Aangrijpend - Christelijk Nieuws

Column – Alhoewel ik door mijn werk in de loop der jaren heel veel brieven heb gelezen grijpt de brief die ik onlangs onder ogen kreeg mij toch wel erg aan. Hij is afkomstig van een dominee uit Roemenië. Ik begin met enkele citaten uit deze brief.

Citaten

“Wat is geweest is wat zal zijn, en wat is gedaan is wat zal worden gedaan; er is niets nieuws onder de zon” (Prediker 1:9). Dit zijn de bijbelverzen die dagen in mijn gedachten zijn. De absolute hopeloosheid, angst en haat vonden een plaats in mijn hart. Het zou niet moeten, maar dit is de realiteit van je leven. In Oost-Europa herhaalt de geschiedenis zich keer op keer, alsof het een oneindig tredmolen is dat steeds weer door de wind wordt rondgedraaid. Ik heb nog nooit zo diep de wanhoop van koning Salomo gevoeld, ik heb nog nooit deze brandende zorg en zwakte gevoeld, deze absolute hopeloosheid in de toekomst van Oost-Europa.”

‘Vorige week werd mijn oudste zoon ingelijfd bij het Roemeense leger. Elke jongeman van 18 en 19 jaar werd in de registers opgenomen. Mijn hart explodeert van angst. Hij vroeg me gisteren: als de oorlog naar Roemenië komt, moet ik dan iemand doden? Ik kon geen antwoord geven, ik kon geen woord zeggen, mijn keel werd dichtgedrukt als door een ijzeren vuist. Mijn zoon is een tedere christelijke jongeman, met een sterke liefde voor Christus. Wat kan ik tegen hem zeggen? Die nacht was ik aan het huilen. Niet luid, alleen tranen die langzaam over mijn gezicht naar mijn kussen glijden. Uren lang. Ik heb bijna 30 jaar niet gehuild… Nu kwam de tijd van huilen terug.”

“Moet ik iemand vermoorden?” vraagt mijn zoon. Wat kan ik antwoorden? Ja, dood de man voor je, anders word je gedood, anders heb ik een dode zoon in een kist. Hoe kan ik dit tegen mijn zoon zeggen? Ik, die Christus en Zijn liefde predik? Nee, vermoord niemand. Hoe kan ik dit zeggen? Dan wordt mijn zoon vermoord… Hoe kan ik tegen mijn zoon zeggen: vermoord niemand?”

“Een oude legende uit de tijd van het vroege christendom vertelt dat apostel Petrus wegliep uit Rome voor vervolging en Christus ontmoette. Quo Vadis, Domin? Waar gaat u heen, Heer? – vroeg Petrus. Christus antwoordde aan Petrus: als je mijn kerk en mijn kudde verlaat, moet ik terugkeren om bij hen te zijn. Toen keerde Petrus terug naar Rome en werd hij geëxecuteerd. Ik ben hier niet klaar voor, ik voel hier geen kracht voor. Ik ben Dietrich Bonhoeffer niet… Ik ben maar een eenvoudige christelijke dominee, die zijn Heer dient in Oost-Europa.”

Wat moet ik hierop zeggen?

Elk woord dat ik hieraan toevoeg is een woord te veel. Ik volsta met het volgende.

Onze broeder is in grote geestelijke nood. Dan weet jij als zijn medebroeder /-zuster toch wel wat jou te doen staat!? Naast geestelijke nood is er financiële nood. Elke dag passeren ca. 10.000 vluchtelingen uit Oekraïne de grens met Roemenië. Ondanks de moeilijke financiële omstandigheden heeft de relatief kleine gemeente van deze dominee zich desgevraagd toch bereid verklaard 5 gezinnen op te vangen. Met vrijmoedigheid citeer ik daarom hier ook Galaten 6 vers 10: “Laten wij dus, wanneer wij gelegenheid hebben, goeddoen aan allen, maar het meest aan de huisgenoten van het geloof.”

Willem van Leiden

Van de auteur verscheen het boek:

Dan wil ik wel naar de hemel!

Deze columns zijn in 2022 gepubliceerd op de website Christelijknieuws.nl onder het pseudoniem van Willem van Leiden.

ISBN 978-94-91888-10-6,

144 pagina’s, gebonden,

prijs € 19,50

Verkrijgbaar in de webshop: www.erismeer.nl