Column – Er zijn een heleboel slimme mensen die ons ervan willen overtuigen dat apen onze naaste verwanten zijn. Genetisch gezien lijkt er inderdaad niet veel verschil tussen apen en mensen te zijn. Soms geloof ik het zelfs als ik bij de apenkooien in de dierentuin sta, als je ziet hoe sommige van de bezoekers zich daar gedragen. Of als je de apen zelf observeert, zien ze er in sommige situaties heel “menselijk” uit…
Een paar jaar geleden, bijvoorbeeld, ging ik met mijn dochter naar de natuur dierentuin in Rheine. Er is daar een inloopverblijf met berberapen. We liepen rond in dit verblijf en daar zat hij dan, de aap hier op de foto! Ik moest bijna lachen toen ik hem daar zag zitten. Hij zag eruit als een hoopje ellende, als iemand die totaal ontevreden is met zijn leven, verdrietig en boos tegelijk. En hij zag er zo ongelooflijk menselijk uit in die pose!
Als alles tegen zit
Er zijn momenten in ons leven die zo’n vergelijkbaar triest beeld geven. Er zijn dagen in ons leven dat niets lijkt te lukken, dat alles tegen ons lijkt samen te spannen. Frustratie, verdriet en woede bederven onze stemming en we gaan in ons hoekje zitten mokken. Zo’n situatie overkomt ook ons christenen van tijd tot tijd!
Mijn Redder
Ik ben me zojuist bewust geworden van een prachtig vers uit Psalm 42 en ik citeer gewoon het 6e vers en het 12e vers met dezelfde bewoordingen in een moderne vertaling: “Waarom ben ik zo moedeloos? Waarom zo verdrietig? Op God zal ik hopen, want eens zal ik Hem weer loven, mijn Redder en mijn God!”
Tranen
In de 42e Psalm geeft een van Korachs nakomelingen uiting aan zijn verdriet! Hoeveel tranen zullen er niet gevloeid hebben in die dagen toen de dichters van de Psalmen het verdriet uit hun hart bezongen? Maar het was geen hopeloze droefheid die de psalmdichters inspireerde, want steeds weer gloort in de psalmen de hoop op Gods genadig handelen!
Ik wil onmiddellijk hulp
Twee vragen in dit vers raken mij: Waarom ben ik zo moedeloos, waarom zo verdrietig? Ja – waarom eigenlijk, terwijl ik alle reden heb om mijn vertrouwen te stellen op mijn almachtige God en Vader? Voor mijzelf ligt één reden voor de hand: ik wil onmiddellijk Gods hulp en tussenkomst! En als Hij niet onmiddellijk ingrijpt, voel ik mij in de steek gelaten en verraden en ben ik dus kwetsbaar voor de duivel, die deze kans natuurlijk niet voorbij laat gaan en mij influistert dat God niet in mij geïnteresseerd is….
Gods tijdschema
Maar er is deze regel in de Brief aan de Hebreeën die spreekt over “het vinden van genade voor tijdige hulp” (Heb 4:16) God zal ons niet in de steek laten, Zijn hulp zal te zijner tijd komen – maar volgens Gods tijdschema en niet het onze!
Levende hoop
Er zijn tijden, zelfs voor christenen, waarin het leven zeer, zeer moeilijk te dragen is en hulp onbereikbaar lijkt; ik ken genoeg van zulke tijden uit eigen ervaring. Ik was geneigd de hoop op te geven! Maar daar is geen reden voor – wij hebben zo’n levende hoop dat wij zelfs in de donkere tijden van ons leven er zeker van kunnen zijn “dat wij HEM, onze Redder en God, op een dag weer zullen prijzen!
Wat ons onderscheidt
Dit is trouwens precies wat ons onderscheidt van onze schijnbaar naaste verwanten: Wij hebben de levende hoop op een genadig God, die onze hemelse Vader is, wij kunnen Hem loven en danken en ons verdriet aan Zijn voeten leggen – apen kunnen dat niet! We zijn dus veel beter af dan welke aap ter wereld ook!
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor christelijknieuws.nl schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedachten uit de Bijbel. Vertaling artikel: redactie christelijknieuws.nl