Momentum voor de oceaan: versterking van oceaangovernance en biodiversiteit

Peter van Dalen: ‘Bij de stemming over het “Momentum voor de oceaan: versterking van oceaangovernance en biodiversiteit” heb ik me onthouden. Het is ronduit teleurstellend dat een in het algemeen goede resolutie, zulke onterechte dingen worden geschreven over de visserij.’

Dat de EU een voortrekkersrol heeft op het gebied van de duurzame ontwikkeling van de oceanen staat buiten kijf. Dat moet ook zo blijven. In de parlementaire resolutie over het versterken van het beheer van de oceaan – oceaangovernance genoemd – en biodiversiteit, staan zeker goede dingen. Zo is er een oproep om oceaangovernance vooral gezamenlijk en globaal aan te pakken. Ook wordt in de tekst verwezen naar het belang van de bescherming van walvispopulaties en het verzoek aan Japan, Noorwegen en IJsland om hun walvisvangstactiviteiten stop te zetten.

Bovendien willen de opstellers van de resolutie terecht een stap verder gaan in de strijd tegen plastic, met inbegrip van microplastics, om dit op passende wijze aan te pakken. Het is noodzakelijk dat zwerfvuil op zee vermindert en vermeden wordt, aangezien kunststofafval goed is voor 80% van alle mariene verontreiniging.

Het merkwaardige in deze resolutie is dat, waar het hierbij over oceanen gaat en dus wateren met zeer grote diepten, hier toch een oordeel geveld wordt over bodemberoerende visserij. Dat komt in grote delen van die wateren niet voor. De resolutie leest dan ook als een opmars richting een totaalverbod van bodemberoerende visserij, hetgeen vernietigend zou zijn voor vele Europese vissers. Niet alleen voor de Nederlandse vloot, maar ook voor de andere grote Europese vloten zoals die van Denemarken en Spanje. Er is immers nog geen (toegestaan) alternatief. Ja, overbevissing is in de Middellandse Zee nog een probleem waar hard aan gewerkt wordt, maar in de meeste Europese zeebekkens is overbevissing niet meer gaande door het goede beheer van visbestanden.

De verwijzing dat bodemberoerende visserij een van de slechtste visserijtechnieken is, is hier dus op de eerste plaats misplaatst wanneer we het over kilometers diepe oceanen hebben. Op de tweede plaats zou pleiten voor zo’n verbod op bodemberoerende visserij een van de domste dingen zijn die we kunnen doen. Dit zou namelijk betekenen dat we vooral vis gaan importeren. Vis die lang niet zo duurzaam wordt gevangen als in Europa. Kortom, het is ronduit teleurstellend dat een in het algemeen goede resolutie, zulke onterechte dingen worden geschreven over de visserij.