Op weg naar het Beloofde Land gaat er van alles mis. Klagen, slechte berichten over het land. Maar als tot de mensen doordringt dat het nog ’ns veertig jaar gaat duren groeit de ontevredenheid…
Korach, een belangrijke Leviet, en een aantal vooraanstaande mannen uit de stam Ruben krijgen ook nog eens 250 ‘achtenswaardige mannen’ achter zich. De opstand is een feit.
Ze staan tegenover Mozes en Aäron. ‘De Eeuwige heeft toch gezegd dat wij allemaal priesters zijn? Waarom verheffen jullie jezelf dan boven het volk?’ Er klinken ook beschuldigingen: ‘jullie houden elkaar de hand boven het hoofd en misbruiken je macht!’. Maar achter hun mooie woorden schuilt onvervalste jaloezie. ze wilden zelf wel op die plek staan…
Maar is het leiderschap van Mozes een positie om te benijden? En heeft het hogepriesterschap van Aäron met status te maken? Staan leiders, priesters, profeten of koningen soms boven de wet? Of moeten ze niet juist aan strengere maatstaven voldoen? Verderop in het verhaal vernemen we hoe Aäron en zelfs Mozes het Beloofde Land niet eens halen.
Het antwoord van Mozes is simpel: ‘Willen jullie priesters zijn? Prima, kom maar op met jullie vuurpannen. Morgenochtend, bij het dagelijkse offer kun je het laten zien… Maar de samenzweerders betalen een hoge prijs. Wie eigenmachtig een wierookoffer komt brengen wordt door vuur verteerd. De rest van de opstandelingen verdwijnt onder de grond…
Gerechtelijke hervormingen
Knessetlid Simcha Rothman, voorzitter van de ‘rechtscommissie’ van de Knesset, onthulde dinsdag de tekst van een wetsvoorstel dat de rechterlijke toetsing van regeringsbesluiten zou moeten inperken. De rechterlijke macht kan dan geen besluiten van de regering meer nietig verklaren, louter op basis van ‘redelijkheid’. Oppositielid Gideon Sa’ar, voormalig minister van Justitie, zei dat hij voorstander is van het beknotten van de ‘proeve van redelijkheid’ als het gaat om het evalueren van beleidsbeslissingen, maar niet als het gaat om politieke benoemingen. Het besluit van de coalitie om (een deel van) de hervormingen door te zetten betekenen wellicht het einde van de gestagneerde gesprekken die president Isaac Herzog de afgelopen drie maanden organiseerde om te komen tot een brede consensus over mogelijke hervormingen. Herzog riep maandag de partijen op om terug te keren naar de onderhandelingstafel. ‘Ik heb altijd geloofd dat dialoog de beste oplossing is voor de staat Israël’, zei hij.
Terreur in Judea en Samaria
Dinsdag reden twee aan Hamas gelieerde Palestijnse terroristen naar het benzinestation buiten de nederzetting Eli. Gewapend met M-16’s gingen ze het restaurant Hummus Eliyahu binnen en openden daar het vuur op de gasten. Ze doodden vier mannen (waaronder twee jongens), verwondden verschillende anderen en gingen er vervolgens vandoor. Een van hen werd gedood door een Israëlische burger. De tweede ontsnapte in een gestolen auto, maar werd 29 km verderop door veiligheidstroepen aangehouden. De maandag ervoor vielen Palestijnse terroristen een gepantserd konvooi van het Israëlische leger aan in het noorden van Samaria. De soldaten hadden net twee terroristen gearresteerd. Vijf soldaten raakten gewond. Voor het eerst in 21 jaar werden Apache helicopters ingezet om de evacuatie van de gewonden te begeleiden. Bij al dit oplaaiend geweld rijst de vraag of er een nieuwe grootschalige legeroperatie in dit gebied gehouden zal worden.
Antisemitisme
De strijd om wie winnaar is heeft vaak niets meer met waarheid te maken. Zo beweerde President Vladimir Poetin vorige week dat de Oekraïense leider Volodymyr Zelensky niet Joods zou zijn. ’Een schande voor het Joodse volk’. Waarop Zelensky via de BBC liet weten dat Poetin lijkt op ‘de tweede koning van het antisemitisme, na Hitler’. Hij liet weten blij te zijn met de afkeuring van Poetins woorden door het Westen, maar was teleurgesteld over het zwijgen door de Israëlische politiek.
Bloeiende staf
De wegen van de God van Israël zijn zo heel anders dan het gekonkel van mensen. De stamleiders van Israël worden een voor een geconfronteerd met Gods keuze voor Aäron. Ze hadden allemaal hun staf – symbool van hun autoriteit en macht – moeten inleveren, om die neer te leggen voor de ark in de Ontmoetingstent. Nu vernemen ze dat de staf van Aäron heeft gebloeid als een amandelboom. Met bladeren, bloesems, knoppen en vruchten. Het einde van alle tegenspraak…
De Messias van Israël liet op de meest ultieme manier zien wat het is om te leiden en te dienen. Ook Hij liet zich niet voorstaan op positie, roem of macht, maar ging de weg van nederigheid en vertrouwen. Dwars door zijn lijden en dood heen stond Hij op uit het graf. Zoals de staf van Aäron…
… want Hij heeft bepaald dat er een dag komt waarop Hij een rechtvaardig oordeel over de mensheid zal laten vellen door een man die Hij voor dat doel heeft aangewezen. Het bewijs dat het om deze Man gaat, heeft Hij geleverd door Hem uit de dood te doen opstaan. (Handelingen 17:31)
Sybe de Vos
Dit is voorlopig de laatste column in deze serie. Het gedeelte dat deze week in de synagoge wordt gelezen is Korach en beslaat Numeri 16:1–18:32. © Tekst: Sybe de Vos. Afbeelding: Bloeiende staf van Aäron, Cornelis Huyberts, Rijksstudio, Amsterdam (detail; bewerking Sybe de Vos). | 24 juni 2023.