Alles lijkt verloren: eerst beschuldigd van spionage, nu van diefstal. Machteloos staan de zonen van Jacob opnieuw voor die vreemde heerser in Egypte. Komen ze ooit nog thuis? Overleven hun gezinnen de droogte in Kanaän? Heeft God hen dan compleet verlaten?
Meer dan twintig jaren van wroeging komen in alle hevigheid naar boven. Door hún schuld is Jozef er niet meer. Door hun schuld lijdt vader Jacob er nog altijd onder. Even zijn ze totaal uit het veld geslagen. Maar dan staat Juda op. Hij stapt naar voren en pleit hartstochtelijk voor zijn broer Benjamin, maar vooral voor zijn vader. En hij biedt zichzelf aan als slaaf in zijn plaats…
Vervolgens pakt alles totaal anders uit dan voorzien. De vreemde heerser stuurt alle dienaren weg. En hij begint plotseling hartstochtelijk te huilen. Zo hard dat iedereen het kan horen. Totaal onverwacht zegt hij opeens in het Hebreeuws: ‘Ani Joseef, ha’od avi chai?’ De stem van de heerser klinkt van het ene op het andere moment anders: vertrouwd, dichtbij. ‘Ik ben Jozef, leeft mijn vader nog?’
Op het moment dat Jozef zichzelf bekendmaakt, verandert alles. De sluier van bedekking en verwijdering is weggenomen. Puzzelstukjes vallen op hun plek. De beker ís niet gestolen. Benjamin is niet in gevaar. Jozef, hún broer, leeft! Ze hoeven niet schuldig te zijn aan zijn dood. En er is brood voor iedereen. Alles komt goed?!
Van verbroedering is in het huidige Israël nog geen sprake. Donderdag werd in Israël een nieuwe regering geïnstalleerd met opnieuw Benjamin Netanyahu aan het roer. Hij gaat de meest conservatieve ministersploeg aanvoeren sinds de stichting van de staat in 1948. De 37e regering van Israël werd in de Knesset bevestigd met 63 stemmen voor en 54 tegen. Voor Likoedleider Netanyahu zijn zesde ambtstermijn. In zijn toespraak presenteerde hij de drie topprioriteiten van zijn kabinet: het tegenhouden van nucleair Iran, het verbeteren van de infrastructuur in het land (ook in de betwiste gebieden) en het herstellen van de interne veiligheid. De samenstelling van deze regering en haar plannen leidden tot interne verdeeldheid binnen de Israëlische samenleving. De vertrekkende premier Yair Lapid, nu oppositieleider, verklaarde in de Knesset dat hij ‘een land in uitstekende conditie’ achterlaat’: Maak het niet kapot, we komen snel terug’. Maar Netanyahu onderstreepte – onder boegeroep – dat ‘verkiezingen verliezen niet het einde van de democratie betekent, maar juist de essentie van democratie is’. Wat het allemaal gaat uitwerken voor Israël, zal de tijd leren.
Intussen staat in Iran de teller op tenminste 508 om het leven gekomen protesteerders tegen het regime, inclusief 69 kinderen. Vele Iraniërs verzamelden zich bij hun graven. Zoals bij het graf van Hamidreza Rouhi in Teheran, die door de veiligheidsdienst doodgeschoten werd tijdens anti-regeringsdemonstraties in november. Een andere samenscholing van demonstranten verzamelde zich bij het graf van Ali Abbasi in Semirom en scandeerde ‘Dood aan Khamenei’ en andere slogans. Hoe zal het verder gaan in dit land?
Ondertussen vierden miljoenen Oekraïners de feestdagen (als ze het al vierden) zonder familie of vrienden, vaak ver weg van huis. De Russische invasie dwong velen te vluchten en reet hele gezinnen uit elkaar. Voor hen blijft er niet veel anders over dan hopen op vrede en hereniging met dierbaren. Zal de oorlog worden beëindigd in het komende jaar?
En zo nemen we afscheid van 2022, met Kerst alweer achter ons. Hoeveel mensen dachten in de afgelopen tijd nog aan de grote Zoon van Israël die ‘Zoon van de Allerhoogste zal worden genoemd, die tot in eeuwigheid koning zal zijn over het volk van Jakob, en aan wiens koningschap geen einde zal komen’? (Lucas 1:32-33)
Jozef staat oog in oog met zijn bloedeigen broer Benjamin. Wat een weerzien! Ze omarmen en huilen met elkaar. Ook al zijn broers omhelst hij hartelijk en huilt met hen. Met als climax de ontmoeting met vader Jacob. Dan zijn er alleen nog tranen… maar nu van blijdschap.
Laten we bidden dat er in het komend jaar ontmoetingen mogen zijn tussen de Messias van Israël en zijn volk. Dat sluiers worden weggenomen, ook tussen mensen onderling. Bij Israël en bij de volken. Die belofte is er nog steeds.
Op deze berg vernietigt hij het waas dat alle volken het zicht beneemt, de sluier waarmee alle volken omhuld zijn. – Jesaja 25:7
Sybe de Vos
Het gedeelte dat deze week in de synagoge wordt gelezen is ‘Wajigasj’ (En hij naderde) en beslaat Genesis 44:18-47:27. Tekst & illustratie (m.b.v. DALL•E AI software) © Sybe de Vos | 31 december 2022.