Column – Vandaag hoorde Ik iets over nieuwe helden. Deze keer zijn ze afkomstig uit de schaatssport en wel bij het onderdeel shorttrack. De overwinningen die daar behaald zijn hebben tot gevolg dat veel jongeren zich nu aangetrokken voelen tot deze sport. En dat levert weer wachtlijsten op bij de sportverenigingen die deze tak van sport aanbieden. Deze column gaat over helden en idolen.
Elke generatie heeft zijn eigen helden en idolen. Vanuit lang vervlogen tijden herinner ik mij de namen Ard Schenk en Kees Verkerk als het om de schaatssport gaat. Bij Tom Okker en Betty Stove denk ik aan de tennissport. Wat meer recent namen als Johan Cruyff, Ruud Gullit en Marco van Basten als het om de voetbalsport gaat. Je bent/was iemand als je een shirt droeg van de club waarbij deze voetballers speelden met op de rug hun naam en vaste rugnummer. Stuk voor stuk Nederlanders die met kop en schouders boven de rest uitstaken.
Maar ook buiten de sport hadden we onze idolen. In de muziek waren daar de fluitisten Berdien Stenberg en Thijs van Leer. Veel jongeren wilden door de successen van deze musici in die tijd dwarsfluit leren spelen. Dat leidde tot wachtlijsten bij de muziekscholen. En nu zijn er wachtlijsten bij de schaatsverenigingen die shorttrack aanbieden. Op dat punt is er dus nog niets veranderd. Namen waarover nu veel wordt geschreven en de daarbij behorende prestaties zullen echter over een poosje in de vergetelheid zijn geraakt.
Waarom
Ik heb me afgevraagd waarom – veelal jongeren – hun helden en idolen hebben. Ik vermoed dat het iets heeft te maken met identificatie. Je zou je graag willen herkennen in de prestaties en bekendheid van die personen. Zo zou jij ook graag willen zijn. Omdat we in onze westerse cultuur de prestaties op sportgebied hoog schatten willen vermoedelijk veel jongeren een bekende voetballer/ster worden of sinds kort een bekende shorttracker. In andere landen ligt dat soms anders.
Ik weet dat goed onderwijs in Israël hoog staat aangeschreven. Komt het misschien daardoor dat veel namen van Israëli voorkomen op de lijst van Nobelprijswinnaars? In een wat gedateerde informatiebron las ik: “ want met amper 15 miljoen Joden op de wereld maken ze slechts een magere 0,2% van de wereldbevolking uit. Toch krijgen ze het voor elkaar om maar liefst 30% van de Nobelprijzen te winnen sinds 1901. Toeval kan het dus niet zijn.” Het zegt iets over de waarde die Joden hechten aan opvoeding en studie. Het behalen van goede cijfers is erg belangrijk in Joodse gezinnen.
Misschien klopt mijn uitspraak niet helemaal (of helemaal niet), maar misschien geeft een Joodse jongere er meer de voorkeur aan een geleerde te worden dan een bekende sporter. En dan ‘levert’ een land ook meer geleerden dan excellente sporters. Maar misschien heeft het er ook wel mee te maken dat God Zijn volk zegent met gaven en talenten, ook al is er nu (nog) sprake van een seculiere rechtstaat.
Een Andere Held
Ik wil een overstapje maken naar een Andere Held, maar ik kan daar niet goed de juiste woorden voor vinden. Het gevaar is dan groot dat mijn woorden als oneerbiedig overkomen. Daarom kies ik voor het citeren van een lied:
Jezus overwon de dood , o, glorie halleluja.
Hij ’s gezeten op zijn troon, geprezen zij zijn naam.
Spoedig komt Hij als mijn Heer, o, glorie halleluja.
Eens zal ik Hem ontmoeten, Hem als mijn Heer begroeten,
Jezus overwon de dood.
Goede Vrijdag
Een grotere Overwinnaar is er in de geschiedenis van de mensheid niet geweest. Zijn overwinning wordt na ruim 2000 jaar op Goede Vrijdag door zijn volgelingen in alle continenten herdacht. Zijn overwinning heeft een wereldwijde beweging op gang gebracht. Je kunt en mag wel zeggen dat Zijn overwinning de wereld op tal van fronten ingrijpend heeft veranderd. En in die overwinning zijn wij als gelovigen “meer dan overwinnaars, door Hem Die ons heeft liefgehad.” (Romeinen 8:37).
Zou dat in het spreken over onze Overwinnaar in mijn (en jouw?) leven (meer) merkbaar moeten zijn? Ik herinner me ineens een emailbericht van een predikant aan mij met de volgende woorden: “Sterkte in de strijd vanuit de overwinning”. Wij staan aan de kant van de Overwinnaar door Zijn overwinning!! Wij hebben aan die overwinning niets kunnen bijdragen. Uitsluitend Hij haalde die overwinning. Daarvoor mogen wij Hem nu al danken en aanbidden en over een poosje weer.
Auteur: Willem van Leiden
Beeld: Henk-Jan Oudenampsen
PS
Waarom kunnen we zo vol zijn van overwinningen en prestaties van ‘gewone’ mensen en blijft de bewondering voor de overwinning van de Heere Jezus soms onderbelicht? Komt het misschien omdat we ons een beeld kunnen vormen bij menselijke overwinningen en prestaties, maar de overwinning van de Heere Jezus te groot voor ons is om de omvang daarvan te kunnen bevatten?
