Israël zou uiteindelijk het land Kanaän binnenkomen op de plek waar Abraham ooit ook het land binnenkwam, bij Elon Moreh. Niet ver daarvandaan liggen de twee bergen ‘Gerizim’ en ‘Ebal’, op de heuvels van Samaria. Daar stond iets bijzonders te gebeuren…
Op de berg Ebal zouden met kalk bepleisterde stenen worden opgericht. Daarop werden de woorden van het verbond geschreven. Ook zou Jozua op die berg het eerste altaar bouwen. Op die bijzondere plek werden de eerste offers gebracht (Deuteronomium 27:1-8, Jozua 8:30-32). Daarna zouden zes van de twaalf stammen van Israël zich opstellen tegenover de berg Gerizim (de berg van de zegen) en zes tegenover de berg Ebal (de berg van de vloek). En dan zouden de zegen en de vloek worden uitgesproken (Deuteronomium 28) .
Er zou ongekende zegen komen, als Israël gehoorzaam zou zijn aan Gods geboden. Hun ster zou steeds verder rijzen en ze zouden alle volken ontzag inboezemen. Maar het verbond werkte ook de andere kant op: als gevolg van Israëls ongehoorzaamheid zou er vloek volgen: rampen, oorlogen, verbanning, totdat…
Het altaar op de Ebal was een krachtig symbool van nationale eenheid. Na de Zesdaagse oorlog in 1967 werd het herontdekt door de Israëlische archeoloog Adam Zertal. Hoewel door andere archeologen betwist, was de vondst op z’n minst opmerkelijk. Maar tegenwoordig wappert er een Palestijnse vlag (de lokatie ligt volgens de Oslo-akkoorden in ‘area-B’ en staat onder toezicht van de Palestijnse Autoriteit). Er werden zelfs stenen van de buitenmuur gebruikt voor het verbeteren van een weg.
De nationale eenheid is overigens in Israël momenteel ook ver te zoeken. Afgelopen donderdag was deadline voor de politieke partijen om hun definitieve kieslijsten voor de Knesset in te dienen. De ooit veelbelovende Ayelet Shaked, nu nog minister, richtte in juli een nieuwe partij op als alternatief voor Netanyahu’s Likud. Nu lijkt ze – althans in de peilingen – geen rol van betekenis meer te spelen. Zal Netanyahu – nog steeds aan kop – in november toch weer in staat zijn om een regering te vormen?
Ook in Nederland lijkt de eenheid verder weg te zijn dan ooit. Onze koning en koningin brachten in de afgelopen week een werkbezoek aan de Peel en spraken met boeren uit de regio. Hoe breng je natuurbehoud en de agrarische sector weer bij elkaar? Waren de talloze omgekeerde vlaggen daarbij behulpzaam, of verbeeldden die alleen maar het gebrek aan eenheid en solidariteit?
Intussen stonden de afgelopen dagen in Londen duizenden mensen urenlang in een kilometerslange rij voor Westminster Hall, om afscheid te nemen van Queen Elizabeth. Vrijdag meldden de media zelfs dat er teveel rouwenden waren. De rij van 8 kilometer met een wachttijd van 14 uur werd tijdelijk gesloten. En dat alles om één persoon die blijkbaar velen verbindt en motiveert. Maar wellicht ook vanwege de realisatie dat het allemaal eindig is. Zoiets als de lange droge zomer die nu met het intreden van herfstachtig weer echt verleden tijd is.
Gelukkig mogen we juist ook in deze najaarsperiode de Koning der koningen verwachten. Hij wil een ieder van ons ontmoeten. De Koning, die er alles voor heeft gedaan om eenheid te brengen voor zijn volk. En hoop op een nieuwe, glorieuze toekomst…
Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals U in Mij bent en Ik in U, laat hen zo ook in Ons zijn, opdat de wereld gelooft dat U Mij hebt gezonden. – Johannes 17:21/
Sybe de Vos
Het gedeelte dat deze week in de synagoge wordt gelezen is Ki Tavo (Als je binnenkomt) en beslaat Deuteronomium 26:1-29:8. Tekst & illustratie © Sybe de Vos | 17 september 2022.
Sybe de Vos
© Sybe de Vos
16-09-2022
Onderwijs
https://www.sjoeal.nl