Daar staan we dan - Christelijk Nieuws

Column – In de laatste woorden van Mozes klinkt urgentie. Het gaat om ‘nu’, ‘vandaag’. Vandaag sta je voor de levende God én voor de keus om Hem te dienen of niet! Vandaag kun je kiezen voor zegen of vloek, leven of dood. De woorden zijn gericht aan ieder die daar op dat moment staat. Maar óók aan wie er op dat moment níet bij staan. Over de hoofden van het Israël van toen zijn ze gericht aan elke generatie. Aan elk volk. Aan wie het maar wil horen (Deuteronomium 29:15).

‘Hier bent u allen nu bijeen, ten overstaan van de HEER, uw God: de stamhoofden, de oudsten, de schrijvers, alle mannen, vrouwen en kinderen van Israël, en alle vreemdelingen die als houthakker of waterputter in het kamp werken – bijeen om toe te treden tot het verbond dat de HEER, uw God, vandaag met u sluit, en de sancties die erbij horen te aanvaarden (Deuteronomium 29:9-11).

De vraag is: willen de toehoorders deel uitmaken van het verbond dat de God van Israël aanbiedt? Als het aan de mensen ligt, komt er van dat verbond niet zoveel terecht. Slechts één giftige wortel kan een heel volk verzieken. Dat is het slechte nieuws. En slecht nieuws zien we al teveel om ons heen.

Onze koning had op Prinsjesdag zijn toehoorders ook niet veel positiefs te melden. ‘We leven in een tijd van tegenstrijdigheden en onzekerheid…‘. Boegeroep en allerlei uitingen van ongenoegen tijdens de rit met de glazen koets en tijdens de balkonscene overstemden het doorgaans vrolijke gejuich voor de koninklijke familie.

Dat was maandag totaal anders in het Verenigd Koninkrijk. Een hele dag lang werd de overleden koningin met veel ceremonieel en plechtigheden de laatste eer bewezen. Op enkelen na waren de groten der aarde als toehoorder en toeschouwer genodigd. Maar Elizabeth werd herhaaldelijk simpelweg ‘zuster’ genoemd. En de hele wereld kon er getuige van zijn dat de Koning der koningen – de Messias van Israël – alle eer kreeg.

Intussen sprak afgelopen donderdag de Israëlische premier Yair Lapid de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties toe. Hij uitte zijn steun voor de vorming van een Palestijnse staat, maar hekelde het zwijgen van de wereldgemeenschap ten aanzien van Iran. Een dag eerder had de president van dat land diezelfde vergadering toegesproken. Gilad Erdan, de Israëlische ambassadeur voor de Verenigde Naties, liep tijdens zijn speech de zaal uit. Hij verklaarde: ‘Dit is een nieuw moreel dieptepunt voor de VN. Een massamoordenaar die de Holocaust ontkent, krijgt een platform om zijn haat te verspreiden. Elke ambassadeur die in de zaal blijft om naar hem te luisteren, zou zich moeten schamen’ (bron: Jerusalem Post).

Gelukkig is er ook goed nieuws. Het goede nieuws is dat de God van Israël Zich ondanks alles ontfermt. En Hij heeft zelf voorzien in de mogelijkheid tot terugkeer. In de eerste plaats voor zijn volk Israël. De HEER, uw God, zal uw hart besnijden en ook dat van uw nakomelingen, zodat u Hem weer met hart en ziel zult liefhebben en in leven zult blijven (Deuteronomium 30:6).

Maar uiteindelijk geldt dit ook voor alle volken. En voor ieder persoonlijk.

Nabij u is het woord, in uw mond en in uw hart, namelijk het woord van het geloof, dat wij prediken. Want indien u met uw mond belijdt, dat Jezus Heer is, en met uw hart gelooft, dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u behouden worden (Romeinen 10:8-9).

Sybe de Vos

Het gedeelte dat deze week in de synagoge wordt gelezen is Nitsaviem (Staand) en beslaat Deuteronomium 29:9-30:20. Tekst & illustratie © Sybe de Vos | 24 september 2022.