Leerlingenvervoer kan en moet beter vindt Roelof Bisschop

Momenteel is er veel te doen over het vervoer van leerlingen die aangewezen zijn op passend onderwijs. Dat kan en moet beter. Zeker deze leerlingen zijn ermee gebaat dat dat vervoer goed geregeld is. Feit is dat leerlingenvervoer eerst en vooral een taak is voor gemeenten. Dat neemt niet weg dat óók de regering daarbij een zetje kan geven, bijvoorbeeld door te werken met landelijke normen.

Dat zei Kamerlid Roelof Bisschop in het debat dat vandaag is gehouden over het passend onderwijs. Dat debat ging ook over andere aspecten van het passend onderwijs. Denk aan de administratieve rompslomp, hoogbegaafde leerlingen en de afstemming van zorg en onderwijs. Hieronder de SGP-bijdrage.

Passende roosters

Passend onderwijs heeft de afgelopen jaren voor veel schoolleiders en leraren een iets andere klank gekregen. Schoolleiders worstelden maandenlang om het rooster passend te maken en de school open te kunnen houden. Leraren plegen veel extra inzet om te zorgen dat alle leerlingen fysiek, digitaal of hybride een passend onderwijsaanbod krijgen. Daar kwam vervolgens nog de opdracht bij om achterstanden van de lockdowns in te halen. En dan is er natuurlijk nog het echte passend onderwijs, dat zelfs een slagje inclusiever zou moeten.

De SGP hoort graag hoe de minister naar deze ontwikkelingen kijkt en wat ze betekenen voor de doorontwikkeling van passend onderwijs. Van verschillende kanten is te horen dat de inzet op inclusiever onderwijs nog sneller zou moeten. De wens is begrijpelijk, maar is het ook verstandig? Hoe reageert hij op de stelling van de onderwijsbonden en het Lerarencollectief dat inclusief onderwijs teveel een doel op zich is geworden en dat de zorgen en problemen van professionals, die nu in de overlevingsstand staan, teveel genegeerd worden? Het is belangrijk dat er in ieder geval een duidelijk, realistisch beeld is, zodat niet onnodig frustraties gaan groeien.

Vaag en rekbaar

De voortgangsrapportage is uitgebreid en kleurrijk, maar deze mag op onderdelen best wat concreter. Ik noem als voorbeeld maatregel 18 over administratieve lastendruk voor leraren en scholen. Daar kun je niet veel meer dan het volgende lezen: in het voorjaar van 2021 is een werkgroep gestart die een inventarisatie moet doen van toelaatbaarheidsverklaringen, de werkgroep vergadert maandelijks en na deze zomer zou er informatie moeten komen over uitkomsten. Dat klinkt allemaal best vaag en rekbaar, terwijl het een grote ergernis is voor het personeel. Wat gebeurt nu aan praktische, stapsgewijze vermindering van papieren rompslomp in de verschillende samenwerkingsverbanden? Spreekt ook de inspectie samenwerkingsverbanden hier actief op aan?

Hoogbegaafde leerlingen

De situatie van hoogbegaafde leerlingen is zorgelijk. Een derde van alle thuiszitters in het basisonderwijs zou hoogbegaafd zijn. Hoe reageert de minister op zulke berichten? We krijgen inmiddels van veel directeuren en ouders noodsignalen over de scholen die passend onderwijs voor deze leerlingen kunnen bieden. Veel scholen die een voltijds onderwijsprogramma hebben voor hoogbegaafde leerlingen staan onder druk, terwijl deskundigen juist aangeven dat bepaalde groepen hoogbegaafden niet binnen het reguliere onderwijs tot hun recht komen, zelfs niet met plusklassen. Hoe kan het dat daarvoor zo moeizaam financiering vanuit het samenwerkingsverband te krijgen is, terwijl het gaat om noodzakelijk aanbod? Klopt het dat in veel samenwerkingsverbanden geen voltijds onderwijs beschikbaar is en vindt de minister dat inhoudelijk verantwoord? De SGP hoort graag zijn reactie op de analyse die verschillende scholen hebben laten ontwikkelen. Is dit niet een zo specifieke doelgroep dat een afzonderlijke bekostiging nodig is, zeker als we letten op het hoge aandeel binnen de thuiszitters? Laat de nobele doelstelling van inclusiever onderwijs de komende jaren niet een sta-in-de-weg zijn voor deze groep kinderen!

Leerlingenvervoer

De SGP is benieuwd wat de minister gaat doen naar aanleiding van de kritiek op het leerlingenvervoer. Het valt mij op dat burgers daarbij vaak meteen naar de minister kijken, maar allereerst is natuurlijk de gemeente aan zet. Hoe gaat de minister ervoor zorgen dat gemeenten actiever aan de slag gaan als er zulke kritiek is? De SGP ziet dat de lange reistijd voor veel ouders een groot knelpunt is. Is dit niet een punt waarbij landelijke normen nuttig zouden zijn?

Onderwijs en zorg

Het afstemmen van zorg en onderwijs blijft een zorgenkind. Ouders maken zich zorgen of voldoende budget voor zorg thuis over blijft als zij zorgfinanciering op school moeten inzetten. De financieringsconstructies zijn soms schimmig en de bestuurlijke verantwoording lijkt niet altijd transparant. Dat voedt helaas wantrouwen. Wat kunnen het ministerie en de inspectie betekenen om ervoor te zorgen dat alle betrokkenen voldoende duidelijkheid geven en krijgen?

Geschillen over passend onderwijs mogen niet leiden tot een melding bij Veilig Thuis. Die conclusie is vorig jaar duidelijk getrokken, maar de voortgangsrapportage maakt niet duidelijk wat nu precies de stand van zaken is. Kan de minister bevestigen dat zulke meldingen niet meer toelaatbaar zijn?