel van beklemdheid. Want wat betekent dat nu precies? Keer op keer is door het kabinet het wenkende perspectief geschetst van een hoge vaccinatiegraad, het licht aan het einde van de tunnel. Dan zou corona onder controle zijn. Dan zou er een einde komen aan de vrijheidsbeperkingen.
Niet verwijtend, wel feitelijk
En nu, terwijl maar liefst 87,5% van de volwassenen gevaccineerd is, worden er toch opnieuw vergaande maatregelen aangekondigd. Ik zeg dit niet in verwijtende zin, maar wel in feitelijke zin: we komen hiermee wel weer in een nieuwe fase, die alweer heel veel nieuwe vragen oproept. Hoe ver ga je hiermee? Hoelang ga je op deze weg door? Wat is dan precies het eindperspectief? Ook mijn fractie verlangt, met mevrouw Bikker (CU), die het ook al even benoemde, naar dat langetermijndebat, om ook die scenario’s met elkaar door te spreken.
Geen dwang, geen drang?
Een gevoel van beklemdheid, ook omdat keer op keer door het kabinet is gezegd dat er geen vaccinatiedwang komt, direct of indirect. En de hele Kamer sprak uit: geen dwang, geen drang. Maar nu liggen er plannen op tafel om de coronapas mogelijk te kunnen gaan vragen in werksituaties, in de zorg, en zelfs te verplichten voor sportactiviteiten en onder bepaalde voorwaarden de detailhandel. Als dat allemaal onvoldoende helpt, misschien later nog wel een coronapas in het onderwijs of het schrappen van het testbewijs als alternatief voor het vaccinatiebewijs. Dit maakt veel burgers bezorgd. Waar eindigt dit? Wanneer stoppen we ooit met die coronapas? Wat is eigenlijk het doel van deze aanpak en wanneer is dat doel bereikt?
Kritiek van diverse kanten
De drempel voor ongevaccineerden om deel te nemen aan het openbare leven wordt verder verhoogd. Een welbewuste keuze van het kabinet. Ik vraag mij af of het ook een weloverwogen keuze is om steeds meer gebruik te maken van die coronapas, want ik zie dat adviseurs van het kabinet ook kritisch zijn. Enkele stemmen: de bijdrage van het coronatoegangsbewijs is onzeker; gebruik de corona-app niet als middel voor vaccinatiedrang; invoeren van een coronapas voor werknemers is niet nodig als er andere mogelijkheden zijn om risico’s te reduceren, zoals thuiswerken en thuisblijven bij klachten. Het OMT adviseert expliciet: voer in de zorg geen coronapas in, want het is niet duidelijk of de inzet van de coronapas voor zorgmedewerkers meerwaarde heeft voor de gezondheid van kwetsbare patiënten, het leidt mogelijk tot het vertrek van zorgmedewerkers en het vormt een grote belasting voor ongevaccineerde partners, ouders of kinderen van patiënten. Gedragswetenschappers benadrukken: zet geen subgroepen weg als zondebok; voor het effectief bestrijden van de pandemie is inzet van een zo groot mogelijk deel van de bevolking nodig, het is daarom belangrijk om ook burgers die vanwege allerlei redenen niet gevaccineerd zijn, serieus te nemen en niet uit te sluiten.
Glibberig pad
Mijn belangrijke vraag is daarmee: wat doet het kabinet met de alarmsignalen van deze adviesorganen? Waarom wil het kabinet toch doorgaan op dit glibberige pad? In een aantal interrupties kwam het al naar voren: wat dan wel? Het is makkelijker om te zeggen: daar zijn wij het niet mee eens. Maar wat dan wel? Het OMT benadrukt keer op keer dat er heel veel te winnen is met betere naleving van de basismaatregelen: blijf thuis bij klachten, laat je testen bij klachten, geef anderen de ruimte, ventileer. Ik wil graag ook oproepen om er meer werk van te maken om de naleving van die simpele basisregels door iedereen, gevaccineerd en ongevaccineerd, te vergroten.
Maatschappelijk middenveld
Ook roep ik op om te kijken hoe we werkgevers, lokale overheden en het maatschappelijk middenveld daar meer bij kunnen inschakelen. Want is eigenlijk niet ook een beetje het punt dat we in de afgelopen crisisperiode niet erg aangemoedigd zijn om de eigen verantwoordelijkheid te nemen? Het is heel erg van: ga maar zitten en kijken wat Den Haag aan maatregelen afkondigt. Moeten we niet veel meer de eigen verantwoordelijkheid van de samenlevingsverbanden activeren? Maak ook echt werk van de snelle introductie van innovatieve geneesmiddelen. Kiest het kabinet ervoor om deze alvast voorwaardelijk in te kopen? Wordt er gewerkt aan een uitvoeringsplan, zodat de geneesmiddelen zo snel mogelijk na toelating verstrekt kunnen worden aan patiënten? Wij steunen de aanscherping van dringende adviezen en naleving door iedereen. We moeten samen leren leven met het virus.
SGP – Kees van der Staaij
Videostill – SGP
04-11-2021
Samenleving
https://www.sgp.nl