We waren op Schiermonnikoog, hadden daar een heerlijke dag gehad en fietsten langzaam naar de veerbootterminal om de boot naar het vasteland te nemen. Plotseling werd mijn aandacht getrokken door een groepje Steenlopers dat ontspannen op de stenen van de zeewering lag. En hoewel de veerboot al vrij dicht bij de aanlegsteiger was, moest ik even in actie komen: Ik stopte, pakte mijn camera uit mijn rugzak, nam een paar foto’s en ging toen snel verder naar de pier.
Toen ik thuiskwam en de foto’s bekeek, controleerde ik eerst welke foto’s scherp waren en later hoe ik de vogeltjes precies had vastgelegd. Toen ik naar de foto bovenaan de column keek, moest ik stilletjes lachen omdat het er bijna wat “menselijk” uitzag: een van hen leek boos, keek op de een of andere manier beledigd en draaide zich weg van de andere drie vogels! Net zoals het maar al te vaak met ons mensen gaat na een meningsverschil…
Meningsverschillen
En is het helaas ook niet zo dat juist wij christenen onze meningsverschillen zo lang en zo intens uitvechten dat iemand zich buitengesloten voelt en zich van ons afkeert. En dan? Is het zijn eigen schuld? Wij hadden toch “gelijk”, wij hebben de “juiste kijk” en dus hebben wij de soevereiniteit van interpretatie in geestelijke zaken?
Niet over te onderhandelen
Even dit, zodat we elkaar goed begrijpen: Er zijn een aantal onderwerpen waar niet over te onderhandelen valt in geestelijke zaken: Het gezag en de onfeilbaarheid van de Bijbel; Jezus Christus, God en Mens in dezelfde Persoon; de Drie-eenheid van God of de maagdelijke geboorte – om maar een paar voorbeelden te noemen. En het is vaak zo dat deze onderwerpen niet de twistpunten zijn tussen ons christenen; integendeel, het zijn juist vaak vragen die géén directe betekenis hebben voor de eeuwigheid.
Veel controverse en verdeeldheid
Helaas heeft het tijdperk van het coronavirus veel controverse en verdeeldheid onder christenen gebracht: verschillen van mening werden onoverkomelijke hindernissen. En helaas was er lang daarvoor ook een tijd waarin de vraag wie er samenkomt op de “enige juiste manier, alleen op Gods voorwaarden” een reden werd voor verdeeldheid onder oprechte, toegewijde christenen.
Gezindheid
Maar blijkbaar is dit beschamende fenomeen niet nieuw! Dit probleem lijkt zo oud te zijn als de gemeente van Jezus Christus zelf, want in zijn brief aan de Filippenzen schrijft Paulus in hoofdstuk 2 vers 2 + 3: “Maak dan mijn blijdschap volkomen, doordat u eensgezind bent, dezelfde liefde hebt, één van ziel bent en één van gevoelen. Doe niets uit eigenbelang of eigendunk, maar laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf.”
Niet per se altijd dezelfde mening
Unaniem en eensgezind zijn betekent niet per se dat we altijd dezelfde mening moeten hebben – maar dat is precies ons probleem: we denken dat we zo belangrijk zijn dat we ons inbeelden dat alles alleen goed is als iedereen het echt met ons eens is. Helaas vergeten we net zo vaak dat onze Heere en zijn kerk niet afhankelijk zijn van onze wijsheid, onze kennis en onze toewijding!
Menselijke overtuigingen op de tweede plaats zetten
Het hebben van dezelfde mentaliteit en dezelfde liefde, één van geest zijn, betekent dat wij, ieder van ons christenen, ons bewust maar op één ding richten: namelijk dat we bij alles wat we doen de eer van de Heere Jezus en onze persoonlijke gehoorzaamheid aan HEM op de eerste plaats hebben staan – en onze persoonlijke, menselijke overtuigingen op de tweede plaats zetten.
Met een open geest luisteren
Anderen meer respecteren dan mezelf betekent ook dat ik mezelf en mijn (natuurlijk “altijd absoluut objectieve”) kijk op de dingen op de tweede plaats zet. Met een open geest naar de broeder of zuster luisteren, afwegen of het gaat om zaken waarover niet te onderhandelen valt of om dingen waarover we het oneens kunnen zijn. Als het gaat om dingen waarover we het oneens kunnen zijn, kunnen we onze gesprekspartner laten weten dat ik het er misschien niet mee eens ben, maar dat ik mijn gesprekspartner bij zijn overtuigingen laat en hem als zodanig accepteer!
Manfred Siebald
Manfred Siebald, Duits singer/songwriter, zegt in een van zijn liedjes: “… Niemand spreekt altijd tegen, niemand past zich altijd aan. En we leren ruzie maken en toch van elkaar houden. Het is goed dat we elkaar hebben…”
Ons samenzijn als christenen, in de kerk waarin we samenkomen, kan alleen echt tot zegen zijn voor iedereen als er Eén centraal staat, Eén waaromheen alles draait, namelijk de Heere Jezus Christus, en wij christenen moeten onszelf niet al te serieus nemen.
Onze Heere heeft ons laten zien hoe we dat moeten doen, want Paulus schrijft een paar verzen later: “Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was, Die, terwijl Hij in de gestalte van God was, het niet als roof beschouwd heeft aan God gelijk te zijn, maar Zichzelf ontledigd heeft door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden. En in gedaante als een mens bevonden, heeft Hij Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden, tot de dood, ja, tot de kruisdood…”. (Filippenzen 2, 5-7)
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor deze site schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedeelten uit de Bijbel. Vertaling: redactie christelijknieuws.nl
