Column – Nu in de adventstijd zijn er kerstmarkten in (bijna) elke stad in Duitsland. Heerlijk eten en drinken, kleine dingen kopen als cadeautje, vrienden ontmoeten en vooral gezelligheid ervaren – of in ieder geval wat wij zien als gezelligheid in zo’n drukte!
En op veel kerstmarkten mag een kerststal natuurlijk niet ontbreken! Ons dorp heeft ook een kleine kerstmarkt en een vrij grote kerststal: zelfs een levende kerststal, met schapen, een os en een ezel. Alleen de mensen zijn “gewoon” levensgrote poppen.
Vreemd?
Is het niet vreemd dat er op al onze kerststallen ossen en ezels staan? Hoe komt dat? De Bijbel zegt eigenlijk niets over de aanwezigheid van dieren op die gedenkwaardige nacht in Bethlehem. Wat doen de os en de ezel dan in de kribbe?
Vele jaren geleden hoorde ik een opmerkelijk Bijbelvers van een andere christen dat misschien verklaart waarom de os en de ezel bij een kribbe te vinden zijn. God deelt Zijn verdriet over de ontrouw van Zijn volk mee aan het volk Israël door Jesaja, helemaal aan het begin van het boek Jesaja, want in hoofdstuk 1, verzen 2 – 4 staat:
‘Luister, hemel, neem ter ore, aarde! Want de HEERE spreekt: Ik heb kinderen grootgebracht en doen opgroeien, maar zíj zijn tegen Mij in opstand gekomen. Een os kent zijn bezitter en een ezel de kribbe van zijn eigenaar, maar Israël heeft geen kennis, Mijn volk heeft geen inzicht. Wee het zondige volk, volk van zware ongerechtigheid, nageslacht van kwaaddoeners, kinderen die verderf aanrichten! Zij hebben de HEERE verlaten, de Heilige van Israël verworpen,zij zijn vervreemd, van achter Hem vandaan.’
God vergeten
Dit zijn ernstige woorden: zelfs Gods volk in die tijd wilde zichzelf redden, wilde leven zonder hun God! Vandaag de dag zouden we zeggen dat deze mensen gewoon hun God hebben afgeschaft en zijn vergeten. Hij die ze op een onvergelijkbare manier hebben leren kennen en Wiens onmetelijke hulp ze keer op keer hebben ervaren. Hun God had een verbond gesloten met hun voorouders en had Zijn verbond herhaaldelijk onderstreept! Maar dit volk, dat zonder Hem, Zijn hulp en Zijn zegen verloren zou zijn geweest, keerde zich vol onverschilligheid van hun God af.
Wij zijn geen haar beter
En wij moderne mensen, vooral in Europa, zijn geen haar beter dan Israël toen. We stellen ons ook voor dat we alles in ons leven kunnen regelen zonder God. Veel van onze tijdgenoten willen geen God meer Die hen vertelt wat ze moeten doen en laten en Die nog steeds over zonde durft te spreken. Veel moderne mensen zijn zelf God geworden. Ze denken dat ze de grote problemen van onze tijd op eigen kracht kunnen oplossen. En ze zijn dan volledig gefrustreerd als ze keer op keer falen.
Een lucratief zakenidee
Voor de moderne mens is het Kind in de kribbe verworden tot een vrome versiering en een lucratief zakenidee! Moderne mensen zonder God verwerpen het goede nieuws van de unieke Baby Die geboren werd om te sterven voor de zonden van de mensheid aan het kruis van Golgotha. Ze willen niet accepteren dat ze zichzelf niet kunnen redden en dat daarom onze Heer Jezus “Zichzelf tot niets heeft gemaakt, door de gestalte van een dienstknecht aan te nemen” en dat Hij “gehoorzaam was tot de dood aan het kruis” (volgens Filippenzen 2, 7 + 8)
Domheid en koppigheid
En wat hebben ossen en ezels hiermee te maken? Het is niet echt een leuke boodschap: want deze dieren, die in Duitsland symbool zijn gaan staan voor domheid en koppigheid, hebben meer dan wij verlichte mensen.
De os (of het rund) kent de stem van zijn meester! Welke stem volgen wij? De onbekende stemmen die onze grenzeloze vrijheid prijzen, maar doodstil worden als onze problemen ons overmeesteren – of de stem van de Goede Herder die ons toeroept: “Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.” (Matteüs 11:28)
De ezel kent de kribbe van zijn meester. Want daar wordt hij voorzien van alles wat hij nodig heeft om te leven. En hoe zit het met ons? Weten wij waar onze honger naar leven echt gestild kan worden of rennen we achter elk aanbod in deze wereld aan om maar een beetje van onze honger te kunnen stillen? Het Kind in de kribbe zei later als volwassen Man: “Ik ben het brood des levens: wie tot Mij komt, zal nooit honger hebben, en wie in Mij gelooft, zal nooit dorst hebben.” (Johannes 6:35)
Niet van brood alleen
Misschien staan de os en de ezel alleen maar bij onze kribbe om ons er in alle kerstdrukte aan te herinneren dat het Kind in de kribbe Degene is die Kerstmis voor ons zo uniek maakt. Dit Kind is gekomen om de woorden van onze God voor ons tot leven te brengen en ons duidelijk te maken dat de mens niet van brood alleen leeft, maar van elk woord van God. Jezus Christus is God maar Hij is mens geworden, heeft de gedaante van een dienaar aangenomen om ons bij de hand te nemen en ons weer in contact te brengen met onze Schepper, die ook onze Vader wil zijn.
Het grootste Geschenk
Met dit in gedachten wens ik alle lezers een gezegend Kerstfeest en een helder zicht op het feit dat het grootste Geschenk dat ooit aan deze aarde is gegeven in de kribbe in Bethlehem lag.
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor christelijknieuws.nl schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedachten uit de Bijbel. Vertaling artikel: redactie christelijknieuws.nl
