Tot hier en niet verder

Column – Vanmorgen lazen we na het ontbijt een stukje uit Exodus 19. In dit hoofdstuk wordt beschreven wat er allemaal gebeurt als de God van de hemel en de aarde de hemel verlaat om Zich tijdelijk te settelen op de top van de berg Horeb. Angstaanjagend.

Instructies

In deze column wil ik mij beperken tot de gevolgen voor het volk. Dat krijgt de volgende instructies:

Het volk moest hun kleren wassen en daarmee in drie dagen gereed zijn. Op de derde zou de Heere voor de ogen van heel het volk neerdalen op de berg (vers 10).
Mozes moest voor het volk ook een grens stellen rondom de berg en zeggen: Wees op uw hoede dat u de berg niet beklimt of ook maar de voet ervan aanraakt. Ieder die de berg aanraakt zou gedood worden. Of het een dier of een mens is, hij zou niet mogen blijven leven (vers 12).
Mozes leidde het volk uit het kamp, God tegemoet. Het volk moest onder aan de berg gaan staan (vers 17).
Mozes krijgt boven op de berg van God de opdracht weer naar beneden te gaan om het volk te waarschuwen. Als ze zouden doordringen tot de Heere om Hem te zien zou dit hun dood betekenen (vers 21). Deze waarschuwing nog een keer herhaald (vers 24).

Niet uitnodigend

Als je dit leest kan de gedachte bij je boven komen: “Dat is bepaald niet uitnodigend. Het heeft eerder iets afstotends. Het roept vrees op. Bepaald geen geslaagde wervingsactie. Hoe kan dat nou? God is toch liefde en Hij nodigt ons toch uit tot Hem te komen.” Naar mijn mening ligt in het benadrukken van deze waarschuwende ‘strenge’ woorden een verwijzing naar een andere eigenschap van de Heere God, te weten dat God heilig is. Gods liefde is uitnodigend; Gods heiligheid vraagt om eerbied en afstand, oftewel een gepaste nabijheid. Het Joodse volk mocht ten tijde van Mozes tot een bepaalde afstand God naderen. Daarna was het ‘tot hier en niet verder’ op straffe van de dood.

De andere kant van de Heere God

In een periode waarin – terecht – veel aandacht is voor de liefde van God kan het volgens mij geen kwaad ook de aandacht te vragen voor ‘een andere kant’ van de Heere God, te weten Zijn heiligheid. Daarbij hoort een ‘gepaste nabijheid’. Eerbied hebben voor de heiligheid van de Heere God kan tot uiting komen door bijvoorbeeld de wijze waarop we over Hem spreken en in ons doen en laten.