Op maandag 27 mei stonden enkele honderden christenen voor Israël op de Dam. De SGP had een bemoedigingsactie georganiseerd voor de Joodse gemeenschap in Nederland en daarbuiten. Bij het Nationaal monument op de Dam werden het Hatikvah, andere Joodse liederen en psalmen gezongen. Sprekers waren Chris Stoffer, Europarlementariër Bert-Jan Ruissen, studentenrabbijn Yanki Jacobs en ds. Kees van Velzen. In alle rust werd er door de christenen gezongen, geluisterd en gebeden, maar even verderop, achter een linie van agenten en ME, stond een schreeuwende agressieve groep tegendemonstranten. Bekijk hier de livestream of het fotoverslag.
Na alle, soms gewelddadige anti-Israël en anti-Joodse geluiden, was het de hoogste tijd om op een vreedzame en positieve manier aan onze Joodse mede-burgers te laten zien en horen dat de overgrote meerderheid van de Nederlanders wél achter hen staat. De actie duurde van 17.00-18.15 uur.
Chris Stoffer:
“Met heel veel plezier heb ik al jarenlang goede contacten met mensen uit de Joodse gemeenschap. Het doet mij pijn en verdriet dat veel Joodse Nederlanders zich steeds onveiliger voelen door al het geweld dat nu raast, puur omdat ze een Joodse achtergrond hebben. Ik zing van harte mee.”
Bert-Jan Ruissen:
“Als ik naar de Europese geschiedenis kijk, dan vallen er pijnlijke parallellen te trekken met nu. Nederland en Europa moeten heel duidelijk uitstralen dat er geen plek is voor antisemitisme. We mogen niet zwijgen, maar moeten vrijmoedig van ons laten horen.
Wat goed dat u vandaag naar de Dam gekomen bent. Om hier met elkaar te bidden en te zingen. Psalmen, Joodse liederen, het Hatikvah en het Wilhelmus. Waarom staan wij hier? Wij staan hier eerst en vooral om blijk te geven van onze verbondenheid met het Joodse volk. In Israel en in Europa.
Wij maken ons grote zorgen over het toenemend antisemitisme. Gevoed door een merkwaardige coalitie van linkse activisten en moslimextremisten. Aangewakkerd door de voortdurende stroom aan eenzijdige berichtgeving over de situatie in Israël en Gaza. Vandaag staan wij hier om te laten zien dat we schouder aan schouder staan met onze Joodse vrienden. Dat wij niet zullen rusten totdat het antisemitisme volledig uit onze samenleving is uitgebannen. En we roepen de overheid op hierin leiderschap te tonen.
Maar er is nog een tweede reden waarom wij hier zijn. Ons samenzijn vandaag is namelijk ook een roep om recht. Want om het maar met de profeet Jesaja te zeggen: ‘de waarheid struikelt op de straat, en wat recht is, kan er niet ingaan.’ Wat wordt Israel momenteel onrecht aangedaan! Tot in de internationale gerechtshoven aan toe. Een land dat zich verdedigt tegen een wrede agressor, een terroristische organisatie van het ergste soort, wordt voortdurend tegengewerkt door de internationale gemeenschap.
Uiteraard moet Israel er alles aan doen om burgerslachtoffers te voorkomen. Maar beschuldigingen over genocide raken kant nog wal. Israel heeft het recht zichzelf te verdedigen. Daar staan wij pal voor, in Den Haag, maar ook in Brussel. En wat te denken van de gijzelaars, die al ruim 7 maanden vastzitten en hoeveel zullen er nog in leven zijn. Wat een onrecht!
Wij staan hier tot slot om nog een derde reden. Namelijk met een diep en intens verlangen naar vrede. Israël heeft sinds haar oprichting in 1948 eigenlijk nog nooit vrede gekend. Zou er ooit vrede komen? De vrede lijkt nu verder weg dan ooit. Duidelijk is ook dat we de vrede niet naderbij brengen door een eenzijdige erkenning van een Palestijnse staat. Onverantwoord zo’n stap. Want de agenda van de Palestijnse leiders is nog steeds een agenda van terrorisme en geweld.
Vrede kan pas in zicht komen als het bestaansrecht van Israël wordt erkend, ook door de Palestijnen, en al het terroristisch geweld tegen Israël wordt afgezworen. Ondertussen blijven we bidden. Daar roept de Bijbel ons toe op: Bidt om de vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.”
Studentenrabbijn Yanki Jacobs
Studentenrabbijn Jacobs vertelde dat zijn zoontje aan hem gevraagd had of hij de minister wilde vragen om ervoor te zorgen dat zijn school niet op een gevangenis hoeft te lijken. Een aangrijpend moment.
Kees van Velzen
Ds. Kees van Velzen citeerde Jesaja 40:1: ‘Troost, troost Mijn volk’, en gaf aan dat het nu onze roeping is om het volk Israël te troosten. En de Heere Zelf zal Zijn volk troosten als een Herder. Uit zijn toespraak bleek mededogen met de tegendemonstranten (die zich zeer agressief gedroegen). Wij mogen weten dat wie Israël zegent, zelf wordt gezegend. Maar zij beseffen niet wat ze over zichzelf afroepen door in feite Israël te vervloeken: Wie Israël vervloekt, zal zelf vervloekt worden.
Auteur: Redactie christelijknieuws
Web: www.sgp.nl
Foto’s: © Henk-Jan Oudenampsen
