Een voortdurend brandende lamp - Christelijk Nieuws

Mozes verblijft op de berg Sinaï. De Eeuwige had hem getoond hoe de Woning gemaakt moet worden. Nu ontvangt hij instructies over degenen die hierin zullen gaan dienen. Maar de naam van Mozes wordt deze keer zelfs niet één keer genoemd.

Aäron en zijn zonen worden door God geroepen. Er zullen kleren voor hen worden gemaakt die Gods heerlijkheid en pracht weerspiegelen. Want zij vertegenwoordigen Hem bij het volk. Maar de hogepriester zal ook de namen van Israël op zijn schouders en hart dragen in Gods nabijheid. Zo zullen ze ook het volk bij God vertegenwoordigen.

Toch worden ook alle Israëlieten bij het priesterschap betrokken. Want Mozes moet hen opdragen om zuivere olijfolie te brengen voor de zevenarmige kandelaar in het Heilige van de Tent. En dat om een voortdurend licht te laten branden.

Die zevenarmige kandelaar (menora) is eigenlijk hét symbool van wat Israël hoort te zijn: een priesterlijk volk. Het wapen van de staat Israël heeft dan ook treffend een menora tussen twee olijftakken. Rond 1948 werd het ontworpen door de broers Shamir. De weergave van de kandelaar op de Boog van Titus was hun inspiratiebron. Dat overwinningsmonument werd na de verovering van Jeruzalem in het jaar 70 in Rome opgericht. Vandaag de dag is Israël voor een aanzienlijk deel terug in het land. Maar is er genoeg olie?

Want licht is in de huidige wereld en zeker in Israël hard nodig. Op zondag 26 februari werden de twee broers Hillel (19) en Yagel Yaniv (21) klemgereden en in hun auto doodgeschoten terwijl ze door het Arabische stadje Huwarra reden. Veel Joden rijden er dagelijks door om vanuit de gemeenschappen Har Bracha, Yitzhar, Itamar en Elon Moreh elders in Israël te kunnen komen. De weg ligt in Gebied (Area) B, waar zowel Palestijnse Arabieren als Israëlische Joden gebruik van maken. Huwarra wordt echter meer en meer het werkterrein van jihad-terreurcellen. Het nieuws in de Westerse media werd echter vooral gedomineerd door een tegenactie van Israëlische jongeren vanuit de nabijgelegen nederzettingen, waarbij o.a. auto’s in brand werden gestoken. Er werd zelfs het woord ‘pogrom’ gebezigd. Een woord dat verschrikking en onheil oproept. Dat alles om degenen die in lijn met Bijbelse profetieën het land willen ontwikkelen, in een kwaad daglicht te stellen. Aan de andere kant van het spectrum wilden linkse Israeliërs een solidariteitsmars houden door Huwarra, maar werden tegengehouden door het leger. Er werd zelfs een fondswerving opgezet door een activist van de Arbeiderspartij, wat de moeder van de omgekomen zonen ten overstaan van de pers in alle toonaarden hekelde.

Het protest tegen de regering begon in de afgelopen week groteske vormen aan te nemen. Een nationale ‘Dag van Ontwrichting’, georganiseerd door activisten die zich verzetten tegen de voorgestelde hervormingen van het rechtssysteem van Israël, begon woensdagochtend opnieuw met demonstraties, blokkeerde grote snelwegen en verkeersaders, verzamelde zich bij de huizen van ministers en marcheerde door de straten van steden in het hele land. Duizenden protesteerden in Tel Aviv, Jeruzalem, Haifa, Beersheba en andere plaatsen in het land. Zo is er een worsteling gaande om de koers die Israël in de komende tijd zal inzetten. Maar, zoals opperrabbijn Jacobs in Nederland via een ander bekend christelijk medium opmerkte: ‘is een parlement per definitie partijdig en zijn rechters per definitie neutraal? Dat is te kort door de bocht van de rechtvaardigheid…’. Overal zijn mensen aan het werk, en Israël is ondanks alles nog steeds een lichtend voorbeeld van democratie in het Midden-Oosten…

En ook gaat desondanks de ‘alija’ nog steeds door. Afgelopen woensdag kwam de 101-jarige Sandy Goldstein met zijn vrouw Rosalie (97) vanuit New Jersey (VS) aan op Ben-Goerion. Bij hun aankomst werden ze begroet door hun dochter, de Israëlisch-Amerikaanse Risa Shapiro, hun vijf kleinkinderen en twaalf achterkleinkinderen. Sandy wilde al gaan toen hij nog in de veertig was. Het Joods Agentschap hield hem destijds tegen. Maar hij gaf zijn droom nooit op, ondanks dat hem verteld werd dat hij te oud was en het land beter jonge mannen kan gebruiken. Op dezelfde dag dat het paar arriveerde, werd de 26-jarige Elan Ganeles begraven, een Amerikaans staatsburger die in de IDF had gediend. Ook hij kwam in de afgelopen week bij een terreuraanslag om. Zo kan het dus lopen. Komende week wordt het weer Poeriem (het feest van Esther). Zal het tij voor het Joodse volk opnieuw keren, zoals in deze oude maar nog steeds uiterst actuele geschiedenis?

Op een dag ziet de profeet Jesaja in een visioen ook een berg. Het is de berg waarop het Huis van God staat. Alle volken zullen daarheen komen om licht en onderwijs te ontvangen. Het zal ooit gebeuren. En het is in feite ook al gebeurd. Door de eeuwen heen hebben Joden als een priesterlijk volk het licht van de Tora met zich meegedragen. En zo’n tweeduizend jaar geleden was Een van hen op een plaats die ‘olijvenpers’ (Getsemané) werd genoemd. Onder zware druk en het afleggen van zijn leven kwam de meest zuivere olie vrij die de wereld ooit heeft gekend. De menora die deze grote Hogepriester heeft ontstoken, zal voor altijd blijven branden.
Ik ben het licht voor de wereld. Wie mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft.’ (Johannes 8:12)

Sybe de Vos

Het gedeelte dat deze week in de synagoge wordt gelezen is ‘Tetsavee’ (Je zult gebieden) en beslaat Exodus 27:20-30:10. Tekst & illustratie © Sybe de Vos | 4 maart 2023.